Κάθομαι και μετράω: Superman, Spiderman, ,Batman, Blade, Daredevil, X-Men (παρόν, παρελθόν και μέλλον), Hulk, Hellboy, Catwoman, Ghost Rider, Iron Man, Captain America, Thor, Watchmen, Green Lantern, Wolverine, Guardians of The Galaxy, φυσικά το πολυαναμενόμενο “Avengers: Age of Ultron” – όπου και η Marvel τα δίνει όλα γυρίζοντας trailer για το trailer της ταινίας και με μια πληθώρα υπερηρώων να κατακλύζουν τις αίθουσες το 2015 (Antman, Fantastic Four, Deadpool, “Batman vs Superman: Dawn of Justice”, “Captain America: Civil War”, “X-Men: Apocalypse”)… Αναρωτιέμαι: Πόσοι υπερήρωες χρειάζονται για να σώσουν τον ταλαίπωρο πλανήτη μας; (δηλαδή την Αμερική). Ή ακόμη και τον γαλαξία μας (Δηλαδή τη σωτηρία που θα ξεκινήσει από την Αμερική). Και αν δεν τα καταφέρνουν μια και καλή όλοι οι προαναφερθέντες, γιατί δεν βρίσκουμε κάποιον άλλο πιο αποτελεσματικό; Γιατί στο χάος που λέγεται ‘Κόσμος Υπερηρώων’, υπάρχει τρελή δόση χιούμορ φίλοι μου. Γι’αυτό.
Art Outside the Core
Έχει την πλάκα του να βλέπεις πώς θα ήταν διάφοροι χαρακτήρες, τοποθετημένοι σε διαφορετική εποχή ή με άλλα χαρακτηριστικά απ’ αυτά που τους έχεις συνηθίσει. Πόσω μάλλον, όταν χαρακτήρες κινουμένων σχεδίων μεταφέρονται στη σύγχρονη εποχή και ταυτόχρονα απομυθοποιούνται εκείνα τα στοιχεία που τους διακρίνουν όλα αυτά τα χρόνια. Σίγουρα, με αυτούς τους ήρωες μεγαλώσαμε και δεν θέλουμε να χάσουνε… την αθωότητά τους, αλλά να πούμε την αλήθεια έχει πλάκα το συγκεκριμένο project του Κροάτη σκιτσογράφου Vanja Mrgan. Δείτε παρακάτω πως θα ήταν ο Yosemite Sam, ο Hellboy, ο Popeye, ο Batman και πολλοί άλλοι με μπόλικα γένια αλλά και μαλλιά όπου χρειάζεται, συμβαδίζοντας με την καινούρια μόδα.
Στις 7 Ιανουαρίου 2015, γύρω στις 11:30 δύο φανατικοί μουσουλμάνοι τρομοκράτες εισέβαλαν στα γραφείου του περιοδικού Charlie Hebdo στο Παρίσι και εκτέλεσαν εν ψυχρώ οκτώ εργαζόμενους στο περιοδικό.
Μορφή επιβλητική που χαράσσεται στο νου από το πρώτο δευτερόλεπτο που την αντικρύζεις. Ταλέντο ωμό και ατόφιο, να βροντοφωνάζει πρωτοτυπία γεννώντας καλλιτεχνήματα προφητικά και σουρεαλιστικά, σε σημείο που καθορίζουν ακόμη και την σημερινή εποχή, 26 χρόνια μετά τον θάνατο του δημιουργού τους. Ο Σαλβαντόρ Νταλί είναι εδώ, πιο επίκαιρος από ποτέ και το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Μόσχας παρουσιάζει την τεράστια επιρροή του μεγάλου ζωγράφου, αυτή τη φορά στον χώρο των Μέσων Επικοινωνίας.
Αν και ζούνε σε μια ψευδό-Μεσαιωνική περίοδο, πολλοί από τους χαρακτήρες του “Game of Thrones” έχουν αρκετά διαχρονικό στυλ. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους η τέχνη του Γάλλου γραφίστα, Mike Wrobel, είναι τόσο προσφιλής. Ο άλλος είναι, φυσικά, η ευαισθησία που δείχνει ο Wrobel μέσω των έργων του για τη δεκαετία του ‘80, η οποία στοχεύει στην τάση μας να γινόμαστε νοσταλγικοί. Η συλλογή των πορτραίτων του στην οποία αναπλάθονται με τη φαντασία του οι κάτοικοι του Westeros ως χαρακτήρες ταινιών από τις δεκαετία του ‘80 και του ‘90 είναι ένα έξυπνο ανέκδοτο στα ενίοτε μελαγχολικά γεγονότα που συμβαίνουν στο “Game of Thrones”.
Ο Δεκέμβριος είναι παραδοσιακά ο μήνας των θαυμάτων. Ειδικά όταν αυτά πασπαλίζονται με χολιγουντιανή λάμψη και αμερικανικό όνειρο, τότε μιλάμε για ένα πραγματικό χριστουγεννιάτικο θαύμα. Ο τελευταίος μήνας για το 2014 μας επιφυλάσσει όχι ένα, αλλά δύο τέτοια θαύματα, που έχουν ως κοινό παρονομαστή την κατηγορία «Κινούμενα Σχέδια». Τυχαίο ή μη –με έμφαση στο μη – λίγη σημασία έχει. Πάμε να δούμε τι είναι αυτό που συνδέει ένα κλέφτη με ένα τσαγκάρη και με έναν λαγό, ο οποίος ήταν γραφτό του να μεταλλαχθεί σε έναν πολύ οικείο μας ποντικό.
Αναμφίβολα το “The Big Bang Theory” είναι μία από τις πιο επιτυχημένες σειρές των τελευταίων χρόνων. Με το ιδιαίτερο χιούμορ και του ιδιόρρυθμους χαρακτήρες του να λειτουργούν σχεδόν άψογα έχει καταφέρει να κάνει πολύ μεγάλη επιτυχία. Στο βίντεο που ακολουθεί απεικονίζονται οι ήρωες, σε μορφή κινουμένων σχεδίων, με διαλόγους παρμένους από τη σειρά.
Μετά την πολυσυζητημένη και άκρως επιτυχημένη έκθεση, “512 Hours”, της παγκοσμίου φήμης Marina Abramovic, όπου το κοινό γινόταν ενεργό κομμάτι και οι συμμετέχοντες/θεατές χαρακτήρισαν το εγχείρημα ως «αναζωογονητικό», «απελευθερωτικό» ή ακόμη και ως «καλύτερο από αποτοξίνωση», η καλλιτέχνιδα επιστρέφει όχι με έναν, αλλά με επτά θανάτους, τους οποίους σχεδιάζει εδώ και 25 χρόνια.
«Για ακόμη μια φορά βρίσκομαι στην ίδια θέση και στάση που με βρίσκει οποιοσδήποτε τα τελευταία χρόνια, στην άκρη του διπλού μας κρεβατιού.
Έχουμε μπει δυναμικά στον Δεκέμβριο, στον μήνα με την πιο χαρούμενη γιορτή του χρόνου, τα Χριστούγεννα! Μια γιορτή που θες – δε θες, νιώθεις μία νότα ευτυχίας, χαράς και αισιοδοξίας. Και επειδή είναι δύσκολο να φανταστούμε την περίοδο των Χριστουγέννων χωρίς να δούμε μία εορταστική ταινία, τί καλύτερο από 10+2 ταινίες κινουμένων σχεδίων με θέμα τα Χριστούγεννα που θα απολαύσουν μικροί και μεγάλοι.