Golden Glove, του Fatih Akin
Καταφτάνοντας από το Διεθνές Φεστιβάλ του Βερολίνου με ποικίλες αντιδράσεις στη βαλίτσα του, ο Akin αποφασίζει να μας διηγηθεί με ένα αμιγώς ρεαλιστικό και προβοκατόρικο ύφος τη φριχτή ιστορία ενός ψυχικά διαταραγμένου δολοφόνου, του Fritz Honka, o οποίος σκότωσε τουλάχιστον 4 γυναίκες στα πρώτα χρόνια του 1970. Με σαφείς αντισεξιστικούς σχολιασμούς και μια διάθεση κριτικής διαπραγμάτευσης με το παρελθόν της Γερμανίας, η ιστορία αυτή κι εξιστόρησή της δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Η βία που ελλοχεύει στη μεταπολεμική Γερμανία κι η σκληρή απομόνωση των χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων γίνονται στα χέρια του σκηνοθέτη το εφαλτήριο για να δομηθεί μια ολόκληρη μυθολογία συμβολισμών και σημείων. Κι η εικόνα που πλάθεται φωταγωγείται συνεχώς κάτω από το πρίσμα ενός αλκοολικού δολοφόνου, τον οποίο και θα δούμε σε όλες τις εκφάνσεις της δράσης του.
Η Γερμανία του 1970 είναι μια χώρα σε σκληρή ταλάντωση. Μ’ ένα παρελθόν ιδιαίτερα επονείδιστο κι ένα μέλλον αβέβαιο, οι κοινωνικές σχέσεις έχουν διαρραγεί κι οι άνθρωποι (πρωτίστως τα χαμηλότερα στρώματα) ζουν στην αμηχανία και τον αβάσταχτο φόβο του αύριο. Και μια διαλυμένη κοινωνία, που σπαράσσεται από τις βαθιές ανισότητες, γεννάει αναπόδραστα τους «δολοφόνους» της. Ακριβώς όπως και στη σημερινή Ευρώπη. Η σκληρότητα και το μίσος που ενσαρκώνει ο Fritz Honka, κι ίσως ακόμα περισσότερο η βαριά ασχήμια του προσώπου του, είναι τα σύμβολα που μεταχειρίζεται ο Akin για να αποδώσει σε μια τερατουργική αλληγορία τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα.
Και προς αυτό βέβαια συγκλίνουν όλες οι τεχνικές λεπτομέρειες του ύφους του. Με μια βρώμικη, κιτρινισμένη φωτογραφία και με μια προσεκτική επιλογή των κλειστοφοβικών σκηνικών του χώρων, η μιζανσέν θυμίζει εδώ περισσότερο από ποτέ τον Rainer Werner Fassbinder που μεγαλούργησε ακριβώς εκείνη την περίοδο (ένας ευλαβικός φόρος τιμής στον μεγάλο δάσκαλο του γερμανικού κινηματογράφου). Και προφανώς αυτή η απέραντη αποφορά των κάδρων του “Golden Glove”, συμβάλει με την αιμοσταγή δράση του δολοφόνου και με μια βιαιότητα τύπου Larsvon Trier, για να δημιουργήσει εικόνες που χαράσσονται στη μνήμη και προκαλούν δυσφορία για αρκετή ώρα μετά τη θέαση. Όμως είναι ακριβώς αυτό το προβοκατόρικο ύφος που δίνει τέτοια λάμψη στην ταινία. Προσωπικά θεωρώ πως υποστηρίζει άρτια τη στόχευση του σκηνοθέτη. Πολλοί προφανέστατα θα διαφωνήσουν και θα βρουν εύλογα επιχειρήματα για να στηρίξουν την άποψη αυτή. Γιατί πράγματι πρόκειται για μια ιστορία απερίγραπτα σκληρή ένα χρονικό μίσους και απέχθειας που γεμίζει το κινηματογραφικό πανί με αίμα και στυγνότητα.
Σε κάθε περίπτωση, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τις προθέσεις του δημιουργού πίσω απ’ τις αντιδικίες. Μιλάμε για ένα πολύ σφιχτοδεμένο (ψυχολογικό) θρίλερ, με αρκετά πλήρες και ώριμο περιεχόμενο και με μια αξιομνημόνευτη ερμηνεία. Ο μόλις 23 χρονών Jonas Dassler, μεταμορφώνεται ολοκληρωτικά μ’ ένα αριστοτεχνικό μακιγιάζ και γίνεται η μισητή φιγούρα του Fritz Honka, σκορπώντας φόβο και αποστροφή! Θέλει όμως προσοχή και σύνεση η επιλογή play στην περίπτωσή του. Και σίγουρα η προβολή δεν πρέπει να συνοδεύεται από φαγητό.
Ελπίζω να έχετε μια αξέχαστη προβολή.
Golden Glove, του Fatih Akin
Μεταφρασμένος Τίτλος: Χρυσό Γάντι
Είδος: Θρίλερ, Δράμα
Διάρκεια: 115’
