Σε έναν κόσμο πολυ-πολικό, χωρίς τις «σταθερές» δομές του παλιού, γνωστού δίπολου «δυτικός κόσμος/Σοβιετικά κράτη» -οι οποίες παρείχαν και μια «σιγουριά» για τα πολιτικά διακυβεύματα,– σε έναν κόσμο που οι ίδιες οι έννοιες τόσο του δημοσίου συμφέροντος όσο και της αλήθειας έχουν θολώσει, ποια είναι η θέση και η ηθική τοποθέτηση ενός κατασκόπου; Και ποιο είναι το τίμημα; Αυτό είναι το ερώτημα που θέτει ο Olen Steinhauer στο μυθιστόρημα «Ο τουρίστας», το οποίο έχει ως στόχο του και να διαπραγματευτεί το είδος του κατασκοπευτικού μυθιστορήματος.
Βιβλιοθήκη
Πολλές φορές οι εμπειρίες που μας έχουν τραυματίσει, φωλιάζουν τόσο βαθιά μέσα μας, που νομίζουμε πως δεν τις έχουμε ζήσει ποτέ. Αρκεί όμως μια εικόνα, μια ασήμαντη αφορμή για να τις πυροδοτήσει, να τις σύρει έξω από την κρυψώνα τους, αναγκάζοντάς μας να τις αντιμετωπίσουμε. Και μετά έρχεται η κάθαρση.
«Πραγματικά, η ζωή έχει έναν τρόπο να λύνει τα προβλήματα από μόνη της».
Ένας μοντέρνος φρυκτωρός: σημείωμα για το μυθιστόρημα «Ξύλευση», ένας ερεθισμός, του Thomas Bernhard. Σε μετάφραση Βασίλη Τομανά.
Με το σύντομο τρόπο της νοβελιστικής γραφής, ο Δημήτρης Τανούδης φωτογραφίζει και σχολιάζει έναν υποθετικό μετα-αποκαλυπτικό κόσμο, εκεί όπου οι άνθρωποι που επέζησαν από κάποιο ακατανόμαστο Συμβάν έχουν οργανωθεί σε μια αυστηρής δομής κοινωνία και αγωνίζονται να χτίσουν το δικό τους, σπουδαίο πολιτισμό. Το κείμενο περιστρέφεται γύρω από αυτή την καινούργια κοινωνία, ενώ ταυτόχρονα ασχολείται και με την ενστικτώδη παρόρμηση του ανθρώπου να ψάξει και να σχετιστεί –με διάφορους τρόπους και για διάφορους σκοπούς– με το Άλλον, με αυτόν που κινείται εκτός των δεδομένων κοινωνικών δομών, με αυτόν που παραμένει Ξένος και Εξωτικός.
Δεν υπάρχουν άτομα. Υπάρχει μόνο ο κόσμος
«Αν πάντα περιμένεις το χειρότερο να συμβεί, μπορείς να εκπλαγείς μόνο ευχάριστα».
Το μεξικανικό ’68, το Πανοπτικόν και το Μαύρο Παλάτι: Σημειώσεις για την «Τρύπα» του Jose Revueltas.
Υπάρχει άφθονη ελπίδα στο σύμπαν, αλλά όχι για μας (F.Kafka).
Παλιοί, καινούριοι τίτλοι: Σημείωμα για την συλλογή κειμένων «Από το χάος στο χαρτί» του Χρήστου Βακαλόπουλου