Στη συλλογή διηγημάτων «Χωρίς απόδειξη», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κριτική, ο συγγραφέας εξοικειώνει τον αναγνώστη με την επιστήμη των μαθηματικών, συνορεύοντας αρμονικά με το καλό χιούμορ και τον σαρκασμό, ο οποίος ενίοτε στρέφεται προς τον ίδιο τον εαυτό. Δώδεκα ιστορίες που κυλάνε δροσιστικά όπως το νερό. Τόσο όσο.
Λόγος + Τέχνη
"Aυτό που μας βοηθάει να βρούμε τον εαυτό μας...αυτό που μας βοηθάει να τον χάσουμε" - Thomas Merton
Κάπου εδώ αξίζει να γίνει μια παρένθεση για έναν υπερήρωα που κατά τη γνώμη μου αποτελεί ένα μεγάλο παράδοξο.
Ο Γιάννης Παπαγιάννης, συγγραφέας του μυθιστορήματος «Το διπλό πρόσωπο του νου», που κυκλοφορεί στις εκδόσεις Κριτική, μιλάει για τον συγγραφέα ως γέννημα και θρέμμα της πραγματικότητας που όλοι βιώνουμε.
Οι συντάκτες του Artcore Magazine μαζεύτηκαν από όλη την χώρα (τρόπος του λέγειν) και σας παρουσιάζουν τη λίστα με τα βιβλία που δεν θα χορταίνετε να διαβάζετε αυτό το καλοκαίρι! Και όχι μόνο…
Το βιβλίο του Μπέρνχαρντ Σλινκ «Ο γυρισμός» είναι ένα απίστευτα δυνατό μυθιστόρημα. Πρόκειται για ένα πολυεπίπεδο βιβλίο που σε αρκετά σημεία θα διαβάσεις ξανά και ξανά παραγράφους για να μπορέσεις να σταθείς επάξια στις επάλξεις του. Είναι ένα βιβλίο για την Ιστορία, για τους Οικογενειακούς Δεσμούς, για το Καλό και το Κακό, την Παγκοσμιοποίηση, τον Άνθρωπο.
Και άλλες κατηγορίες είχαν επίσης επιτυχία, όπως τα πολεμικά comics. Ο κύριος τίτλος της Marvel ήταν το “Sgt Fury and his Howling Commandos” (1963), που αναφερόταν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Απέμεινε στους μικρότερους εκδότες να καλύψουν το Βιετνάμ, με κυριότερη την Dell, που η βασική της επιτυχία ήταν το “Tales of the Green Berret” (1967). Παρά το παράδειγμα που είχε δώσει η EC στη δεκαετία του ‘50, αυτά τα comics απέφυγαν την αντιπολεμική γραμμή και προτίμησαν τις συμβατικές φόρμουλες.
Κάποια βιβλία τα διαβάζεις σε ταραγμένες εποχές κι αισθάνεσαι ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Αυτό το χρονογράφημα του Ασημάκη Πανσέληνου είναι η ιστορία της Ελλάδας στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα μέσα σε 500 και κάτι σελίδες, με όλα τα λάθη, τις παθογένειες, αλλά και τα σπάνια προτερήματα αυτού του λαού, το μέλλον του οποίου παίζεται τούτες τις ώρες στην καρδιά μας παρηκμασμένης Ευρώπης η οποία απέχει παρασάγγας απ' τις αρχές με τις οποίες στήθηκε.
O συγκεκριμένος τόμος περιλαμβάνει τις τρεις νουβέλες του George Martin «Ο περιπλανώμενος ιππότης», «Το ορκισμένο σπαθί» και «Ο μυστηριώδης ιππότης». Γράφτηκαν διαδοχικά το 1998, το 2003 και το 2010 και αποτελούν μέρος του «Ιππότη των Επτά Βασιλείων» ή «Οι περιπέτειες του Ντανκ και του Εγκ». Τα γεγονότα του βιβλίου λαμβάνουν χώρα έναν αιώνα πριν τα γεγονότα του “Game of Thrones”, πρώτου βιβλίου της πασίγνωστης μυθιστορηματικής σειράς «Το τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου».
O γέρο Μπουκόφσκυ έγραφε κάπου: ο τελικός και ο πιο αυστηρός κριτής του έργου ενός συγγραφέα είναι ο ίδιος του ο εαυτός. Αν παραμελήσει την αποστολή του, η οποία είναι να γράψει την επόμενη γραμμή και αρχίσει να παίρνει πολύ σοβαρά τα καλά λόγια των κριτικών και των θαυμαστών του, τον παίρνει το ποτάμι με τις υπόλοιπες κουράδες, ο Θεός αναπαύει τη συγγραφική του ψυχή και πάμε παρακάτω. Δεν έχω ιδέα, αν ο ΜακΚάρθυ έχει ακούσει ποτέ την άποψη του συναδέλφου του. Ξέρω όμως ότι ανήκει σε εκείνη τη σπάνια ράτσα συγγραφέων που το γράψιμο σημαίνει απόλυτη αφοσίωση. Η επόμενη γραμμή και μόνο η επόμενη γραμμή είναι αυτό που τον αφορά. Ρισκάρω να πιθανολογήσω ότι με αυτήν την επιμονή στο τέλος κερδίζει το ακριβότερο των δώρων. Τον αυτοσεβασμό.