Άλλαι Τέχναι

Ζωγράφος ως προς τις σπουδές. Πώς ξεκινήσατε να ασχολείστε με τη φωτογραφία;
Το ταξίδι μου στη φωτογραφία ξεκίνησε όταν ήμουν 18 χρονών. Καθοριστικό ρόλο έπαιξε η ιστοσελίδα Ojodigital και κάποιες εκθέσεις που έτυχε να παρακολουθήσω. ‘Εκανα οικονομία για να πάρω την πρώτη μου κάμερα. Ήταν μια Canon bridge, που περιλάμβανε λειτουργίες σε manual mode. Έτσι, ξεκίνησα να μαθαίνω τα βασικά μέσα από μαθήματα online, φωτογραφικά φόρουμ κτλ.
Προτού όμως κολλήσω το μικρόβιο της φωτογραφίας, είχα ήδη εκείνο της ζωγραφικής. Όλη μου τη ζωή σχεδίαζα και ζωγράφιζα. Έτσι, σπούδασα στην Καλών Τεχνών, με κατεύθυνση τη ζωγραφική. Έτεινα περισσότερο προς τον σουρεαλισμό, αλλά με ρεαλιστικό στυλ. Κάπως έτσι, οδηγήθηκα στο είδος της φωτογραφίας, με το οποίο ασχολούμαι σήμερα. Συνειδητοποίησα ότι, μέσω της φωτογραφίας και του Photoshop, μπορούσα να πραγματοποιήσω τις ιδέες μου μέσα σε δύο μέρες, ενώ με τη ζωγραφική θα μου έπαιρνε βδομάδες ολόκληρες. 

Φωτογραφία ή ζωγραφική;
Δεν θα μπορούσα να διαλέξω. Ειμαι μοιρασμένη μεταξύ των δύο. Αυτή τη στιγμή, μου αρέσει περισσότερο η φωτογραφία. Υπάρχουν κάποιες περίοδοι που είμαι πλήρως επικεντρωμένη στη ζωγραφική, άλλες μόνο στη φωτογραφία, ενώ κάποιες άλλες χρησιμοποιώ και τα δύο μέσα στο ίδιο έργο. 

Η έμπνευσή σας από πού πηγάζει;
Προέρχεται κυρίως από όνειρα ─που είναι μεγάλη πηγή έμπνευσης για μένα─, επιθυμίες, φόβους, εμπειρίες ─τόσο δικές μου όσο και άλλων─, ταξίδια, συζητήσεις, ταινίες, βιβλία, φύση, κτλ. 

Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείτε για τη δημιουργία μιας εικόνας;
Η διαδικασία που ακολουθώ ξεκινάει με τη σύλληψη μιας ιδέας. Η ιδέα αυτή μπορεί να μου έρθει αυθόρμητα, χωρίς να χρειαστεί να προβληματιστώ ιδιαίτερα. Στη συνέχεια, κάνω ένα πρώτο σχέδιο και σκέφτομαι πού θα μπορούσα να βρω μια τοποθεσία που να ταιριάζει με εκείνη της εικόνας όπως είναι στο μυαλό μου. Έπειτα, βρίσκω τη χρωματική παλέτα που θέλω, σε συνάρτηση κάθε φορά με την ιδέα και το συναίσθημα που θα ήθελα να μεταδώσει η εικόνα μου. Μετά, επιλέγω τα στοιχεία/σκηνικά που θα χρησιμοποιήσω. Σε αυτό το σημείο, είμαι έτοιμη να μεταφέρω το τρίποδό μου και οτιδήποτε άλλο στην τοποθεσία όπου θα κάνω τη φωτογράφηση. Τέλος, αφού κάνω τη λήψη των φωτογραφιών, φτάνει η καλύτερη στιγμή: επιστρέφω σπίτι, φτιάχνω ένα τσάι και ξεκινάω να δουλεύω στο Photoshop όλο το υλικό που έχω συλλέξει. 

Οι τοποθεσίες που χρησιμοποιείτε είναι συνήθως υπέροχες. Πώς καταφέρνετε να βρίσκετε τέτοια μέρη και τι κριτήρια χρησιμοποιείτε για την επιλογή τους;
Είμαι ιδιαίτερα τυχερή, καθώς την περίοδο αυτή ζω στη Σουηδία, μια χώρα που διαθέτει πλούσιο φυσικό περιβάλλον και γίνεται τόσο διαφορετική σε κάθε εποχή. Έχω όσο χιόνι θέλω τον χειμώνα, όταν τα πάντα μετατρέπονται σε ένα σκηνικό παραμυθιού, το πιο έντονο πορτοκαλί το φθινόπωρο, ατέλειωτο πράσινο και άπλετο φως το καλοκαίρι.
Οι περισσότερες φωτογραφίες μου έχουν ως «σκηνικό» τη φύση, και το μέρος όπου μένω είναι περικυκλωμένο από δάση και δέντρα. Έτσι, όταν χρειάζεται να βρω μια καλή τοποθεσία, έχω ήδη έναν ολόκληρο κατάλογο μπροστά μου. Και γνωρίζω τον κατάλογο αυτό αρκετά καλά, ώστε το σημείο που επιλέγω να ταιριάζει με τη φωτογραφία όπως την έχω στο μυαλό μου. Άλλοτε, είναι οι ίδιες οι τοποθεσίες που με εμπνεύουν και «αποφασίζουν» τι εικόνα θα ήθελα να δημιουργήσω. 

Και οι επιρροές σας;
Έχω επηρεαστεί και συνεχίζω να αντλώ έμπνευση από τόσο πολλούς! Edward Hopper, Lucien Freud, Jenny Saville, John Singer Sargen κ.ά. Ενώ στη φωτογραφία από τους: Gregory Crewdson, Jan Kriwol, Julia Fullterton, Erwin Olaf, Eugenio Recuenco, Annie Leibowitz, Erik almas κ.ά. 

Πώς θα χαρακτηρίζατε το προσωπικό σας στυλ; Και πώς καταλήξατε σε αυτό;
Conceptual και αφηγηματική φωτογραφία. Άλλες λέξεις κλειδιά για τη δουλειά μου είναι: σουρεαλιστική, ονειρική, ατμοσφαιρική, κινηματογραφική.
 Το ότι έφτασα εδώ που βρίσκομαι τώρα είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων: της ταυτότητάς μου, ποικίλων επιρροών, προσωπικών εμπειριών και γούστου. Υποθέτω όμως ότι το έργο μας αλλάζει, καθώς αλλάζουμε και εμείς. Δεν είμαι σίγουρη ότι έχω βρει το τελικό μου στυλ. Νομίζω ότι είναι ένα ταξίδι που εξελίσσεται διαρκώς, αναπτύσσεται και πηγαίνει παραπέρα.

Υπήρξαν εμπόδια μέχρι τώρα; Και πώς τα ξεπεράσατε;
Θα έλεγα ότι περισσότερο από εμπόδια υπήρξαν προκλήσεις. Το κυριότερο ήταν η έλλειψη πρόσβασης σε καλό εξοπλισμό. Μέχρι ένα χρόνο πριν, δεν είχα αρκετά χρήματα για να αγοράσω εξοπλισμό τεχνητού φωτισμού ούτε full frame φωτογραφική μηχανή, ούτε καν κατάλληλους φακούς. Ήταν όμως ακριβώς εξαιτίας αυτών των εμποδίων που έμαθα να κάνω καλύτερη επεξεργασία στο Photoshop. Προσπαθούσα με αυτόν τον τρόπο να δώσω το αποτέλεσμα που δίνει ο καλός εξοπλισμός. Οπότε το εμπόδιο αυτό, τελικά, αποδείχθηκε να είναι για καλό! 

Υπάρχει κάποια δική σας φωτογραφία που έχει ιδιαίτερο νόημα για εσάς;
Ναι, η “Sunrise in your hands”. Μου θυμίζει ότι, αν προσπαθούμε, είμαστε ικανοί για τα πάντα. Μου δίνει ενέργεια και δύναμη. Γι’ αυτό κιόλας την έχω επιλέξει να βρίσκεται στο desktop μου, και μάλιστα σε μεγέθυνση.

Τι είναι αυτό που χαρακτηρίζει μια σπουδαία φωτογραφία;
Το στοιχείο εκείνο που με «παγιδεύει» έτσι ώστε να του δώσω όλη την προσοχή μου, που μου γεννά σκέψεις και ερωτήματα, αλλά και το στοιχείο εκείνο που μου προσφέρει κάτι καινούργιο. Απαραίτητη προϋπόθεση: να είναι σε μεγάλη έκταση στη φωτογραφία, να αποτελεί τουλάχιστον το 70% της εικόνας. Τότε είναι που με κάνει να εκτιμώ την προσπάθεια που έχει γίνει για να δημιουργηθεί η συγκεκριμένη ατμόσφαιρα στο στάδιο της προετοιμασίας, αλλά και τον τρόπο που έχει γινει η τελική επεξεργασία. 

Τι συμβουλές θα δίνατε στους ερασιτέχνες φωτογράφους που θα ήθελαν να βελτιώσουν τις φωτογραφίες τους;
Να πειραματίζονται με νέα πράγματα, να παίρνουν το τρίποδο τους και να «παίζουν», να δίνουν προκλήσεις στον εαυτό τους και σίγουρα να μην φοβούνται την αποτυχία. Να παρακολουθούν τις καλές δουλειές, όχι σκουπίδια, και να φωτογραφίζουν για να ευχαριστούν τον εαυτό τους και όχι τους άλλους. 

Ποιο είναι το όνειρο που έχετε για εσάς ως καλλιτέχνη;
Το όνειρό μου ως καλλιτέχνης είναι να είμαι καλλιτέχνης. Να περάσω τη ζωή μου δημιουργώντας πράγματα που έχουν νόημα για μένα και που έχουν να πουν κάτι στους άλλους. 

Πώς μπορεί κάποιος να αποκτήσει τις φωτογραφίες σας;
Μπορεί να διαλέξει από την ιστοσελίδα μου: www.cristinaramosphotography.com, ή και να έρθει σε επαφή μαζί μου στο: cristinaramos.studio@gmail.com. 

Και πώς μπορεί κάποιος να επικοινωνήσει μαζί σας; Χρησιμοποιείτε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;
Ναι, είναι πολύ σημαντικά εργαλεία, που σου επιτρέπουν να επικοινωνήσεις με πάρα πολύ κόσμο. Έχω Facebook, Instagram, Flickr and 500px. Αν και πρέπει να ομολογήσω πως είμαι λίγο τεμπέλα και δεν ανεβάζω παντού τα πάντα ─ πρέπει να βελτιωθώ! 

Σας αρέσει να μεταδίδετε τη γνώση σας κάνοντας workshop ή συναντήσεις; Σκέφτεστε να διοργανώσετε κάποια συνάντηση στην Ελλάδα;
Έχω σκεφτεί να κάνω video tutorials. Είναι σίγουρα πάνω πάνω στη λίστα των προτεραιοτήτων μου. Δεν έχω ιδέα από video editing, αλλά θα καταπιαστώ με αυτό πολύ σύντομα. Το ίδιο ισχύει και με τα workshop. Ξέρεις, υπάρχει πάντα ο φόβος αν θα υπάρξουν άνθρωποι που θα ήθελαν να συμμετέχουν. Υποθέτω πως θα πρέπει να σταματήσω να έχω αυτους τους χαζούς φόβους και, μόλις αρχίσω να ασχολούμαι λίγο παραπάνω με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, θα ξεκινήσω να το σκέφτομαι σοβαρά.
Όσο για την Ελλάδα… αυτό θα ήταν ευχής έργο. «Agapw tin Ellada toso polu!». Έζησα από τις καλύτερες περιόδους της ζωής μου εκεί, συγκεκριμένα στη Θεσσαλονίκη, όταν συμμετείχα στο πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών Erasmus πριν από 6 χρόνια. Από τότε, πηγαίνω κάθε χρόνο για διακοπές σε διαφορετικό νησί. Είμαι ερωτευμένη με τη χώρα, τον πολιτισμό, τους ανθρώπους (και τον Έλληνα σύντροφό μου), τους φραπέδες στην παραλία, το ρακόμελο, το παστίτσιο, την μπουγάτσα με τυρί, τη Χαλκιδική, τις ταβέρνες και… θα χρειαστώ άλλη μια σελίδα για να τα γράψω όλα! 

«Euxaristw para polu» για τη συνέντευξη και ελπίζω να σας δω σύντομα σε κάποιο workshop στην Ελλάδα!

Συνέντευξη: Γεωργία Κίκου