Ας με συγχωρέσουν οι σκιές*: Σημείωμα για το βιβλίο «To μόνο της ζωής τους ταξίδι» του Ηλία Μαγκλίνη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Λόγος + Τέχνη
Πως είναι σε θέση να μιλήσει κανείς για όσα έχουν περάσει στην αφάνεια και τη λήθη; Κρατώντας τη σκαπάνη της ανά χείρας, η Judith Schalansky, μια από τις σημαντικότερες σύγχρονες λογοτεχνικές φωνές, σκάβει στο παρελθόν και προσπαθεί να ανασύρει πράγματα που έχουν χαθεί. Στόχος της δεν είναι να παραθέσει την ιστορία τους, αλλά να τα κάνει να επαναβιωθούν μέσα από την αφήγηση και την ανάγνωση, και τελικά να συναποτελέσουν μια ελεγεία στην θεματική της σχέσης μεταξύ απώλειας και παρουσίας, λήθης και θύμησης.
«Όλοι έχουμε να πούμε κάτι σε αυτούς που δεν είναι πια εδώ… Στη βραχώδη πλαγιά του Όρους της Φάλαινας (Κουτζίρα-γιάμα), στην Ιαπωνία, υπάρχει ένας τεράστιος κήπος, με το όνομα Μπελ Γκάρντια. Στη μέση του κήπου είναι εγκατεστημένος ένας τηλεφωνικός θάλαμος και μέσα σ’ αυτόν ένα τηλέφωνο, χωρίς τηλεφωνική σύνδεση. Το τηλέφωνο αυτό μεταφέρει τις φωνές μέσω του ανέμου. Κάθε χρόνο συρρέουν εκεί χιλιάδες άνθρωποι για να σηκώσουν το ακουστικό και να συνομιλήσουν με τους δικούς τους ανθρώπους που δεν είναι πια στη γη…»
«Με το ‘να χέρι κρατάω το παιδί μου, με το άλλο μια σκούπα. Με το ‘να χέρι μαγειρεύω, με το άλλο μαχαιρώνομαι. Τι ωραίο που έχουμε δύο χέρια. Τι πρακτικό.»
O Nick Cave μες στις παραβολές: Σημείωμα για το μυθιστόρημα «Η δε όνος είδεν τον άγγελο» του Nick Cave με τον πρωτότυπο τίτλο “And the Ass Saw the Angel” σε μετάφραση Κωνσταντίνου Κ., επιμέλεια Νικ Μπήτνικ και ένα άγνωστο χαρακτικό στο εξώφυλλο με τα αρχικά γράμματα J.C.P. από τις Εκδόσεις Τυφλόμυγα.
Τρία νέα παιδικά βιβλία από τις εκδόσεις Μεταίχμιο που σίγουρα θα αγαπήσετε, ιδανικές επιλογές για τις καλοκαιρινές διακοπές των μικρών μας φίλων.
Λευκώματα και άλμπουμ φωτογραφικά δεσπόζουν στις βιτρίνες των βιβλιοπωλείων. Πρόκειται για βιβλία προορισμένα να φυλάσσουν το ενέχυρο της ομορφιάς που τους εμπιστευτήκαμε. Με το ακριβό τους χαρτί και το σκληρό εξώφυλλό τους δεν ζητούν απάντηση και έτσι μετατρέπονται σε ατέλειωτα βιβλία, έτσι όπως το είπε πριν από δεκαετίες η Clarisse Lispector.
Η Μόλι είναι μία συνηθισμένη καμαριέρα στο αριστοκρατικό ξενοδοχείο Ρίτζενσι Γκραντ Οτέλ. Απομονωμένη από τον κόσμο, δίχως φίλους και οικογένεια πλέον, η Μόλι βρίσκει μοναδική παρηγοριά στη δουλειά της. Όμως ακόμη κι εκεί φαντάζει αόρατη. Καθημερινά καθαρίζει τη σκόνη όπως ακριβώς και «τα μυστικά» όσων επισκέπτονται το ξενοδοχείο, δίχως κανείς να παρατηρεί την ύπαρξή της. Άλλωστε είναι απλά μια καμαριέρα – γιατί να την προσέξει κάποιος;
Καμένο χαρτί: Αναζητώντας σκοπό στην Αφρική.
Τι είδες στην Μόρια, Bernard: Σημείωμα για το ντοκιμαντέρ και το ομώνυμο βιβλίο του Bernard-Henri Lévy “The will to see” – Ένα δραματικό οδοιπορικό στις αυλές του σύγχρονου κόσμου.