Επαναστάτρια Ψυχή
Της Μαρίας Ορτουλίδου
Στέκεσαι αγέρωχη
με τα μαύρα σου μαλλιά μαζεμένα
και τα πλουμιστά σου φουστάνια.
Ένα κορμί
που το τσακίζει η ζωή
μα και το θάνατο
δεν τον δέχεται.
Καθηλωμένη στο κρεβάτι
ακόμα πιο ερωτική
γεμάτη πάθος και ορμή.
Και ο πιο ισχυρός άνδρας δεν μπορεί ν’αντισταθεί
στην παραμορφωμένη σου ομορφιά.
Το πινέλο έγινε η καρδιά
η φωνή σου
πιστός σου φίλος
σου χάρισε δόξα, αθανασία.
Πόσο θα’θελα να σου μοιάσω
να ζήσω μια στάλα
από τη δική σου τραγική, υπέροχη ζωή.
Μα εγώ μονάχα ξέρω να γράφω
με το δικό μου σακατεμένο σώμα.
Υποκλίνομαι
διαλύομαι μπροστά σου
και το βράδυ ξυπνάω
φωνάζοντας τ’όνομά σου
Frida Kahlo.
