Ο ποιητής Αργύρης Παλούκας και οι εκδόσεις Κριτική ξανασυστήνουν το έργο του Γιώργου Χειμωνά, σημαντικού συγγραφέα, δοκιμιογράφου και μεταφραστή, στο κοινό με μία πανέμορφη, λιλιπούτεια έκδοση, μια ανθολόγηση αποσπασμάτων από το έργο του πεζογράφου που μιλούν για αγάπη, για την αγάπη όπως την αντιλαμβανόταν ο Χειμωνάς, για «την αγάπη ως ανάγκη του άλλου, ως ανάγκη για συντροφιά, ως ανάγκη για αναπάντεχες χειρονομίες. Για την αγάπη ως αναγκαία πράξη μέσα στη μοναξιά, την απελπισία, τα αδιέξοδα του νου».
Λόγος + Τέχνη
Τα φετινά Χριστούγεννα κλείστε την τηλεόραση, βρείτε μια ζεστή γωνιά κι απολαύστε τη θαλπωρή του σπιτιού παρέα με ένα καλό βιβλίο. Από τις κλασικές επιλογές, όπως ο Dickens, μέχρι τη σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία, εμείς ετοιμάσαμε μια λίστα με βιβλία που μοιράζονται ένα κοινό στοιχείο: οι ιστορίες τους εκτυλίσσονται την περίοδο των Χριστουγέννων κι οι ήρωές τους βιώνουν, ο καθένας με τον δικό του μοναδικό τρόπο, τις μέρες των γιορτών.
Η ζωή δεν τελειώνει… ώσπου να τελειώσει.
Έρωτας, φιλίες, πάθη, όνειρα, καθημερινότητα, μνήμες, μνημόνια, χρέη, ανεργία, πολιτική – ζωή, όπως είναι. Μουσική, ποίηση, (αντι) ήρωες και (αντι) ηρωίδες, στιγμιότυπα – λογοτεχνία, όπως μπορεί να τρυπώσει, να διεισδύσει, να στοχαστεί, να φιλοσοφήσει, να βρει την αρχή στο κουβάρι και να αρχίσει να ξηλώνει. Κυρίως, να αντιστέκεται. Το «Μπλουζ της ανεργίας» είναι το πιο τρυφερό, ειλικρινές και βαθύ βιβλίο για τα χρόνια της κρίσης. Ριζωμένο εντός τους (2008 έως 2015) αλλά απλώνοντας τα κλαδιά του σε κάθε πιθανό χωροχρόνο.
«Η Άννα συνέχισε να χαμογελάει, χαρούμενη όπως πάντα, τσουλώντας βασιλικά μέσα στο στραπατσαρισμένο, αγορασμένο από δεύτερο χέρι, μικρό της καροτσάκι. Δεν είχε καμία σημασία για κείνη. Ποτέ δεν θα είχε σημασία. Όσο ζούσε η Άννα, και αφού θα της παρεχόταν σωστή φροντίδα, η κατάστασή της δεν θα είχε καμία σημασία, σκέφτηκε η Τζες, ορκίστηκε η Τζες. Πόσο καιρό θα ζούσε; Ποια θα επιζούσε της άλλης;»
Ήρθε, λοιπόν, το πλήρωμα του χρόνου και ο καιρός να παραδεχτώ ότι έσφαλα με το βιβλίο του Garth Risk Hallberg. Πρόκειται για το εκδοτικό φαινόμενο του 2016 και για ένα βιβλίο που μίσησα βαθύτατα στην πρώτη μου ενθουσιώδη απόπειρα να το διαβάσω. Η ανυπομονησία μου να το πιάσω στα χέρια μου μετατράπηκε, μέσα στην πρώτη ώρα ανάγνωσης, σε επίπονη, ψυχολογικά και σωματικά, απογοήτευση. Ψυχολογικά, γιατί ένιωθα πως δεν ανταποκρινόταν στις προσδοκίες μου και σωματικά, γιατί μιλάμε για ένα «μαμούθ» 1024 σελίδων, για όνομα του Θεού… Το παράτησα, το έκραξα και το παράχωσα στη βιβλιοθήκη μου για κάμποσο καιρό μέχρι που η μαγεία των βιβλίων ψέλλισε μερικά ασυνάρτητα ξόρκια και η «Πόλη στις φλόγες» ξαναβρέθηκε στα χέρια μου. Ζήτησα συγγνώμη για το σφάλμα μου από τον Hallberg και αφέθηκα στο βιβλίο-τούβλο.
«Λολίτα, φως της ζωής μου, φωτιά των λαγόνων μου. Αμάρτημά μου εσύ, ψυχή μου. Λο-λί-τα η ακρούλα της γλώσσας μου να έρπει τρεις φορές, τρία βήματα στον ουρανίσκο πριν ραπίσει, τρις, τους κοπτήρες. Λο. Λί. Τα.»
Μια ιστορία οργανωμένη σε μπλουζ κομμάτια, στη Νέα Ορλεάνη την εποχή της δολοφονίας του JFK και των μεγάλων ομιλιών του Martin Luther King. Μια ιστορία εκδίκησης και ταυτόχρονα αγάπης, ενηλικίωσης και ταυτόχρονα επιστροφής στα παιδικά όνειρα. Η ιστορία της Ζόλα, που ήθελε να γίνει η επόμενη Etta James και μιας παρέας αντρών που την ενώνει ένα ένοχο μυστικό.
O Alejandro Zambra (Σαντιάγο, 1975) γνωστός στην Ελλάδα από το πρώτο του μυθιστόρημα «Μπονσάι» (Πατάκης, 2007) θεωρείται το νέο αστέρι της χιλιανής λογοτεχνίας και το τελευταίο του μυθιστόρημα, «Τρόποι να γυρίζεις σπίτι», μάλλον δικαιολογεί τον ενθουσιασμό που έχει προκληθεί γύρω από το όνομά του.
Σύμφωνα με τον Σαίξπηρ, oι πρωταγωνιστές της ιστορίας του έζησαν στα αλήθεια τα γεγονότα της καλοκαιρινής βραδιάς, όμως τους φάνηκαν τόσο εξωπραγματικά που πίστεψαν ότι ήταν όνειρο.