Scroll Top

Auditorium

Ένα μακροβούτι στο βρώμικο Surf Rock των Dirty Fuse

feature_img__ena-makrobouti-sto-bromiko-surf-rock-ton-dirty-fuse
Κανονικά, θα αναρωτιόταν κάποιος, γιατί έχει ενδιαφέρον ένα συγκρότημα που ασχολείται με ένα είδος μουσικής που μετράει ήδη 54 χρόνια. Το γεγονός ότι οι Dirty Fuse παίζουν κυρίως δικές τους συνθέσεις, έχουν ήδη ένα κοινό που τους ακολουθεί φανατικά, ότι μέσα σε λίγα χρόνια έχουν πέντε δισκογραφικές δουλειές και ότι ένα κομμάτι τους έχει ψηφιστεί ως ένα από τα 101 καλύτερα Surf Tracks Worldwide από το 1970 και μετά, είναι παραπάνω από αρκετοί λόγοι για να κεντρίσουν το ενδιαφέρον. Το καλό είναι ότι υπάρχουν κι άλλοι!

Οι Dirty Fuse είναι μια μπάντα για ζωντανές εμφανίσεις. Εκεί βγάζουν έναν απίστευτα γρήγορο και άμεσο ήχο και καταφέρνουν να κεντρίζουν το κοινό τους από την αρχή ως το τέλος, μετατρέποντας κάθε εμφάνισή τους σε τρελό πάρτι. Καθόλου άσχημα για ένα συγκρότημα που από το 2008 ως το 2015 έχει αλλάξει αρκετές φορές σύνθεση. Παίζουν Surf Rock της παλιάς σχολής, το οποίο «μπολιάζουν» με μανιώδη Garage/Punk ενέργεια, η οποία σε συνδυασμό με την ιδιαιτερότητα που έχει το Surf ως είδος – δηλαδή την άμεση συνειρμική του σχέση με την California και τη θάλασσα, αλλά και τις «ανατολίτικες» μελωδικές γραμμές με τις οποίες έχουν οικειότητα οι Έλληνες – αποτελούν τη συνταγή που κερδίζει αυτόματα το κοινό του συγκροτήματος. 

Δισκογραφικά, εμφανίστηκαν με το εφτάιντσο βινύλιο “Lost Riders” το 2010 με 4 δικά τους κομμάτια, από το οποίο για μένα ξεχωρίζει το “Look Around”. Στη σύνθεση του γκρουπ συμμετείχαν τότε οι Duda Victor (κιθάρα), Χρήστος Κόγιος (τύμπανα) και Παναγιώτης Κοτσιόπουλος (μπάσο).

Δυο χρόνια αργότερα, και με την προσθήκη των Κώστα Μπακούλα (κιθάρα), Μάνου Κισαμιτάκη (σαξόφωνο) και την είσοδο του Γιάννη Δράκου (μπάσο), το συγκρότημα κυκλοφόρησε την πρώτη ολοκληρωμένη του δουλειά με τίτλο “Dirty Fuse” και 12 κομμάτια, από τα οποία μόνο ένα δεν ήταν δικό τους. Ο δίσκος αυτός είναι πράγματι μια ιστορία all about surf. Με κοφτό και συμπαγές παίξιμο στο ρυθμικό υπόβαθρο, το απαραίτητο reverb στις κιθάρες και το ταξιδιάρικο σαξόφωνο, το συγκρότημα μας μεταφέρει μια δική του αφήγηση για το τι είναι Surf, από πλευράς καταγωγής, στυλ και απόδοσης, αλλά με έναν ιδιαίτερα οικείο τρόπο. Τα κομμάτια που ξεχωρίζουν από αυτόν τον δίσκο είναι το “Surf Lady” και φυσικά το “Sunset Beach”, μια διασκευή στο «Ακρογιαλιές Δειλινά» του Βασίλη Τσιτσάνη, το οποίο τους έκανε ευρύτερα γνωστούς, λόγω του airplay στο ραδιόφωνο και ως επιλογή στα playlists πολλών DJs. Είναι μάλιστα το κομμάτι τους που ψηφίστηκε νούμερο 47 στα καλύτερα 101 Surf παγκοσμίως, από το 1970 και μετά. 

Η επιτυχία του “Sunset Beach”, καθώς και ένας τζουράς που βρέθηκε στα χέρια του Duda, τους οδήγησε να εξερευνήσουν περισσότερο τους δρόμους του ρεμπέτικου με το στυλ του Surf. Άλλωστε, ο πατριάρχης του Surf, Dick Dale ήταν εκείνος που πάντρεψε το Rock ‘n’ Roll με τη Μέση Ανατολή και τον Λίβανο απ’ όπου έλκυε καταγωγή, αλλά και την Ελλάδα με την υπέροχη διασκευή που έκανε στη «Μισιρλού». Έτσι, το 2013 κυκλοφόρησαν σε βινύλιο ένα μίνι-δίσκο με 7 ρεμπέτικα που γράφτηκαν από το 1925 ως το 1938 σε Surf απόδοση. Ο δίσκος αυτός έχει το χαρακτηριστικό ότι ξεχειλίζει από κέφι, από την αρχή ως το τέλος και διαθέτει οικείες μελωδίες παιγμένες με φρέσκο Punk τρόπο, από τις οποίες ξεχωρίζουν οι “The Blue Windows” και “I’m a Junkie”.

Η αστείρευτη ενέργεια του συγκροτήματος, οι οποίοι πλέον άρχισαν να περιοδεύουν σε ολόκληρη τη χώρα, συμμετέχοντας ακόμα και σε φεστιβάλ του εξωτερικού, τους οδήγησε ξανά στο studio ένα μόλις χρόνο αργότερα. Το 2014 κυκλοφορούν ένα ακόμα long play με τίτλο “The Last Wave”. Ο δίσκος αυτός έχει την ιδιαιτερότητα της εξερεύνησης. Εδώ, οι Dirty Fuse φλερτάρουν έντονα με το Garage και τους ανατολίτικους μουσικούς δρόμους, χρησιμοποιώντας μάλιστα και αντίστοιχα όργανα. Ξεχωρίζουν τα “Atlas”, “Surfness” και “Oasi”, όπως και τα “Islands in the Surf” και “Stranger on Mykonos” που αποτελούν συνθέσεις του Jim Skiathitis, του θρυλικού ελληνοαυστραλέζικου γκρουπ The Atlantics, ο οποίος τις παραχώρησε στο συγκρότημα και η διασκευή στο “The New Victor” του Dick Dale, στο οποίο πρωταγωνιστεί ως όργανο ο τζουράς. 

Ούτε το 2015 θα μπορούσε να περάσει χωρίς μια νέα ηχογράφηση για το συγκρότημα, καθώς αποτέλεσε μια κομβική χρονιά γι αυτούς. Το ιδρυτικό μέλος Duda Victor αποχώρησε για τη Βραζιλία και για τον λόγο αυτό, το συγκρότημα ηχογράφησε ένα αποχαιρετιστήριο EP με τίτλο “Back to Brazil” και με το ομώνυμο κομμάτι να ξεχωρίζει. Στην ηχογράφηση αυτή (και στο συγκρότημα) έχει προστεθεί πλέον η Έρη Καπετανάκη (κιθάρα), η οποία έχει επιφορτιστεί με πρωταγωνιστικό ρόλο, καθώς και η άλλη κιθάρα απουσιάζει συχνά στο εξωτερικό, στον οποίο ανταποκρίνεται εξαιρετικά, χωρίς να μειώνεται ο ήχος και η ενέργεια της μπάντας. 

Όπως και να ‘χει και με όποια σύνθεση, οι Dirty Fuse είναι και θα είναι μια live μπάντα. Αν μάλιστα, υπολογίσουμε το γεγονός ότι είναι αποκλειστικά και «δια ροπάλου» μια ορχηστρική μπάντα, γίνεται αντιληπτό και το μέγεθος της προσπάθειας όλων των μουσικών. Όταν αυτή η προσπάθεια μετουσιώνεται σε ένα κοινό που χορεύει μπροστά τους ασταμάτητα, τότε σε κάθε περίπτωση μιλάμε για μια πετυχημένη live μπάντα, που οι μουσικοί της μπορούν στο τέλος της βραδιάς να πέσουν για ύπνο χαμογελώντας.

Πληροφορίες

Επισκεφθείτε τους Dirty Fuse εδώ:  http://dirtyfuse.com/index.php?page=music
Κατεβάστε τη μουσική τους εδώ: https://dirtyfuse.bandcamp.com
Δείτε τους εδώ: https://www.youtube.com/user/dirtyfuse
Ακολουθήστε τους εδώ: https://www.facebook.com/dirtyfuse/

1
Μοιράσου το