Game of Thrones Season 4 Episode 9: Δεν ξέρεις τίποτα, Τζον Σνόου
«Θα δεις εκατοντάδες κάστρα» της υποσχέθηκε. «Η μάχη τελείωσε. Θα σε φροντίσει ο Μέιστερ Αίμον». Της άγγιξε τα μαλλιά. «Είσαι φιλημένη από τη φωτιά, το θυμάσαι; Είσαι τυχερή. Χρειάζεται παραπάνω από ένα βέλος για να σκοτωθείς. Ο Αίμον θα το βγάλει, θα σε φτιάξει και θα σου βρούμε λίγο γάλα παπαρούνας για τον πόνο».
Χαμογέλασε μόλις το άκουσε αυτό. «Θυμάσαι εκείνη τη σπηλιά; Έπρεπε να είχαμε μείνει στη σπηλιά. Σ' το είπα».
«Θα επιστρέψουμε στη σπηλιά» είπε εκείνος. «Δε θα πεθάνεις, Ύγκριτ. Δεν πρόκειται».
«Ω». Η Ύγκριτ έβαλε το χέρι της στο μάγουλό του. «Δεν ξέρεις τίποτα, Τζον Σνόου» είπε κι αναστέναξε πεθαίνοντας.
* * *
Σεζόν 1 επεισόδιο 9. Ο θάνατος του Νεντ Σταρκ αλλάζει το παιχνίδι και δημιουργεί νέα δεδομένα στη σειρά.
Σεζόν 2 επεισόδιο 9. Η μάχη στο Blackwater μας αφήνει άφωνους. Πρώτη φορά βλέπουμε κάτι τόσο μεγαλεπήβολο σε τηλεοπτικό επεισόδιο.
Σεζόν 3 επεισόδιο 9. Red Wedding. Αυτό.
Σεζόν 4 επεισόδιο 9. Η μάχη στο Τείχος. Πρόκειται για το ακριβότερο επεισόδιο της σειράς μέχρι στιγμής, γεμάτο δράση, προσεγμένα εφέ και γρήγορο ρυθμό. Η σκηνοθεσία του Νιλ Μάρσαλ εξαιρετική για ακόμα μια φορά. Αξέχαστη η 360 μοιρών λήψη, όπου η κάμερα ακολουθεί όλους τους πρωταγωνιστές που μάχονται εντός του Τείχους. Είχαμε επίσης μαμούθ, γίγαντες, φλεγόμενα βέλη, μονομαχίες σώμα με σώμα και μια τεράστια φωτιά να καίει. Ζούσαμε την ένταση σχεδόν σε κάθε σκηνή και σίγουρα το επεισόδιο αποτελεί ό,τι πιο κοντά στο σινεμά έχουμε δει, από τη μόνη σειρά που μπορεί να το κάνει, το GoT δηλαδή. Τι ακριβώς μας χάλασε όμως;
Τα παραπάνω αρκούν για να δημιουργήσεις ένα επεισόδιο μεγάλο και τρανό σε γεγονότα, εξελίξεις και πλάνα. Δεν φτάνουν όμως για να αγγίξεις το θεατή εκεί που δέχτηκε η Ύγκριτ το βέλος, στην καρδιά δηλαδή. Αμφιβάλλω αν πραγματικά νοιαζόμασταν για την τύχη κάποιου χαρακτήρα πέρα από τον Τζον και τον Σαμ. Κάντε τη σύγκριση με το Blackwater. Σχεδόν όλοι οι βασικοί GoT χαρακτήρες μαζεμένοι στην πρωτεύουσα των Επτά Βασιλείων. Ο Βασιλιάς Στάννις πολιορκεί την πόλη, η Σέρσεϊ μεθά μαζί με τη Σάνσα, ο Τύριον στέκεται μόνος να αντιμετωπίσει την πολιορκία ενώ ο Τζόφρυ και ο Σκύλος έχουν αποχωρήσει. Στο τέλος και μετά από πολλές ανατροπές όσον αφορά την τελική έκβαση της μάχης, εμφανίζεται ο από μηχανής θεός Τάιγουιν και σώζει την παρτίδα. Σε όλη τη διάρκεια του επεισοδίου τα συναισθήματα έδιναν κι έπαιρναν. Πάρε κι ένα “The Rains of Castamere” από τη βαρύτονη φωνή του Matt Berninger (The National) στο τέλος και τρέξε να μαζέψεις το σαγόνι σου απ' το πάτωμα. Στο “Watchers on the Wall” δεν είχαμε τίποτα από αυτά πέρα από την αγωνία και την ένταση. Δεν στενοχωρηθήκαμε για κανένα χαρακτήρα, ούτε καν για την Ύγκριτ. Το slow motion πλάνο του Μάρσαλ και ο ήχος της μάχης που απουσιάζει δεν είναι δυνατόν να σε συγκινήσουν. Έχουμε να δούμε την ανάπτυξη του χαρακτήρα της Ύγκριτ απο την περσινή σεζόν. Γιατί να μας νοιάζει ο θάνατός της;
Ακόμη, πατώντας σε αυτά που σας αναφέραμε στην προηγούμενη παράγραφο, παρατηρούμε ότι το επεισόδιο χάνει σε δυναμική από το θέμα του και μόνο. Οι Άγριοι, έτοιμοι να μπουν στα Επτά Βασίλεια, πολιορκούν το Τείχος και η Νυχτερινή Φρουρά αμύνεται. Νοιάστηκε κανείς τόσο πολύ για την έκβαση της μάχης; Ο κόσμος απολαμβάνει τα παιχνίδια του Θρόνου, δεν νομίζω όμως να ενδιαφέρεται τόσο πολύ για την πολιορκία στο Τείχος. Ίσως να ήταν καλύτερα αν δεν είχε αφιερωθεί ένα ολόκληρο επεισόδιο στο Τείχος. Επίσης, η απογοήτευσή μας μεγαλώνει αν αναλογιστούμε το αδύναμο φινάλε. Ο Τζον πάει να βρει τον αρχηγό των Αγρίων, Μανς (τον οποίο οι θεατές αμφιβάλλω αν θυμούνται, καθώς έχουμε να τον δούμε από την περσινή σεζόν) για να τον σκοτώσει και να λυθεί η πολιορκία. Σοβαρά τώρα; Και υποτίθεται ότι αυτό πρέπει να μας κρατήσει σε αγωνία;
Υπάρχει ο κίνδυνος να μας παρεξηγήσετε και να νομίζετε ότι το επεισόδιο δεν μας άρεσε και γι' αυτό το κράζουμε. Το επεισόδιο σαν επεισόδιο μας άρεσε. Το επεισόδιο σαν ένατο επεισόδιο “Game of Thrones” μας απογοήτευσε. Η σειρά έχει χτίσει πάνω σε αυτά τα προτελευταία επεισόδια και κάθε χρόνο μεγαλώνουν οι προσδοκίες. Φέτος, είδαμε απλά τη συγκεκριμένη σειρά να δημιουργεί ένα σινεματικό, άψογο τεχνικά επεισόδιο, που όμως χωλαίνει σε αρκετά σημεία. Το αισιόδοξο της υπόθεσης; Έχουν κρατήσει όλα τα μεγάλα γεγονότα για το φινάλε της Κυριακής που μας έρχεται. Και βάζω το χέρι μου στη φωτιά ότι θα είναι το καλύτερο GoT επεισόδιο που έχουμε δει ποτέ μας. Can't wait!
