Με αφορμή την παρουσία της δημιουργού στη Θεσσαλονίκη και την επιλογή της ταινίας της για το επίσημο πρόγραμμα του μεγαλύτερου κινηματογραφικού Φεστιβάλ της χώρας, συζητούμε μεvτην κυρία Λάφη και οδηγούμαστε μαζί της στον υπέροχο κόσμο του έργου της.
Συνεντεύξεις
Μέσα στα 90s έγινε κάτι θεμελιώδες: αναπτύχθηκε ακόμη περισσότερο ο λυρισμός του συναισθήματος και το συναίσθημα του λυρισμού. Πάντα όσον αφορά τη μουσική και συγκεκριμένα το prog metal. Ευτυχώς, παρότι τα χρόνια πέρασαν και ο χώρος χρειαζόταν νέα φρεσκάδα, τίποτα δεν ώθησε τους σημερινούς μουσικούς να προσθέτουν και αυτοί με τη σειρά τους ένα προσωπικό λιθαράκι στον ήχο. Οι Major Denial χειρίστηκαν τα πάντα με ακρίβεια στο ντεμπούτο τους. Ο Νεκτάριος Ντάγκας είναι εδώ για να μας δώσει κάποιες απαντήσεις, και τον ευχαριστούμε γι’ αυτό.
Σκέφτομαι ότι, αν αναφερθώ στους Afformance ως ένα καθαρό post rock σχήμα, τότε τους αφαιρώ κάτι από την αίγλη της πειραματικής τους διάθεσης. Οπότε, νομίζω ότι είναι καλύτερα να τους βλέπουμε ως αλχημιστές που, μέσα σε μια σιωπή μηνών, μπορούν να παράγουν όμορφη μουσική, που σε συντροφεύει, σε ηρεμεί, σε θέλει. Λίγες μέρες πριν από την κοινή εμφάνισή τους με τους Universe217, ο Κώστας Βερίγκας δίνει απαντήσεις και μένει μ’ ένα παράπονο: ότι τους μεγάλωσα.
Γνήσια τέκνα της ακμάζουσας και διαρκώς ανερχόμενης psychedelic/stoner ελληνικής σκηνής, οι Naxatras (προφέρεται Ναξάτρας) είναι ένα δυναμικό heavy psych rock trio με έδρα τη Θεσσαλονίκη και με προϋπηρεσία στα μουσικά δρώμενα της χώρας από το 2012. Μέσα από μουσικές αναζητήσεις και πειραματισμούς κατέληξαν το 2015 στην πρώτη τους ομώνυμη κυκλοφορία, που απέσπασε πολλές θετικές εντυπώσεις. Και αυτό ήταν μόνο η αρχή για την ιδιαίτερα δραστήρια μπάντα. Μετά το ομότιτλο EP στις αρχές του 2016, οι Naxatras κυκλοφόρησαν εντός του ίδιου έτους το δεύτερο full-length άλμπουμ τους ονόματι “II”, σε δική τους παραγωγή, ενώ φρόντισαν να στηρίξουν και να προωθήσουν τις κυκλοφορίες αυτές οργανώνοντας περιοδείες τόσο εντός Ελλάδας όσο και στο εξωτερικό.
H Miss Aniela ξεκίνησε από χόμπι όταν ήταν ακόμα φοιτήτρια. Το πάθος της και η συνεχής ενασχόλησή της την οδήγησε σε έναν πετυχημένο δρόμο στη σύγχρονη φωτογραφία.
Captain Sensible ή κατά κόσμον Raymond Ian Burns. Μια ιδιαίτερη μουσική φυσιογνωμία που συνέδεσε άμεσα το όνομά του με την έκρηξη του πανκ στη Μεγάλη Βρετανία στα τέλη της δεκαετίας του ‘70. Ιδρυτικό μέλος των θρυλικών The Damned, στους οποίους ξεκίνησε ως μπασίστας και μετέπειτα σόλο ποπ μουσικός, ο Captain έδειξε εξαρχής να διαθέτει τη «μαγιά» για να εδραιωθεί στο κοινό συνειδητό ως ένα punk rock icon. Ευφυής, σαρκαστικός, αντισυμβατικός με μπόλικη δόση χιούμορ αλλά και με αναμνήσεις από μία εποχή που πέρασε ανεπιστρεπτί. Το Artcore βρήκε τον Captain Sensible και –εκμεταλλευόμενο την εξαιρετική και σπάνια ηλιοφάνεια– ζήτησε από τον ίδιο να μοιραστεί μαζί μας μερικές από τις εμπειρίες του από την εποχή της πανκ και των κοινωνικών/πολιτικών ανακατατάξεων αλλά και τις μελλοντικές του βλέψεις ως μουσικός. (Η συνέντευξη έγινε στις 25/03/17).
Η Δάφνη Ζουρνατζή είναι μια νέα μουσικός και ερμηνεύτρια που χτίζει βήμα το βήμα τη μουσική της διαδρομή. Από την Πάτρα στην Κέρκυρα και το Ιόνιο Πανεπιστήμιο, από εκεί σε διάφορα μέρη της Ελλάδας ως αναπληρώτρια εκπαιδευτικός μουσικής και από εκεί τελικά στην Αθήνα. Συνεργάτης του Γιάννη Μαρκόπουλου αλλά και με πολλές ακόμα συνεργασίες με μεγάλα ονόματα της ελληνικής μουσικής, η Δάφνη είναι για πολλούς που την έχουν ακούσει μια πολύ ξεχωριστή φωνή, σπάνιας ζεστασιάς. Μια μουσικός που σίγουρα θα μας απασχολήσει πολύ στο άμεσο μέλλον!
Ο Άνθιμος Ντάγκας είναι ένας εξαιρετικός φωτογράφος δρόμου που έχει το χάρισμα να αιχμαλωτίζει με τον φακό του τους καθημερινούς ανθρώπους της Αθήνας και να αποτυπώνει με το δικό του ιδιαίτερο στυλ τις εκφράσεις και τα συναισθήματά τους χωρίς να τους αδικεί ή να τους εξιδανικεύει.
Το “A Subtler Kind of Light” είναι ο καλύτερος metal δίσκος που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή. Συνδυάζει μέσα του πράγματα που πιθανόν λίγες μπάντες να τολμούσαν να εντάξουν ως σύνολο στη μουσική τους. Θα μπορούσε να είναι βγαλμένο από το βάθος μιας άλλης εποχής, αλλά γεννήθηκε στο τώρα, και ο Helm ξεκαθαρίζει το τοπίο γύρω από πολλά πράγματα που είναι οι Locust Leaves, όπως και το ντεμπούτο τους.
Το Brighton κατά καιρούς μας έχει χαρίσει εξαιρετικά παραδείγματα της έντονης δραστηριότητας που παρουσιάζει στον τομέα της underground, indie, psych, garage μουσικής. Ένα ακόμα τέκνο αυτής της δραστηριότητας είναι και το powerduo των Skinny Milk. Οι Johnny Hart (μπάσο, κιθαριστικά εφέ, φωνή) και Tim Cox (τύμπανα) είναι δύο άτομα που γουστάρουν περισσότερο από οτιδήποτε να παίζουν τη μουσική που αγαπούν και αυτό το δείχνουν στα (συχνά) lives τους, φανερώνοντας μια ενέργεια και έναν όγκο στον ήχο τους που απλά σε κάνει να αναρωτιέσαι αν υπάρχουν κάπου κρυμμένα και άλλα μέλη.