Είναι μεγάλος σε ηλικία. Εκείνη είναι μικρή. Τουλάχιστον πολύ μικρότερη από ‘κείνον. Θα μπορούσε να είναι όχι απλά κόρη του αλλά εγγονή του. Είναι όμορφη όμως η άτιμη. Και τώρα τι γίνεται; Μπέρδεμα.
Λόγος + Τέχνη
Ένιωθα το νερό της θάλασσας να μου γαργαλάει τα πόδια. Μύριζα τον αέρα. Μύριζα τη θάλασσα. Μύριζα την ηρεμία. Μύριζα τη χαρά, το γέλιο. Μύριζα την ελευθερία.
Και ιδού τι γίνεται όταν οι street artists αγαπάνε τα βιβλία. Αυτή λοιπόν είναι η νέα κολεξιόν του εκδοτικού οίκου Penguin Books.
Στο νέο του βιβλίο, ο καλλιτέχνης William Stout παρουσιάζει τα έγχρωμα πορτραίτα των πιο διάσημων καλλιτεχνών της “Blues” μουσικής σκηνής.
«Οι μέρες έφευγαν, αλλά ο χρόνος είχε συρρικνωθεί σε μια αλλόκοτη μάζα επαναλαμβανόμενων κινήσεων. Σαν καλοκουρδισμένες μηχανές, περιφερόμασταν από γειτονιά σε γειτονιά, ή ακόμα και μέσα στα σπίτια μας, γνωρίζοντας ενδόμυχα ότι δεν υπήρχε πλέον τίποτα να ειπωθεί και τίποτα να περιμένουμε, εκτός από το ποιος από όλους μας θα ήταν το επόμενο θύμα.
Πολύ συχνά έχω την αίσθηση, ότι το κριτήριο που μας διαφοροποιεί και μας κάνει ξεχωριστούς είναι τα πάθη και οι έμμονες μας. Βέβαια υπάρχουν η εξωτερική εμφάνιση, η λογική, τα όνειρα και οι ιδέες που μας χαρακτηρίζουν αλλά όλα αυτά αλλάζουν με το πέρασμα του χρόνου. Το πάθος από την άλλη μπορεί να λαγοκοιμάται για χρόνια μέσα στον εκάστοτε δυστυχή και όταν νομίζει ότι ξεμπέρδεψε οριστικά με δαύτο, να ξεπροβάλλει πάλι λαμπερό και να τον κατασπαράξει.
Υπάρχουν καλοί και λιγότερο καλοί συγγραφείς. Υπάρχουν επίσης οι σπουδαίοι και οι εμβληματικοί. Τέλος, υπάρχουν και εκείνοι που δυσκολεύεσαι να τους εντάξεις, χαμογελάνε κάτω από τα μουστάκια τους -με ύφος ξέρω κάτι που εσύ δεν ξέρεις- αναμειγνύουν στις συνταγές τους τα πιο απίθανα υλικά και σερβίρουν ένα γεύμα διαφορετικό. Κυρίες και κύριοι υποδεχθείτε μία από τις γοητευτικότερες μορφές της αμερικανικής διανόησης του 20ου αιώνα σε μία μοναδική παράσταση: τον Κερτ Βόνεγκατ στο «Σφαγείο Νο 5».
Είσαι απ’ αυτούς τους περίεργους. Είσαι απ’ αυτούς που θέλουν να βιώνουν έναν ελεγχόμενο φόβο με τα μάτια τους να μεταπηδούν με έκσταση από αιματοβαμμένη πρόταση σε νεκρικό σημείο στίξης.
Όλοι έχουν ένα μέρος που το θεωρούν καταφύγιο. Μερικοί κάνουν τα πάντα για να βρεθούν εκεί. Σφαίρες, αίμα, θάλασσα, ελληνικά νησιά και μπόλικη τεχνολογία είναι τα περιεχόμενα αυτής της ιστορίας.
Είχα απομείνει ολομόναχος. Η παραλία είχε αδειάσει από ώρα. Όλος ο κόσμος και η βουή του, χάθηκαν σαν ομίχλη που την παίρνει ο αέρας. Η βραδινή αύρα απλώθηκε πάνω από την ράχη της θάλασσας και έκανε τα μικρά κύματα να μοιάζουν με αστροκέντητα σινιάλα, καθώς λαμπύριζαν κάτω από το σεληνιακό φως, δημιουργώντας έτσι τον δρόμο του φεγγαριού. Κάθισα στους αστραγάλους μου και άρχισα να διαβάζω το βιβλίο μου. Και τότε, μέσα στην απόλυτη ησυχία, άκουσα το κάλεσμα…