O μοναδικός και αγαπημένος χαμαιλέων της παγκόσμιας μουσικής σκηνής David Robert Jones -κατά κόσμον David Bowie- την όγδοη μέρα του άρτι αφιχθέντος 2014 έκλεισε τα 67 του χρόνια. Γενέθλια συμβολικά, καθώς καλλιτέχνες τέτοιου βεληνεκούς έχουν καταφέρει να κάνουν τον χρόνο φίλο και σύμμαχό τους θέτοντας την έννοια «διαχρονικός» ταυτόσημη με το όνομά τους. O Bowie -«αιώνια» νέος και πάντα επίκαιρος- με την καριέρα του να μετρά αισίως 40 χρόνια ζωής εξακολουθεί να είναι δημιουργικός και παραγωγικός με μια πολυτάραχη ζωή που κυριολεκτικά τα συμπεριλαμβάνει όλα (και όλους).Η πολυσχιδής του προσωπικότητα… το alter ego και η πρωτοποριακή αισθητική του είχαν τόσο βαθιά και σημαντική επίδραση στη σύγχρονη λαϊκή κουλτούρα ώστε ακόμη και σήμερα ο Bowie να αποτελεί σημείο αναφοράς σχεδόν σε κάθε τομέα της ζωής, καλλιτεχνικό και μη…
Βιβλιοσκόπιο
Κάθε φορά, το διάστημα μεταξύ Δεκεμβρίου-Ιανουαρίου παντός είδους λίστες καραδοκούν που συνήθως κατονομάζουν τα καλύτερα ή τα χειρότερα «τάδε» της χρονιάς που μας άφησε χρόνους. Μία από αυτές που ξεχώρισαν για το 2013 είναι η πολύκροτη λίστα που ετοίμαζαν εδώ και αρκετό καιρό ο ιστότοπος BookPress.gr μαζί με το βιβλιοπωλείο Πολιτεία. Πάνω από 100 λόγιοι συγγραφείς, ποιητές, λογοτέχνες και πεζογράφοι, νεότεροι και παλαιότεροι, κλήθηκαν να δημιουργήσουν την προαναφερθείσα λίστα με τα 100 καλύτερα βιβλία της νεοελληνικής λογοτεχνίας των τελευταίων 200 χρόνων (1813 – 2013).
Happy Halloween σε όλους τους φρικουλιάρηδες εκεί έξω! Με μακάβρια αγάπη και τρυφερότητα που στάζει αίμα, σας φτιάξαμε μία λίστα βιβλίων τρόμου. Πάει κάπως έτσι…
Ο Τζαν Γιουτζέλ ήταν «μια βροντερή φωνή φρέσκια, άμεση, πρωτότυπη» για τα τουρκικά – και όχι μόνο- ποιητικά δρώμενα του εικοστού αιώνα. Ασυμβίβαστος, πολυταξιδεμένος, κοσμοπολίτης, ευθύς, σαρκαστικός αλλά και ευαίσθητος, αφήνει πίσω του μια ποίηση αντίστοιχη του τρόπου ζωής του, μια ποίηση που πλάθεται κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης και καθιστά τον αναγνώστη συμμέτοχο στον ποιητικό κόσμο του γράφοντος «Για να δημιουργήσουμε μια νέα ζωή/ Ζώων και ανθρώπων/ Μεταβαλλόμενοι αλλά και μεταβάλλοντας/ Με την τεράστια δύναμη των λέξεων».
Τον Οκτώβριο έχουμε πολλές γιορτές, έχουμε να θυμηθούμε πολλές επετείους. Μάλλον τυχαία θυμήθηκα κι εγώ την επέτειο της αυτοκτονίας της Κατερίνας Γώγου. Η Λαζάρου στο «Το ξύλο βγήκε απ’ τον παράδεισο», η Παγώνα στο «Η δε γυνή να φοβείται τον άντρα», η γνωστή ποιήτρια των Εξαρχείων, στις 3 Οκτώβρη του ’93 παράτησε τη ζωή…
Και έπαθα λοιπόν το επονομαζόμενο και εντελώς απ’ το μυαλό μου βγαλμένο «σύνδρομο του κέρσορα».
Και ιδού τι γίνεται όταν οι street artists αγαπάνε τα βιβλία. Αυτή λοιπόν είναι η νέα κολεξιόν του εκδοτικού οίκου Penguin Books.
Είσαι απ’ αυτούς τους περίεργους. Είσαι απ’ αυτούς που θέλουν να βιώνουν έναν ελεγχόμενο φόβο με τα μάτια τους να μεταπηδούν με έκσταση από αιματοβαμμένη πρόταση σε νεκρικό σημείο στίξης.
Θα ξεκινήσω λάθος. Θα ξεκινήσω αντίστροφα αυτή τη φορά, όπως αρμόζει στον Charles Bukowski που λίγο πολύ έζησε μία ζωή αντίστροφη, κάπως ανάποδη. Θα ξεκινήσω με τα πολλά κι ενοχλητικά «γιατί δεν πρέπει να διαβάσεις Bukowski, καλέ μου αναγνώστη».
Με τον παράδοξο αυτό τίτλο ο Θωμάς Τσαλαπάτης κάνει ντεμπούτο στην ποίηση. Ο κύριος Κρακ, ο χαρακτήρας που περιδιαβαίνει τα περισσότερα ποιήματα του συγγραφέα είναι ο άνθρωπός μας. Είναι αυτός που φοβάται τις συναντήσεις με γνωστούς, αναμετράται με γίγαντες της λογοτεχνίας, δεν κοιμάται τις νύχτες γιατί στον ύπνο φωλιάζουν οι μεγαλύτεροι φόβοι του και κάποιες φορές τριγυρνάει στην πόλη διάφανος.