Scroll Top

Άλλαι Τέχναι

Η ανεξάντλητη φαντασία του James Christensen

feature_img__i-aneksantliti-fantasia-tou-james-christensen
Έχοντας την τύχη να μεγαλώσει δύο τετράγωνα μακριά από τα κινηματογραφικά στούντιο της MGM και το ταλέντο να αφηγείται ιστορίες, ο James Christensen έθεσε από μικρός τις βάσεις για να εξελιχθεί σε έναν εξαίρετο καλλιτέχνη.

Τα έργα του αντλούν έμπνευση από λαϊκούς μύθους, παραμύθια, νανουρίσματα και φανταστικές ιστορίες. Η έλξη του προς το φανταστικό μεταμορφώνει ανθρώπους, πλάσματα και τοπία, δημιουργώντας έναν αφηγηματικά πλούσιο και παράξενα οικείο κόσμο. Πολλοί χαρακτήρες είναι αποκλειστικά δημιουργήματα της ανεξάντλητης φαντασίας του, ενώ κάποιοι άλλοι προέρχονται από την τέχνη και τη λογοτεχνία. Διαβάζει αχόρταγα αμέτρητα βιβλία, κυρίως μυθιστορήματα με ιστορικές βάσεις αλλά και φανταστική λογοτεχνία, εφόσον η μαεστρία του συγγραφέα έχει τη δύναμη να δημιουργεί συναρπαστικές ζωντανές εικόνες στο μυαλό.

Το στυλ του κινείται με ευκολία μεταξύ του πομπώδους και του ονειρικού. Τα θέματά του αποδίδονται με εκπληκτική δεξιοτεχνία και λεπτομέρεια. Η καλλιτεχνική του δεινότητα τού επιτρέπει να ζωγραφίζει με άνεση τα θέματα που αντλεί είτε από την Αναγεννησιακή περίοδο, είτε από την Βίβλο, είτε από την απλή καθημερινότητα.

Πρωταρχικός μου στόχος είναι η παντοτινή μου επιθυμία να συνδεθώ με ένα άλλο φανταστικό κόσμο. Η δουλειά μου είναι μια πρόσκληση στη φαντασία του θεατή προκειμένου αυτή να ελευθερωθεί, να εξερευνήσει και να οδηγηθεί σε αυθόρμητες ερμηνείες.

Κάνει αναφορές στα συναρπαστικά πλάσματα που τον συντρόφεψαν στα παιδικά του χρόνια κι έθρεψαν τη φαντασία του. Συχνά, συναντάμε στα έργα του έναν ηλικιωμένο άντρα. Είναι συνήθως το κεντρικό πρόσωπο του έργου και κατέχει γνώση και σοφία, τις οποίες μεταδίδει με χαρά στους υπόλοιπους χαρακτήρες που είναι πρόθυμοι να ακούσουν τις ιστορίες του.

Εξυμνεί την ευγένεια της ψυχής και διδάσκει με τις παραβολικές του εικόνες το μονοπάτι που θα μας οδηγήσει σε αυτήν. Από αυτή τη διαδρομή πρέπει να κρατήσουμε μόνο όσα δεν μας κάνουν να νιώθουμε πως κουβαλάμε ένα αφόρητο βάρος, το βάρος όλου του κόσμου. Με αυτό στο μυαλό μας, θα στεκόμαστε σε όσα μας επιτρέπουν να νιώθουμε πως ακολουθήσαμε τα όνειρά μας, προσφέροντάς μας έτσι ένα αίσθημα αυτοεκπλήρωσης.

Θρησκευτικές γιορτές, σύμβολα και τελετουργίες -όπως τα Χριστούγεννα, οι άγγελοι και ο γάμος- παίρνουν μια άλλη διάσταση, καθώς διανθίζονται με στοιχεία από τη λαϊκή παράδοση, ξεδιπλώνοντας απολαυστικά σκηνικά με ζωηρές αποχρώσεις. Άλλες φορές πάλι, χρησιμοποιεί στοιχεία που έχουν χιλιοειπωθεί στα παραμύθια, χωρίς να απεικονίζει μια συγκεκριμένη ιστορία. Προσπαθεί με αυτόν τον τρόπο να ερεθίσει τη φαντασία του θεατή, προσφέροντάς του την υπέρτατη ευκαιρία να γίνει αυτός ο δημιουργός της ιστορίας, ο παραμυθάς. 

Ο σεβασμός στην τρίτη ηλικία αλλά και η αιώνια αγάπη θίγονται με μεγάλη ευαισθησία. Το ηλιοβασίλεμα, η τελική φάση της σελήνης, το μονοπάτι που τελειώνει και η υποστήριξη από αγαπημένα πρόσωπα τα οποία παλιότερα είχαν λάβει αυτά την φροντίδα των ηλικιωμένων, γίνονται τα απαστράπτοντα σύμβολα που εξυψώνουν την παντοτινή συντροφικότητα.

Ο κόσμος της φαντασίας τον συνεπήρε από την πρώτη στιγμή κι έκτοτε αδιάλειπτα τον συναρπάζει, εξαιτίας της ίδιας της φύσης της φαντασίας. Δεν έχει όρια, εκτείνεται στο άπειρο. Το εύρος των δυνατοτήτων που του προσφέρει είναι εξαιρετικά μεγάλο. Επιλέγει να ζωγραφίσει κάτι που βρίσκεται αρκετά κοντά στην πραγματικότητα και είναι ικανοποιητικά πιστευτό. Την ίδια στιγμή, όμως, με μία αποφασιστική κίνηση, αλλοιώνει την προοπτική του έργου, φέρνοντας στο προσκήνιο στοιχεία που κανονικά θα έπρεπε να βρίσκονται στο φόντο.

Δεν θέλει να τον δεσμεύουν οι κανόνες που αφορούν το βάθος πεδίου× δεν τον αφορά η προοπτική με την αυστηρή έννοια του όρου. Αν τον εξυπηρετεί, θα τη χρησιμοποιήσει× αν όχι, δεν προσπαθεί να την εφαρμόσει. Προτιμάει την τεχνική που χρησιμοποιήθηκε σε έργα τη μεσαιωνικής περιόδου, των πρώιμων γότθων καλλιτεχνών, οι οποίοι δεν είχαν τέτοιες ανησυχίες. Διαχωρίζει αυστηρά τον εαυτό του από τους καλλιτέχνες που δημιουργούν οπτικές απάτες, ύφος γνωστό ως trompe-l’œil.

Σε μεγάλο αριθμό έργων του, εμφανίζεται ένα ψάρι που αιωρείται, το οποίο δεν συνδέεται εμφανώς με κάποιο από τα υπόλοιπα στοιχεία του πίνακα. Είναι ίσως η προσωπική σφραγίδα του ή ένα αποτύπωμα, προκειμένου να κάνει ρητό το γεγονός πως ο συγκεκριμένος πίνακας ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας, πως ο πίνακας δεν βρίσκεται «εδώ», κι έτσι ασύνειδα ο θεατής να μεταφέρεται «εκεί».

Πολύ απλά νομίζω πως όσο περισσότερο συλλογιζόμαστε, όσο περισσότερο εξάπτεται η φαντασία μας, όσο πιο πολύ διαβάζουμε, ταξιδεύουμε, μελετούμε, ωριμάζουμε και παρατηρούμε τις ίδιες ιστορίες από μια διαφορετική οπτική, τόσο περισσότερο μας γεννιούνται νέες ιδέες.

1
Μοιράσου το