Art Outside the Core

Μάλλον είναι πολλές φορές που πρέπει να περάσουν κύκλοι εμπειριών από πάνω μας για να βρούμε τη δύναμη και την αυτοπεποίθηση να καταλάβουμε τι μπορεί να μας δώσει αυτό που μας λείπει από τη ζωή, τι δηλαδή μπορεί να μας κάνει ευτυχισμένους.

Πριν από 4 εβδομάδες, εντελώς ξαφνικά και ευχάριστα όπως αποδείχτηκε, αποφάσισα να δεχτώ μια ευκαιρία που μου προσφέρθηκε, ευκαιρία δουλειάς και να αλλάξω πόλη, δουλειά, φίλους, μια ολόκληρη ζωή. Για να μη σας τα πολυλογώ, αυτή τη στιγμή βρίσκομαι ήδη στο Λονδίνο, στην dreamjob μου, στο καλύτερο περιβάλλον στο χώρο μου, σε ένα από τα μεγαλύτερα και πιο καινοτόμα multidisciplinary arts centre της Ευρώπης τα τελευταία χρόνια. Τώρα όμως δε θέλω να σας μιλήσω για τη δουλειά μου. Στο Corporate Development Department απασχολούμαι, άντε να καταλάβετε τι ακριβώς κάνω. Αφού κι εγώ ο ίδιος, προτού μπω στον κλάδο αυτό, που τόσο μα τόσο αγαπώ και δεν αλλάζω με τίποτε αφού πουθενά αλλού δεν μπορώ να με φανταστώ να περνάω το μεγαλύτερο κομμάτι της ημέρας μου, δεν είχα ιδέα τι σημαίνει fundraising, development και corporate sponsors. Ίσως με αυτές τις λέξεις-κλειδιά κάποιοι να πήρατε μια μικρή ιδέα για το τι κάνω.

Αυτό με πάει σε αυτό για το οποίο θέλω σήμερα να σας μιλήσω: social reality του Λονδίνου. Την πόλη αυτή είχα επισκεφθεί πολλές φορές ως τουρίστας και με είχε ενθουσιάσει με την ανεπανάληπτη ενέργειά της και την ποικιλία που προσφέρει. Ποτέ όμως δεν είχα την ευκαιρία να γευτώ την πολυπολιτισμική, δημιουργική και εμπνευσμένη καθημερινότητα του Λονδίνου. Κάθε μέρα που περνάει στο Λονδίνο συμβαίνει κάτι μαγικό. Πάντοτε συμβαίνει κάτι καινούριο. Βρίσκεσαι κάπου, ακόμη και στο μετρό και γνωρίζεις κάποιον και μοιράζεστε εμπειρίες. Εδώ οι άνθρωποι έχουν ενδιαφέρουσες ιστορίες να σου πουν. Αυτό είναι το πιο αναγεννησιακό στοιχείο της πόλης αυτής, σε κάνει να αισθάνεσαι ζωντανός και ανθρώπινος. Όλοι έχουν μια ιστορία να σου διηγηθούν, μια ιστορία ενδιαφέρουσα με κέντρο τον άνθρωπο και την περιπέτεια. Μα το ακόμη πιο σπουδαίο από όλα αυτά είναι πως όλοι θέλουν να μοιραστούν την ιστορία τους μαζί σου. Έτσι, που το ζητούμενο στην πόλη αυτή να είναι το human interaction. Αυτό είναι που δίνει ώθηση στη δημιουργικότητα, την έμπνευση και τη δράση. Καταρχάς, έχεις ένα πάθος, παλεύεις για να το κατακτήσεις, έχεις δηλαδή ένα όνειρο, κάτι που να δίνει νόημα στην καθημερινότητά σου, λόγο για να αγωνίζεσαι σε αυτόν τον κόσμο των αναπόφευκτων συμβιβασμών.

Ναι δεν το συζητώ, ο ανταγωνισμός στο Λονδίνο είναι τεράστιος. Ναι, εδώ είναι η πόλη που έρχονται όλοι όσοι θέλουν να δημιουργήσουν κάτι και όσοι θέλουν να γίνουν καλύτεροι και να τελειοποιήσουν αυτό που έχουν στο μυαλό τους. Και ναι, υπάρχουν στιγμές που μέσα σε αυτή την παγκοσμιότητα και την πολυκοσμία θα αισθανθείς μόνος, θα σε καταβάλλει αυτή η μοναξιά της αποξενωμένης και σκληρής μεγαλούπολης, όπου το 24ωρο ολόκληρο δε φτάνει για να προλάβεις όσα θέλεις να κάνεις. Αυτά που θες να κάνεις όμως εδώ είναι πολλά. Πάρα πολλά. Και δεν θα προλάβεις να τα κάνεις όλα, ούτε να δεις και να μιλήσεις σε όλους όσους επιθυμείς. Όμως το σημαντικό είναι να δημιουργήσεις οικογένεια, στιγμές και αγάπη. Την οικογένεια θα τη βρεις στους φίλους εκείνους που είναι δίπλα σου και μοιράζονται μαζί σου ό,τι έχουν και δεν έχουν. Οι στιγμές είναι απλές καθημερινές εικόνες που χρωματίζουν το χρόνο σου και δημιουργούν αναμνήσεις που θα σου μείνουν. Και αγάπη πρέπει να βρεις κάθε μέρα σε αυτά που κάνεις. Και κυρίως μέσα σου.

Δεν θέλω να φιλοσοφήσω, ούτε και να γράψω κάποιο δίδαγμα. Απλά να μοιραστώ σκέψεις που κάνω τώρα στο Λονδίνο και που με βοηθούν να πάω παραπέρα.

Η ευκαιρία αυτή που μου δόθηκε μετράει πολύ για μένα και μου ανοίγει πόρτες. Πόρτες που φοβόμουν να ανοίξω. Κι εσείς να κυνηγάτε τα όνειρά σας και να μη φοβάστε το δύσκολο δρόμο. Τα αγαθά κόποις κτώνται και τότε μας δίνουν και μεγάλη προσωπική ικανοποίηση. Βλέποντας τη διαδρομή που έχουμε κάνει και όλα όσα έχουμε κερδίσει σε αυτή. Και πάντα να μοιράζεστε τη χαρά και τις εμπειρίες σας με αυτούς που αγαπάτε. Αυτά μένουν στο τέλος.
Τελειώνω με αυτό το κομμάτι. Γιατί η ζωή μου υπάρχει για να τη ζήσω.