I Care a Lot, του J. Blakeson
Η Marla, μια αδίστακτη δικαστική συμπαραστάτρια ηλικιωμένων, έχει καταφέρει με την συμβολή της, επίσης αδίστακτης, συντρόφου της Fiona, με τις γνωματεύσεις μίας διεφθαρμένης γιατρού και την αφέλεια ενός αδαή δικαστή, να δημιουργήσει μια καλοστημένη επιχειρηματική απάτη. Θύματα της αποτελούν συνήθως εύποροι υπερήλικες χωρίς οικογενειακό περιβάλλον. Η Marla, εκμεταλλευόμενη τη νόμιμη ιδιότητα της, τοποθετεί τα θύματα σε ένα πολυτελή οίκο ευγηρίας και ανενόχλητη τα αφαιμάζει οικονομικά, μέχρι τη στιγμή που μια φαινομενικά ανήμπορη πλην ευκατάστατη γριούλα της ανατρέπει τα μεγαλεπήβολα σχέδια.
Ο Άγγλος J. Blakeson, μετά από δύο θρίλερ (“The 5th Wave”, “The Disappearance of Alice Creed”) σκηνοθετεί το “I Care a Lot”, αντλώντας τη θεματική της ταινίας από την εξοργιστική πραγματικότητα της απάτης των δικαστικών συμπαραστατών στην Αμερική. Πρόκειται για μία μαύρη κωμωδία με έντονα στοιχεία δράσης, η οποία παρά την γρήγορη πλοκή και την υπερβολή που τη χαρακτηρίζει σε ορισμένα σημεία, καταφέρνει επιτυχώς να προβληματίσει το θεατή αναφορικά με θέματα όπως το πάθος για την εκπλήρωση του αμερικανικού ονείρου και την εμμονική απόκτηση πλούτου με κάθε τίμημα, σε ένα αμοραλιστικά φιλελεύθερο σύστημα.
Σε έναν κόσμο με αρπακτικά και θηράματα, η Marla επιλεγεί να μην είναι αρνάκι, αλλά λέαινα. Το δηλώνει εξ αρχής, προκαταλαμβάνοντας μας για το ποιόν, τα κίνητρα και τους στόχους της. Πρόκειται για μία τολμηρή, υπερβολικά φιλόδοξη, γεμάτη αυτοπεποίθηση επιχειρηματία, απελευθερωμένη λεσβία και φανατική φεμινίστρια, με χαρακτηριστικό της το κατάλευκο παραπλανητικό χαμόγελο της ηθικά ανορίωτης επιτυχίας. Υιοθετώντας και προβάλλοντας την εικόνα μιας ευυπόληπτης επαγγελματία με ισχυρές διασυνδέσεις, ανακαλύπτει ευκατάστατους ηλικιωμένους αποπλαισιωμένους από το οικογενειακό και φιλικό τους περιβάλλον, πείθει το δικαστήριο για την αδυναμία φροντίδας του εαυτού τους και ανακηρύσσεται δικαστική τους συμπαραστάτρια. Αφού τοποθετήσει τα θύματα της στο γηροκομείο, κάνοντας χρήση του νόμιμου δικαιώματός της, διαχειρίζεται προς όφελός της τη ζωή τους και τα περιουσιακά τους στοιχεία. Η Jenifer (Dianne Wiest), μια καλοκάγαθη γριούλα, φαινομενικά αποτελεί πλούσια λεία για την Marla. Δεν είναι όμως αυτό που δείχνει και παρά το γεγονός ότι αυτό γίνεται γρήγορα αντιληπτό, η Marla αρνείται να εγκαταλείψει τη βορά της, ρισκάροντας ακόμη και τη ζωή της ίδιας όπως και αυτή της συντρόφου της.
Το πάθος για περισσότερο πλούτο ξεπερνά τον φόβο του θανάτου; Στην περίπτωση της Marla η απάντηση είναι ξεκάθαρα ναι. Εκείνη περισσότερο τρέμει την ανέχεια παρά την πιθανότητα να βρεθεί μια μέρα νεκρή. Σε αυτό το σημείο εισερχόμαστε στις σεναριακές ευκολίες του αμερικανικού σινεμά. Εδώ η Marla και η Fiona έχουν εξοργιστικά τη τύχη με το μέρος τους. Επιβιώνουν κάτω από ασύλληπτα ακροσφαλείς συνθήκες, ξεγλιστρώντας από τη ρωσική μαφία, ενώ τελικά κερδίζουν όσα διεκδικούν. Ακόμη και η κάθαρση που προσφέρεται στο θεατή, με το σχήμα της κυκλικότητας, λίγο πριν τη λήξη της ταινίας, αποδεικνύοντας ότι η υπέρμετρη φιλοδοξία δεν βγάζει πάντα σε καλό, αποτελεί ένα συνηθισμένο χαρακτηριστικό του αμερικανικού σινεμά που δεν βρίσκει αντίκρισμα στην άδικη και μεροληπτική πραγματικότητα.
Παρά τα κωμικά στοιχεία της ταινίας και την υπερβολική δράση που εξελίσσεται στη συνέχεια, το βασικό της θέμα παραμένει η απάτη των δικαστικών συμπαραστατών και η άσπλαχνη μεταχείριση των ηλικιωμένων που εγκαταλείπουν το σπίτι τους, παρά τη θέλησή τους και οδηγούνται στο γηροκομείο, χωρίς να διαθέτουν κανένα περιθώριο αντίδρασης. Η δραματικότητα της κατάστασης προβάλλεται κυρίως όταν η Marla εισβάλλει στο σπίτι της Jenifer, της ανακοινώνει την απόφαση της δικαστικής συμπαράστασης και την αναγκάζει –σχεδόν εκβιάζει- να την ακολουθήσει. Το βλέμμα της Jenifer κενό, το σώμα μουδιασμένο, ίσα ίσα καταφέρνει να αρθρώσει τα αυτονόητα λόγια για να πείσει ότι διαθέτει την ικανότητα να αποφασίζει μόνη της για τον εαυτό της. Στον οίκο ευγηρίας, άνθρωποι της τρίτης ηλικίας βρίσκονται σε απόλυτη καταστολή και με κανένα έλεγχο στη ζωής τους, περιτριγυρισμένοι από το χαμογελαστό και «πρόθυμο» νοσηλευτικό προσωπικό.
Το επιτυχημένο καστ, με πρωταγωνίστρια την Rosamund Pike, νικήτρια της Χρυσής Σφαίρας στην κατηγορία καλύτερης ηθοποιού σε κωμική ταινία, το υποδόριο χιούμορ, η αμείωτη δράση, οι ανατροπές και οι προβληματισμοί που απρόσμενα γεννά μια τέτοιου είδους ταινία, εύλογα την κατατάσσουν στην πρώτη δεκάδα των δημοφιλέστερων σειρών του Netflix.
(Το άρθρο επιμελήθηκε η Γαβριέλλα Κουρτίδου)
I Care a Lot, του J. Blakeson
Κατηγορία: Μαύρη κωμωδία
Διάρκεια: 118'
