Βιβλιοθήκη

Όταν η Γιόζι, η κόρη του κορυφαίου ψυχιάτρου Βίκτορ Λάρεν, που πάσχει από μια μυστηριώδη ανίατη ασθένεια εξαφανίζεται χωρίς κανένα ίχνος, εκείνος καταρρέει κι αποτραβιέται σε ένα απομονωμένο νησί για να βρει τον εαυτό του και να ξεφύγει από τους δαίμονες που τον κυνηγούν. Εκεί τον επισκέπτεται η Άννα Σπίγκελ, μια διάσημη συγγραφέας που πάσχει από μια σπάνια μορφή σχιζοφρένειας, εξαιτίας της οποίας βλέπει όλους τους χαρακτήρες των βιβλίων της να ζωντανεύουν και να συνομιλούν μαζί της. Τι συμβαίνει όμως όταν ο ήρωας του τελευταίου βιβλίου της παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με την υπόθεση της Γιόζι; Πώς μπορεί να γνωρίζει πράγματα που γνωρίζει μόνο η οικογένειά της; Ο Βικτορ δέχεται να αναλάβει τη θεραπεία της κι ένα τρομακτικό ταξίδι ξεκινά.

Ο Sebastian Fiztek, που είναι ο πιο επιτυχημένος συγγραφέας ψυχολογικών θρίλερ στη Γερμανία, δηλώνει πως όλα τα βιβλία του είναι εμπνευσμένα από την πραγματική ζωή. Συγκεκριμένα για τη «θεραπεία» είχε πει:

Το αποτέλεσμα είναι ένα δυνατό μυθιστόρημα που παίζει με το μυαλό του αναγνώστη με τον ίδιο τρόπο που παίζει με το μυαλό του ήρωα και πρωταγωνιστή του. Η «θεραπεία» είναι ένα βιβλίο που διαβάζοντάς το, μπορεί να μείνουμε άγρυπνοι όλο το βράδυ, γιατί δεν μπορούμε να το αφήσουμε από τα χέρια μας, ενώ ταυτόχρονα παρακαλούμε να μην τελειώσει. Μας βυθίζει σε ένα σύμπαν ανατροπών από το οποίο δεν θέλουμε να ξεφύγουμε.

Ο συγγραφέας συνθέτει ένα ζωντανό, κινηματογραφικό σκηνικό με κλειστοφοβικές σκηνές που μεταφέρουν τον αναγνώστη εκεί όπου διαδραματίζονται τα γεγονότα. Συνδέει εξαιρετικά την ψυχική κατάσταση του ήρωά του με τις καιρικές συνθήκες, αφού η συναισθηματική φόρτιση που νιώθει ο Βίκτορ, ξεσπάει με μορφή καταιγίδας στο απομονωμένο νησί, δυναμώνοντας όλο και περισσότερο όσο περνάει η ώρα, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα συναισθήματά του. Εκείνος παραληρεί από τον πυρετό, και το περιβάλλον που βρίσκεται από τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Πώς μπορεί το μυαλό να παίζει τόσο παράξενα παιχνίδια;

Οι χαρακτήρες του μυθιστορήματος είναι σχετικά λίγοι και η συμβολή του καθενός είναι καθοριστική στην έκβαση της υπόθεσης. Ο αναγνώστης δεν χάνεται σε περιττές πληροφορίες και ταυτίζεται με τους ήρωες. Ο Sebaxtian Fitzek σκιαγραφεί εξαιρετικά τους δύο κύριους πρωταγωνιστές του και μας βοηθά να εστιάσουμε στην πολύπλοκη ψυχοσύνθεσή τους χωρίς να αποσπόμαστε από περιττές περιγραφές, γεγονός που υποδηλώνει τις άριστες γνώσεις ψυχολογίας του. Παράλληλα μας δίνει να καταλάβουμε πόσο καλοδουλεμένο είναι το βιβλίο που έχει γράψει, καθώς εστιάζει σε ψυχολογικούς όρους και τους αναλύει, με πολύ εύπεπτο τρόπο για τον αναγνώστη.
Κι αν αναρωτιόμαστε πόσος καιρός χρειάζεται για να λυθεί το μυστήριο, η απάντηση είναι πέντε μέρες· πέντε μέρες είναι αρκετές για περιγράψει όλες τις ψυχολογικές μεταπτώσεις του ήρωά του που συνδέονται άρρηκτα με τις ψυχολογικές μεταπτώσεις της Άννας. Καθώς γυρνάμε τις σελίδες, η μια ανατροπή ακολουθεί την άλλη και εκεί που νομίζουμε πως έχουμε ενώσει όλα τα κομμάτια του παζλ, ξαφνικά οι γωνίες τους χαλάνε και βγαίνουν από τη θέση τους. Τα δεδομένα αλλάζουν εν ριπή οφθαλμού.

Κι όταν πλέον νομίζουμε πως το μυστήριο έχει λυθεί, ο Fitzek κάνει και πάλι την έκπληξη και μας χαρίζει μια ακόμα ανατροπή που μας κάνει να συμπαθήσουμε ακόμα πιο πολύ τον ήρωά του και αποδεικνύει ότι όλα έχουν νόημα στην αφήγησή του – ακόμα και το όνομα που έδωσε στην πρωταγωνίστρια του βιβλίου. Μπορεί η λύση να βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας κι εμείς απλά να μην την βλέπουμε; σαν ένα αντεστραμμένο είδωλο στον καθρέφτη;