Άλλαι Τέχναι

Ο Αλμπέρτο Ντίας Γκουντιέρες ή όπως είναι πιο γνωστός, Αλμπέρτο Κόρντα, γεννήθηκε στην Αβάνα το 1928. Οι πρώτες δουλειές του πάνω στη φωτογραφία σχετίζονταν με γάμους και βαφτίσεις. Εμφάνιζε τις φωτογραφίες στο εργαστήριό του και τις πουλούσε στον κόσμο ως αναμνηστικά. Η ποιότητα συνήθως ήταν τόσο κακή, που μετά από μόλις λίγο καιρό, οι φωτογραφίες ξεθώριαζαν.

Στη συνέχεια δημιούργησε ένα στούντιο σε συνεργασία με τον Λούις Πίρτσε, το οποίο ονόμασαν Κόρντα, προς τιμήν δύο Ούγγρων σκηνοθετών, του Αλεξάντερ και Ζόλτα Κόρντα, οι ταινίες των οποίων ήταν διάσημες εκείνη την εποχή.

Αυτό που πραγματικά ενδιέφερε τον Κόρντα ως φωτογράφο, ήταν ο κόσμος της μόδας, όπου μπορούσε να συνδυάσει την αγάπη του για τη φωτογραφία με τον θαυμασμό του προς το γυναικείο φύλο, σε μια εποχή που κάτι τέτοιο δεν συνηθιζόταν στην Κούβα.

Αλλά ο Κόρντα το καταφέρνει. Αποκτά μόνιμη στήλη σε περιοδικό της Αβάνας και γίνεται πρωτοπόρος της φωτογραφίας μόδας στην Κούβα. Η ιστορία όμως της πατρίδας του θα του αλλάξει τα σχέδια…

Η νίκη των επαναστατών του Φιντέλ Κάστρο θα τον οδηγήσει στο να γίνει μέλος της ιδρυτικής ομάδας της εφημερίδας “Revolution”. O Κόρντα φωτογραφίζει καθημερινά της δραστηριότητες του κουβανού ηγέτη και του συντρόφου του, Ερνέστο Τσε Γκεβάρα.

Στις 5/03/1960, ο Κόρντα βγάζει τη φωτογραφία που θα τον κάνει διάσημο, το πορτραίτο εκείνο που είναι ίσως το πλέον αναγνωρίσιμο στην ιστορία της φωτογραφίας. Το πρόσωπο του Τσε Γκεβάρα. Ο Κόρντα, λίγο πιο πίσω από την εξέδρα, όπου ο Φιντέλ έβγαζε λόγο, τραβούσε φωτογραφίες. Ο Τσε προχώρησε κοντά στο κιγκλίδωμα, για να βλέπει καλύτερα τον κόσμο. Εκείνη ακριβώς την μοναδική στιγμή, το μάτι και ο φακός του Κόρντα αιχμαλώτισαν το πρόσωπο του Τσε για πάντα.

Η διαχρονικότητα της εικόνας είναι εκπληκτική, καθιστώντας την σύμβολο για εκατομμύρια ανθρώπους. Ειδικότερα μετά τη δολοφονία του Τσε, η φωτογραφία αυτή έγινε ένα αντικείμενο σχεδόν θρησκευτικής ευλάβειας.

Ο Κόρντα άφησε σπουδαίο φωτογραφικό έργο αναφορικά με την ιστορία της επανάστασης της Κούβας, αλλά εκείνη η φωτογραφία του Τσε είναι που τον έκανε γνωστό στα μήκη και τα πλάτη της οικουμένης. Δεν μπορώ να πω ότι είμαι μεγάλος θαυμαστής του, αλλά η ζωή του και αυτά που κατάφερε να φωτογραφίσει, χωρίς ποτέ να χρειαστεί να εγκαταλείψει την πατρίδα του, με κάνουν να τον ζηλεύω.