Ο «σπόρος» για το δεύτερο βιβλίο της Hannah Kent «Οι Καλοί» υπήρχε πριν ολοκληρώσει το πρώτο της μυθιστόρημα, το πολυσυζητημένο και πολυδιαβασμένο «Έθιμα Ταφής». Ήταν τότε που, ερευνώντας πηγές για την πλοκή των «Εθίμων» και κουρασμένη από τα ισλανδικά που δεν γνώριζε καλά ως γλώσσα, στράφηκε σε βρετανικές εφημερίδες της εποχής αναζητώντας κάποια σχετική αναφορά στα γεγονότα με τα οποία καταπιανόταν στο βιβλίο. Αντ’ αυτού, έπεσε πάνω σε ένα μικρό άρθρο για τη δίκη μιας γυναίκας από την Ιρλανδία και τις κατηγορίες που της απαγγέλθηκαν για τη δολοφονία ενός ανήλικου αγοριού. Αυτό που της έκανε εντύπωση ήταν η απολογία της κατηγορούμενης: η γυναίκα υποστήριζε πως δε θα μπορούσε να κριθεί ένοχη γιατί το μόνο που έκανε ήταν να προσπαθήσει να σώσει ένα παιδί από τα χέρια των μοχθηρών νεράιδων και ξωτικών. Ήταν άραγε δυνατό, αναρωτήθηκε, να πίστευε η γυναίκα κάτι τέτοιο ή ήταν απλά ένα τέχνασμα για να απαλλαγεί από τις κατηγορίες;
Λόγος + Τέχνη
Από τη συλλογή «Χρήσιμα Παιδικά Παιχνίδια» (Αντίποδες, 2016).
Πολλαπλές αναγνώσεις της μητρότητας χαρίζει το «Μικρές φωτιές παντού», το δεύτερο μυθιστόρημα της Celeste Ng, και σίγουρα κεντρίζει το ενδιαφέρον των βιβλιόφιλων με τα σχόλια και τις κριτικές που έχει λάβει: «Αν το “μικρές φωτιές παντού” δε σας βοηθήσει να αλλάξετε τη θεώρησή σας για την ανθρωπότητα, τότε ξαναξεκινήστε να το διαβάζετε από την αρχή» γράφει η San Fransisco Chronicle για το βιβλίο που ψηφίστηκε ως το αγαπημένο του κοινού στη σελίδα Goodreads για το 2017 και παρέμεινε για περισσότερο από 40 εβδομάδες στη λίστα των Best sellers των New York Times.
“There is no friend as loyal as a book” μας λέει ο αείμνηστος Ernest Hemingway και η συνταντική ομάδα του Artcore Magazine διαλέγει τους καλύτερους φίλους του Ιανουαρίου.
Από την ποιητική συλλογή «Λέηζερ» (Διάττων, 1989).
Άραγε πώς θα ένιωθε κάποιος αν μπορούσε να ακούσει τις σκέψεις των άλλων και να δει μέσα από τα μάτια τους; Συχνά, σε τέτοιες περιπτώσεις αναρωτιόμαστε αν αυτό το χάρισμα αποτελεί ευχή ή κατάρα γι αυτόν που το κατέχει.
Καθώς πέφτει η αυλαία του 2018, κάνουμε έναν απολογισμό των βιβλίων που μας κράτησαν συντροφιά ετούτη τη χρονιά και στεκόμαστε λίγο παραπάνω στα λογοτεχνικά έργα που ξεχωρίσαμε – βιβλία φετινής σοδειάς, τα οποία αξίζει να διαβάσεις ξανά και ξανά.
«Το βιβλίο μου είναι μια προσπάθεια να περιγράψω την περίεργη ζωή του νου, τα μυστήρια της ψυχής σε ένα κορμί που πεινάει», Knut Hamsun.
O «Σκοτεινός λαβύρινθος» του Γρηγόρη Αζαριάδη είναι ένα σύγχρονο αστυνομικό μυθιστόρημα πουπροβάλλει μια σκοτεινή και υπόγεια πλευρά της σημερινής κοινωνίας με πυρήνα του το ιστορικό μιας δολοφονίας και το κυνήγι των ενόχων,. Η πλοκή διαδραματίζεται κατά βάση στη σημερινή Αθήνα και εφαλτήριο της ιστορίας αποτελεί ένα συμβόλαιο θανάτου και η στυγερή δολοφονία μίας πενταμελούς οικογένειας –ανάμεσά τους και ένα πεντάχρονο παιδί. Πρωταγωνιστές, η επαναπατρισθείσα κόρη της οικογένειας που αποφασίζει να πάρει το ζήτημα στα χέρια της και να εκδικηθεί τους δολοφόνους και η Αστυνόμος Τρύπη με την ομάδα ερευνών που προσπαθούν να βρουν και να συλλάβουν τους υπαίτιους.