Βιβλιοθήκη

Όπως μαρτυράει και ο τίτλος του βιβλίου, η υπόθεση πραγματεύεται την πορεία την Κίρκης, της μάγισσας της Αίας και κόρης του Τιτάνα Ήλιου και της Ναϊάδας Πέρσης. Οι γονείς της τής έδωσαν ένα όνομα που σημαίνει «κοράκι», καθώς σε αντίθεση με τη συνηθισμένη εκτυφλωτική ομορφιά των συγγενών της, η Κίρκη από τη στιγμή που γεννήθηκε είχε φωνή που έμοιαζε με αυτή του κορακιού και κίτρινα, σχιστά μάτια. Η αφήγηση ξεκινάει με τη γνωριμία των γονιών της, τη γέννησή της και τα νεανικά της χρόνια, μία περίοδος που δεν της άφησε τις καλύτερες των αναμνήσεων, αφού το οικογενειακό της περιβάλλον δεν στάθηκε ιδιαίτερα θερμό απέναντί της· γεγονός που την οδήγησε στο να στραφεί αλλού για μερικά ψήγματα αγάπης και ζεστασιάς: σε έναν θνητό που γνώρισε τυχαία. Φυσικά, δεν θα μπορούσε να λείπει από το βιβλίο το πιο γνωστό- και οικείο ήδη από τα σχολικά μας χρόνια- γεγονός της ζωής της Κίρκης: η εξορία της στο νησί της Αίας.

Από τη στιγμή της άφιξής της στο νησί βλέπουμε τη σταδιακή εξέλιξή της με έναν μοναδικό τρόπο. Ανακαλύπτει όλες τις δυνατότητες των δυνάμεών της, τις εξασκεί και τις τιθασεύει όσο καλύτερα γίνεται. Φτιάχνει έναν κόσμο όπως τον έχει ονειρευτεί, ένα ασφαλές καταφύγιο για αυτήν, που είναι μόνο δικό της και διατίθεται να κάνει ό,τι χρειαστεί για να προστατεύσει ό,τι αγαπά από τους εισβολείς. Καθώς προχωρούν οι σελίδες του βιβλίου, εμφανίζονται στη ζωή της Κίρκης διάφορα πρόσωπα, τα οποία μας είναι ήδη οικεία από τη μυθολογία, όπως είναι ο Δαίδαλος και ο Οδυσσέας. Τόσο τα άτομα που συναντά όσο και οι καταστάσεις στις οποίες εμπλέκεται στιγματίζουν και διαμορφώνουν την πορεία και την προοπτική της για τον κόσμο.

Η Κίρκη μπορούμε να πούμε ότι είναι ένας σύνθετος χαρακτήρας· δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια αμιγώς καλή ή κακή μάγισσα – εξαρτάται από ποια πλευρά την εξετάζει κανείς. Η μικρή, αθώα και σχεδόν αφελής Κίρκη μεταμορφώνεται σταδιακά σε μια πολύ δυναμική γυναίκα, που έχει γνώση των μαγικών της δυνάμεων και δεν διστάζει να υψώσει το ανάστημά της ακόμα και σε Θεούς που μπορούν να την καταστρέψουν ανά πάσα στιγμή. Πρόκειται για ένα πλάσμα που καλείται να μάθει να στηρίζεται μόνο στις δικές του δυνάμεις· μία γυναίκα που αντιλαμβάνεται, έστω και καθυστερημένα, ότι κανένας άλλος δεν θα την βοηθήσει – μόνο η ίδια μπορεί να το προσφέρει αυτό στον εαυτό της.

Η γραφή της συγγραφέως μας εντάσσει πολύ ομαλά στο κλίμα, τοποθετώντας μας αβίαστα στη θέση των θεατών της ζωής της Κίρκης. Δημιουργείται η αίσθηση ότι είμαστε και εμείς μέρος αυτού του μυθικού κόσμου μέσα από τις παραστατικές εικόνες και τη γλαφυρή αφήγηση. Και ενώ σε μερικά σημεία ίσως είναι λίγο κουραστική η εκτενής περιγραφή, η μαγεία του βιβλίου παραμένει ζωντανή μέχρι το τέλος. 

Ο τρόπος που η Miller περιγράφει τους χαρακτήρες, θεούς και θνητούς, παρουσιάζει επίσης μεγάλο ενδιαφέρον, φωτίζοντας χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του εκάστοτε ήρωα, που δεν είναι τόσο γνωστά, χωρίς όμως να διαβάλλει σε καμία περίπτωση την εικόνα τους. Αντιθέτως, πλάθει τους χαρακτήρες με έναν πιο ρεαλιστικό τρόπο, έτσι ώστε να γνωρίσουμε και μια άλλη, πιο «αληθινή» ενδεχομένως, πλευρά τους. Το καλύτερο παράδειγμα είναι ίσως η σκιαγράφηση της προσωπικότητας του Οδυσσέα, τον οποίο γνωρίζουμε καλύτερα μέσα από διάφορες, καθημερινές περιστάσεις κατά τη διαμονή του στο νησί. Έχει ενδιαφέρον το πώς παρουσιάζονται τα ανεξίτηλα σημάδια που του άφησε ο Τρωικός Πόλεμος, καθώς και η ίδια η διορατική και εκρηκτική προσωπικότητά του.

Η «Κίρκη» είναι ένα πολύ όμορφο βιβλίο, το οποίο θα αρέσει τόσο στα άτομα με ενδιαφέρον για την αρχαία ελληνική μυθολογία όσο και σε εκείνα που ψάχνουν για ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα. Η ιστορία κυλάει γρήγορα, καθώς παρά τον όγκο του, το βιβλίο διαβάζεται απνευστί και το ενδιαφέρον παραμένει αμείωτο μέχρι το τέλος. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα με αρκετούς και πολύπλευρους χαρακτήρες, και μία πλοκή που παρόλο που εκτυλίσσεται στο μαγικό σύμπαν της μυθολογίας, κεντρικές θεματικές της παραμένουν διαχρονικές και μπορεί να τις συναντήσεις και στη σύγχρονη εποχή: μια κοπέλα, που έχει πληγωθεί πολλές φορές, μαθαίνει να στηρίζεται σταδιακά στα πόδια της και μόνο.