Άραγε, αν μπορούσαμε να εισχωρήσουμε στο μυαλό ενός παρανοϊκού δολοφόνου, αν μπορούσαμε να χαθούμε στον λαβύρινθο των διεστραμμένων σκέψεών του και να βυθιστούμε στον σκοτεινό ωκεανό της ταραγμένης του ύπαρξης, τι μυστικά θα ανακαλύπταμε;
Βιβλιοθήκη
Ποια είναι τελικά η κα Elena Ferrante (Έλενα Φερράντε); Η συγγραφέας-μυστήριο που έχει συναρπάσει κοινό και βιβλιοκριτικούς σε όλον τον κόσμο ήταν απόλυτα σαφής προς τους Ιταλούς εκδότες της. Δεν ήταν διατεθειμένη να δίνει συνεντεύξεις (και όντως, έχει δώσει ελάχιστες, γραπτώς και μέσω των ίδιων των εκδοτών της) ούτε να ποζάρει για φωτογραφίες, ούτε να συμμετέχει σε προωθητικές ενέργειες για τα βιβλία της. Μέχρι σήμερα, κανείς δεν την έχει δει κι όσο οι φήμες φουντώνουν όλο και περισσότερο (είναι όντως γυναίκα; μήπως πρόκειται για συγγραφικό δίδυμο ή ομάδα συγγραφέων; πρόκειται για γνωστή ακαδημαϊκό;) η ίδια φαίνεται αποφασισμένη να παραμείνει στη σκιά του λογοτεχνικού της ψευδώνυμου και να αφήσει τα βιβλία της μόνο να «μιλάνε» εκ μέρους της.
Στα χέρια μου, το καινούριο μυθιστόρημα του Jonathan Coe με τον τίτλο «Αριθμός 11», το sequel του «Τι Ωραίο Πλιάτσικο!», διχοτομήθηκε σαν αμοιβάδα και κάπως έτσι, καθ’ όλη την ανάγνωσή του είχα την αίσθηση πως διάβαζα δύο βιβλία. Το ένα ήταν πράγματι οι λέξεις που τύπωσε πάνω στο χαρτί ο τρομερός αυτός Εγγλέζος συγγραφέας και το δεύτερο ήταν ένα υποδόριο, σκοτεινό, σιγοψιθυριστό ανάγνωσμα που παραμόνευε στο βάθος και ξετύλιγε ζοφερές ιστορίες, πότε αληθινές και πότε φανταστικές, μα πάντα το ίδιο βαρυσήμαντες και γεμάτες έως σκασμού από μηνύματα και ιδεολογίες.
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι θα συνέβαινε αν διαβάζατε μια ιστορία από δύο διαφορετικές πλευρές; Αν διαβάζατε το πρώτο μέρος μέσα από την πρωτοπρόσωπη αφήγηση του ήρωά της και το δεύτερο απλώς σαν ένας παρατηρητής; Πόσο θα ταυτιζόσασταν με την προσωπικότητα του πρωταγωνιστή στην πρώτη περίπτωση και πώς θα βλέπατε τα πράγματα στη δεύτερη;
Η αλήθεια είναι ότι το αναγνωστικό κοινό έχει στρέψει το βλέμμα του στο τελευταίο βιβλίο του Τζόναθαν Κόου, «Αριθμός 11» που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Η αλήθεια είναι, επίσης, ότι έφτασε και στα δικά μου χέρια, μέσα από την ευγενική χορηγία μιας συναδέλφου του πολιτιστικού τμήματος της εφημερίδας και μάλιστα ως προέκδοση του κανονικού βιβλίου, ένα είδος ντραφτ. Τέλος, η αλήθεια είναι ότι είπα «όχι, δεν θα ασχοληθώ μαζί του τώρα», παρά τα όσα θετικά διαβάζω δεξιά και αριστερά, τύπου, «Ένας Κόου βγαλμένος απ' τα παλιά», «ο πιο πολιτικός Κόου των τελευταίων ετών» και άλλα τέτοια.
Στη Γαλλία του 2022, ο Φρανσουά, καθηγητής λογοτεχνίας στη Σορβόννη, ζει την τελματωμένη ζωή του. Σαρανταφεύγα, άθεος, απολιτίκ και αποστασιοποιημένος συναισθηματικά ακόμα κι από τους οικείους του (την εκάστοτε ερωμένη και την οικογένειά του) αναρωτιέται ποιο είναι το νόημα της ζωής του τρώγοντας γκουρμεδιές και πίνοντας καλό κρασί. Παράλληλα, τα μάτια του χαϊδεύουν τα ευειδή θηλυκά (κυρίως δε τις μαθήτριές του που γίνονται συχνά ερωμένες του) μελαγχολώντας προκαταβολικά για τα πηδήματα που θα του αρνηθεί η ζωή, όταν πλέον περάσει η μπογιά του.
Η ποιητική συλλογή «Νεκρό φιλί» του Κώστα Γραμματικόπουλου, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Vakxikon το 2015, μας εκπλήσσει ευχάριστα και μας χαϊδεύει ανάλαφρα την ψυχή με την ιδιαίτερη λογοτεχνική πλαστικότητα και γλαφυρότητα του λόγου. Η συλλογή αναφέρεται στον έρωτα, τις εσωτερικές μας συγκρούσεις, την πολιτισμική και ανθρώπινη παρακμή που μαστίζει τις δυσχερείς περιόδους….
Ένα παγκόσμιο bestseller. Μια νουβέλα, που μας έρχεται από τη Νότια Κορέα με πρωταγωνίστρια μια μικρή κότα, αγγίζει το αναγνωστικό κοινό τονίζοντας το δικαίωμα στο όνειρο, τον σεβασμό στη διαφορετικότητα και την −τόσο σπάνια πια− ανιδιοτελή αγάπη.
Από μικρή μου άρεσαν τα μυστήρια. Έτσι, όταν πριν λίγο καιρό έπεσε το μάτι μου στο εξώφυλλο και τον τίτλο του συγκεκριμένου βιβλίου, αποφάσισα να το αγοράσω. Στη συνέχεια όμως διαπίστωσα, όπως θα καταλάβετε και εσείς παρακάτω, πως δεν πρόκειται για μια ιστορία μυστηρίου. Είναι κάτι άλλο, βαθύτερο.
Δύο παράλληλες ιστορίες. Η μία διαδραματίζεται μέσα στον ανυπόφορο καύσωνα της πόλης. Η άλλη, πολύ μακριά, σε ένα απομονωμένο στρατόπεδο. Ώσπου έρχεται η στιγμή που τα νήματα των δύο ιστοριών πλέκονται, οι δράσεις των ηρώων διασταυρώνονται και η αλήθεια αρχίζει να αποκαλύπτεται. Μια αλήθεια πολύ διαφορετική από αυτή που φαντάζονταν οι πρωταγωνιστές…