Serial Killers

Ίσως η παραπάνω περιγραφή της εισαγωγής να ταιριάζει πιο πολύ σε ταινία δεύτερης διαλογής και χαμηλού προϋπολογισμού, σε αυτή την περίπτωση όμως η αναφορά γίνεται σε μια τηλεοπτική σειρά βασισμένη σε κόμικς το “the Walking Dead”. Μια ακριβοπληρωμένη σειρά με συνεχώς αυξανόμενο φανατικό κοινό παγκοσμίως.

Το μικρό συνδρομητικό κανάλι AMC, μετά την επιτυχία του “Breaking bad” (περισσότερα πάνω σε αυτό προς το καλοκαιράκι, μείνετε συντονισμένοι) καταφέρνει να πείσει τους δημιουργούς της επιτυχημένης σειράς κόμικς ότι μπορεί να φτιάξει μια τηλεοπτική σειρά αντάξια της έντυπης. Ο σεναριογράφος του κόμικς Robert Kirkman ενθουσιασμένος γίνεται παραγωγός και ασχολείται εντατικά. Μάλιστα σε όλες του τις συνεντεύξεις ενημερώνει το κόμικς κοινό του ότι οι ιστορίες μπορεί και να έχουν διαφορετική εξέλιξη και ότι κανένας χαρακτήρας δεν θα είναι ακριβώς ο ίδιος. Υπεύθυνος υλοποίησης και δημιουργός της μεταφοράς στην τηλεόραση είναι ο Frank Darabont, γνωστός για την λατρεία του στον άρχοντα του τρόμου Stephen King, καθώς έχει μεταφέρει στον κινηματογράφο αρκετά βιβλία του όπως το «Πράσινο Μίλι», το «Τελευταία Έξοδος Ρίτα Χέϊγουόρθ» και το “Τhe Mist”. Στην σειρά συμμετέχουν εξαιρετικοί ηθοποιοί, όπως ο βρετανός Andrew Lincoln o οποίος συμμετείχε στην ταινία “Love Actually”, o πολυτάλαντος ηθοποιός, φωτογράφος, εικαστικός και video artist Norman Reedus, η Laurie Holden της εφιαλτικά ακραίας ταινίας “Silent Hill” ενώ πρόσφατα προστέθηκε ο Chad L. Coleman της σειράς φαινόμενο “the Wire”. Την μουσική της σειράς γράφει ο Bear McCreary, ενώ στους τίτλους αρχής του “the Walking Dead”εικόνες και ήχος συνδυάζονται μοναδικά δημιουργώντας την αίσθηση μιας μετά-αποκαλυπτικής κατάστασης.

Η σειρά κάνει πρεμιέρα στις 31 Οκτωβρίου 2010, ημερομηνία συμβολική ίσως, τουλάχιστον όσον αφορά τις ΗΠΑ, μιας και είναι η ημέρα του Halloween, μια γιορτή που έχει τις ρίζες της στη βόρεια Ευρώπη και κατά την οποία ο κόσμος μασκαρεύεται και μακάβρια αστεία και πλάκες αποφεύγονται μόνο κατόπιν δωροδοκίας λαχταριστών γλυκισμάτων. Παράλληλα είναι η παραμονή της, κυρίως, Μεξικάνικης γιορτής Dia de Μuertos, που μεταφράζεται ως ημέρα των νεκρών. (κατάλληλο λοιπόν θέμα για την διασκέδαση των συγκεκριμένων γιορτών). Οι αναγνώστες των κόμικς συντονίζονται στο κανάλι ενώ ένα διστακτικό αρχικά κομμάτι κοινού, που βλέπει το επεισόδιο λόγο της ημέρας, ενθουσιάζεται. Έτσι γνωρίζει άμεση επιτυχία σπάζοντας σε κάθε σχεδόν επεισόδιο το προσωπικό του ρεκόρ τηλεθέασης. Αποτέλεσμα; H σειρά ανανεώνεται για δεύτερη σεζόν από τα πρώτα επεισόδια κάτι που συνεχίστηκε και για την τρίτη σεζόν, η οποία παίζεται αυτή την στιγμή, αλλά και για την τέταρτη που θα ξεκινήσει του χρόνου.

Η αρχή της είναι αρκετά κλασική για ιστορία με ζόμπι. Ο Rick, σερίφης μιας πόλης κοντά στην Ατλάντα, ξυπνά από κώμα και σύντομα ανακαλύπτει ότι το νοσοκομείο όπως και η γύρω περιοχή έχει εγκαταλειφθεί γιατί είναι γεμάτη από ζωντανούς νεκρούς. Μετά το αρχικό σοκ αυτής της νέας πραγματικότητας ξεκινάει να βρει την γυναίκα του και το παιδί του. Προφανώς και η σειρά έχει ρεαλιστικά βίαιες εικόνες, πολλά αίματα και πολλά εντόσθια! Όμως, όπως σχεδόν σε όλα τα θρίλερ του αδιαμφισβήτητου «πατέρα» των ζωντανών-νεκρών ή των ζόμπι George Romero, οι ιστορίες των ηρώων αποτελούν συγχρόνως μια έρευνα και κριτική πάνω στην ανθρώπινη κοινωνία και τον ανθρώπινο ψυχισμό. Μια άποψη-οπτική γωνία-ένα φανταστικό σενάριο, για το τι θα συμβεί, αν η κοινωνία καταλυθεί και σχεδόν όλες οι τεχνολογικές ανακαλύψεις που κάνουν την ζωή του ανθρώπου πιο άνετη και πιο ασφαλή, είναι πλέον άχρηστες. Σε ένα τέτοιο μετά-αποκαλυπτικό κόσμο γεμάτο κινδύνους μπορεί να επιβιώσει ο ενάρετος; Τα τραύματα από το σοκ της τεράστιας αλλαγής μπορούν να αλλάξουν την ψυχοσύνθεση των χαρακτήρων;

Το εντυπωσιακό και διαφορετικό του “the Walking Dead”: Κανένας δεν είναι ασφαλής και δεν αναπαράγονται αυτούσιες οι ιστορίες των κόμικς. Χαρακτήρες που μπορεί να βρίσκονται στην σειρά για πολλά επεισόδια μπορεί να πεθάνουν, να πάρουν αποφάσεις που τους οδηγούν σε διαφορετικά μονοπάτια από αυτά των κόμικς και καινούριοι χαρακτήρες να κάνουν απότομα την εμφάνιση τους. Στην πρώτη σεζόν δόθηκε μια τρομερή ένταση με αποτέλεσμα πολλοί να κατηγορήσουν την δεύτερη σεζόν ως υπερβολικά αργή. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, ιδιαίτερα όταν εξυπηρετεί την πλοκή. Η αντίθεση της ηρεμίας, καθώς τα πράγματα μοιάζουν να βαίνουν καλώς, ενόχλησε αρκετούς θεατές, χωρίς ωστόσο να τους απομακρύνει. Ταυτόχρονα, υπήρξε και η αποχώρηση του Darabont από την θέση του οργανωτή κάτω από περίεργες συνθήκες (γιατί είναι ιδιαίτερα αλλόκοτο να απολύεται ο, κατά το μεγαλύτερο μέρος, υπεύθυνος για την επιτυχία της δεύτερης σημαντικής σειράς ενός καναλιού). Παρόλα αυτά παρέμεινε ως σύμβουλος και παραγωγός και η σειρά δεν έχασε την σταθερή ποιότητα και αξία, όπως συχνά συμβαίνει όταν ένας δημιουργός αποχωρεί.

Η σειρά αποτελείται από 3 σεζόν (45-50 λεπτών επεισοδίων) με την τρίτη να τελειώνει στις 31 Μαρτίου (την ίδια μέρα με την πρεμιέρα του τρίτου κύκλου του “Game of Thrones”… σφαγή!). Η πρώτη σεζόν αποτελείται από 6 επεισόδια, η δεύτερη από 13 ενώ η τρίτη από 16. Αν δεν πτοείστε από την βία και τα αίματα και σας αρέσει ταυτόχρονα η βαθειά ανάπτυξη χαρακτήρων, το “the Walking Dead” δεν θα σας απογοητεύσει.

Φιλικές συμβουλές : Ανάμεσα στις κάθε σεζόν έχει βγει και από ένα μισάωρο webisode, ένα μικρό επεισόδιο δηλαδή στο internet. Σε αντίθεση με άλλες σειρές, τα διαδικτυακά αυτά ταινιάκια, είναι μικρές ιστορίες που έχουν συμβεί σε άλλους άγνωστους χαρακτήρες και συνδέονται με κάποιο τρόπο με σκηνές ή εικόνες από την σειρά. Αξίζει να τα εντοπίσετε και να τα εντάξετε στην εμπειρία του “the Walking Dead”