Βιβλιοθήκη

Από τον Ισπανό συγγραφέα των βιβλίων «Ο πίνακας της Φλάνδρας» και η «Η Λέσχη Δουμάς» (κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Πατάκη), το «Εύα» έρχεται να μας ταξιδέψει στην εξωτική Ταγγερη κατά την διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου. Πρόκειται για ένα βιβλίο κατασκοπίας που βρίθει δολοπλοκιών, μηχανορραφιών και σκοτεινών συμφερόντων, και με ύφος και πλοκή που παραπέμπουν έντονα στην τριλογία του Στρατή Τσίρκα «Ακυβέρνητες Πολιτείες». Οι μαγευτικές περιγραφές τοπίων με έντονα πλουμιστά χρώματα και η κινηματογραφική γραφή συνθέτουν ένα ανεπανάληπτο σκηνικό μέσα από το οποίο ο αναγνώστης παρακολουθεί τη διασταύρωση πολυδιάστατων ανθρώπων, με διαφορετικές καταβολές, εμπειρίες, απόψεις και ηθικές αξίες.

Στο βιβλίο ακολουθούμε τα βήματα του Φαλκό (τον οποίο ο συγγραφέας μας συστήνει στο ομώνυμο μυθιστόρημα του «Φαλκό») ενός κατασκόπου των Ισπανών εθνικιστών.
Πρόκειται για έναν γοητευτικό, επιπόλαιο και πονηρό νεαρό άνδρα, ο οποίος δεν διστάζει να ζήσει έντονα την κάθε στιγμή και παίζει το θανάσιμο παιχνίδι της κατασκοπείας με μαεστρία και δεξιοτεχνία. Στον αντίποδα συναντάμε την Εύα, μια δυναμική και αδίστακτη κατάσκοπο της κομμουνιστικής Ρωσίας με έντονη πίστη στα ιδανικά της. Ένας άδοξος έρωτας ανθίζει στο λιμάνι της Ταγγέρης μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών, ο οποίος σε συνδυασμό με την καταδικασμένη σε αποτυχία αποστολή των δημοκρατικών, προσδίδει λυρικότητα και τραγικότητα στο μυθιστόρημα, τροφοδοτώντας διαρκώς το ενδιαφέρον του αναγνώστη.

Ένα από τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται ο Pérez στο μυθιστόρημά του είναι το ζήτημα του φανατισμού. Μέσα από τη σκιαγράφηση δύο πολιτικών κατασκόπων από αντίθετες πολιτικές παρατάξεις φέρνει στην επιφάνεια έντονους πολιτικούς και ηθικούς προβληματισμούς. Ο συγγραφέας αναρωτιέται έαν έχει πραγματικά σημασία η ιδεολογία την οποία αντιπροσωπεύεις, όταν αυτή σε ωθεί σε βιαιοπραγίες και στέρηση των δικαιωμάτων του συνανθρώπου σου· ή μήπως πρόκειται απλά για μια ακόμη «ταμπέλα» που άνθρωποι και καθεστώτα υιοθετούν ανά την ιστορία, προκειμένου να δικαιολογήσουν τις αποτρόπαιες πράξεις τους ως μέσο για την επίτευξη ενός «ανώτερου» σκοπού.

Πρόκειται για ένα αριστοτεχνικό μυθιστόρημα, που συνδυάζει με μαεστρία την ιστορία με την μυθοπλασία και καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο μέχρι την τελευταία σελίδα. Αν κι έχει περάσει περίπου ένας χρόνος από τη στιγμή που το διάβασα, ακόμη φέρνω στο μυαλό μου τον Φαλκό, την Εύα, τις περιπέτειές τους και την έντονη ιστορία που μας χάρισε ο Arturo Pérez-Reverte και ανυπομονώ για τη μέρα που θα διαβάσω τη συνέχειά της. Θα το πρότεινα ανεπιφύλακτα ακόμη και στους πιο απαιτητικούς αναγνώστες, που αναζητούν ένα βιβλίο που ισορροπεί δεξιοτεχνικά ανάμεσα σε σημαντικά κοινωνικοπολιτικά γεγονότα και προβληματισμούς και μια εκπληκτική περιπέτεια κατασκοπίας και δράσης.