Βιβλιοθήκη

Δεν καμουφλάρει τίποτα. Μονολογεί για ό,τι τον σημάδεψε ψυχικά και σωματικά. Προσπαθεί να θυμηθεί πώς απέκτησε μία-μία τις ουλές του και πώς το κάθε χτύπημα τον βοήθησε να αλλάξει τον τρόπο σκέψης του.

Μιλάει για τους γονείς του και για την πρώτη φορά που γνώρισε τη γυναίκα του. Για να βάλει μια σειρά στην τόσο ανήσυχη ζωή του, αφιερώνει ένα μέρος του βιβλίου περιγράφοντας τα σπίτια που τον φιλοξένησαν όλα αυτά τα χρόνια. Η έλλειψη σταθερότητας συνέβαλε, σύμφωνα με τον ίδιο, τόσο στην αστάθεια του χαρακτήρα του όσο και σε ένα ακόμα βασικό χαρακτηριστικό του, στον πολυπρισματικό τρόπο ερμηνείας των γεγονότων, στοιχείο που χαρακτηρίζει συνήθως και τους ήρωες των ιστοριών του.

Παρόλο που ο συγγραφέας δεν υπήρξε ποτέ κυνηγός καινούργων εμπειριών -ακόμη ένα κοινό στοιχείο που μοιράζεται με τους ήρωές του-, πάντα βρίσκεται στη δίνη των πιο απίστευτων περιστατικών, τα οποία τον συνεπαίρνουν και τον μετουσιώνουν. Ή μήπως το συγγραφικό του ανήσυχο πνεύμα τον καταδιώκει πάντα και παντού; Από την πιο απλή και καθημερινή ιστορία, ο Auster μπορεί να καταλήξει στα πιο πολύπλοκα συμπεράσματα. Τις απλές καθημερινές συμπεριφορές φίλων και γειτόνων, ο συγγραφέας τις ερμηνεύει με την ιδιαίτερη οπτική του και στη βάση των ερμηνειών αυτών δημιουργεί συνεχώς μικρές ιστορίες.

Όχι, ο Auster δεν έχει ταλαιπωρηθεί όπως οι ήρωές του. Δεν έχει μείνει νηστικός και ρακένδυτος σε πάρκα και σοκάκια. Ο συγγραφέας έχει μείνει μόνος του σε μικρά δωμάτια στη Νέα Υόρκη και σε ψηλές σοφίτες στο Παρίσι. Έχει αγαπήσει πολλές κοπέλες, έχει πληγωθεί, αλλά μπόρεσε να αναγνωρίσει τον έρωτα στο πρόσωπο της γυναίκας του και να μοιραστεί τη ζωή του μαζί της. Ο Auster στο αυτοβιογραφικό του βιβλίο πέφτει, χτυπάει, ματώνει και πονάει. Κάνει λάθη και παθαίνει κρίσεις πανικού. Δεν αυτοσυστήνεται ως αυθεντία. Αποκαλύπτεται στα μάτια των αναγνωστών του, όπως πραγματικά είναι, και τους προσφέρει την αυτοβιογραφία του, όχι ως δώρο, αλλά ως μία προσωπική προσπάθεια να αποτυπώσει τις εμπειρίες του όπως πραγματικά συνέβησαν… στο δικό του μυαλό.