Serial Killers

Θυμηθείτε λίγο πως ξεκίνησε η σειρά. Ο Τζον Άρρυν δολοφονείται και ο τότε βασιλιάς Ρόμπερτ Μπαράθηον ταξιδεύει στο Βορρά, ζητώντας τη βοήθεια του έμπιστου φίλου του Νεντ Σταρκ. Η σειρά συνεχιζόταν κι εμείς θεωρούσαμε δεδομένο ότι οι Λάννιστερ εμπλέκονται στη δολοφονία του τέως Χεριού του Βασιλιά. Άλλωστε, το γράμμα της Λάισα Άρρυν στην αδερφή της αυτό υποδηλώνει. Ώσπου πληροφορούμαστε ότι όχι μόνο δεν αποτελεί ευθύνη των Λάννιστερ η συγκεκριμένη δολοφονία, αλλά ότι πίσω απ' όλα βρίσκεται η Λάισα Άρρυν κατόπιν συνομωσίας με το Μικροδάχτυλο. Σοκ και δέος. Πρώτον γιατί αν κάτσετε και σκεφτείτε ψύχραιμα, θα συνειδητοποιήσετε ότι αυτό είναι το γεγονός το οποίο θέτει σε κίνηση τη σειρά. Δεύτερον γιατί τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται. Καταλαβαίνουμε (έστω και αργά) ότι οι στρατιές και τα χρήματα παίζουν μικρό ρόλο στη σειρά. Τι είναι πιο επικίνδυνο; Οι δράκοι και οι δέκα χιλιάδες στρατιώτες της Ντάνυ ή ένας μόνο άνθρωπος που παίζει σωστά το παιχνίδι του Θρόνου;

Ακολούθως, η Ντάνυ αποφασίζει να μην κατευθυνθεί προς το Γουέστερος αλλά να συνεχίσει την προσπάθεια της να κυβερνήσει στην Ανατολή. Βρίσκω λογικό να ξενέρωσαν αρκετοί θεατές που περιμένουν τη στιγμή που η Ντάνυ θα κάνει στάχτη τα Επτά Βασίλεια και έχουν αρχίσει να κουράζονται από την εμμονή της να ελευθερώσει ότι σκλάβο υπάρχει. Ακόμη, τα κωμικά στοιχεία του επεισοδίου αφορούν την προσπάθεια της Μπριέν να ελευθερώσει από τον όρκο τον Ποντ ώστε να συνεχίσει την αναζήτηση της Σάνσα μόνη της. Φαινομενικά αταίριαστο δίδυμο, στην ουσία όμως μιλάμε για δύο χαρακτήρες που αποτελούν ο ένας καθρέφτη του άλλου, καθώς η αίσθηση καθήκοντος που τους διακρίνει αποτελεί το βασικό χαρακτηριστικό τους.

Μεταφερόμαστε στην καλύβα του Κράστερ όπου γίνονται πράματα και θάματα. Ο Σνόου με τη βοήθεια των αδερφών του από τη Φρουρά, ορμάει με μανία στους στασιαστές και σπέρνει τον όλεθρο. Η Μακλάρεν που αναλαμβάνει τη σκηνοθεσία δείχνει να το απολαμβάνει. Κοφτά πλάνα, γρήγορο μοντάζ, συναρπαστικές μάχες σώμα με σώμα. Αποκορύφωμα ο θάνατος του αρχηγού των στασιαστών, όπου ο Σνόου τον διαπερνά με το σπαθί από το πίσω μέρος του κεφαλιού στο στόμα. Υπέροχο και γεμάτο βία πλάνο, δίνει σε ένα μισητό χαρακτήρα το κατάλληλο τέλος. Και να ήταν μόνο αυτά.. Ταυτόχρονα, οι σκηνές του Μπραν κατορθώνουν να σε σηκώσουν απ' τη θέση σου. Όταν όλα δείχνουν ότι θα έχουν μοιραία κατάληξη, ο μικρός το παίρνει πάνω του. Όντας warg χρησιμοποιεί την ικανότητα του για να μπει μέσα στον Χόντορ και να τον ελέγξει. Έτσι αρπάζει τον Λοκ, τον σηκώνει στον αέρα και του τσακίζει το λαιμό. Hodor Unchained. Ηδονή.

Επεισόδιο με καλό ρυθμό, στο οποίο συναντάμε κάποιους απ' τους αγαπημένους χαρακτήρες μας να δίνουν πόνο. Τι άλλο να θελήσει κανείς; Πολλά! Game of Thrones είναι αυτό… Αναμένουμε με αγωνία τη συνέχεια.