Άλλαι Τέχναι

Πρόκειται για μια ιστορία που φαίνεται να έλκει κυρίως το αντρικό κοινό… Η ζωή του Τζόρνταν Μπέλντφορντ (καταπληκτικός και πιο ώριμος από ποτέ ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο σε μια ερμηνεία ζωής) είναι η ζωή που κατά πάσα πιθανότητα φθονείς ή ονειρεύεσαι. Γυναίκες, χρήμα, αυτοκίνητα, σκάφη… Στρώματα από «εκατοδόλαρα», μύτη γεμάτη άσπρη σκόνη και γυναικεία μπούτια. Ο ρεαλισμός της ταινίας προκαλεί αισθήματα ζήλιας, καθώς ένας άντρας (και μάλιστα σε νεαρή ηλικία) έχει όλα αυτά που κάθε αρσενικός ονειρεύεται. Μια ζωή στα όρια γεμάτη υπερβολή. Το τίμημα ποιο είναι όμως;

Ο Martin Scorsese μας λέει με αρκετές δόσεις μαύρου χιούμορ και κυνισμού ότι στο τέλος θα χάσεις την ψυχή σου. Ή θα την πουλήσεις, αν προτιμάτε. Ο Μπέλντφορντ κέρδισε όλα τα παραπάνω αλλά σημασία έχουν όλα εκείνα που έχασε: την οικογένεια του, την οποία ο ίδιος με τις πράξεις του «τοποθέτησε» απέναντι του… τους φίλους και συνεργάτες του, τους οποίους «έδωσε» στο FBI για να τη βγάλει καθαρή… τον ίδιο του τον εαυτό, τον οποίο «πούλησε» γράφοντας για την πολυτάραχη ζωή του μέσα στη φυλακή. Και να το πάω ακόμα παραπέρα!

Στη συγκεκριμένη ταινία παρακολουθούμε έναν άνθρωπο του οποίου η φύση, η προσωπικότητα και ο χαρακτήρας έχουν αλλοιωθεί σε τεράστιο βαθμό. Η επιτυχία, τα λεφτά και η καταξίωση τον «μεταμόρφωσαν» σε λύκο: πλάσμα μοναχικό, εκδικητικό και επικίνδυνο. Το τίμημα που πληρώνει για όλα αυτά είναι ανυπολόγιστο και αυτό είναι και το βασικό μήνυμα του σκηνοθέτη προς το κοινό. Διαβάζω κριτικές για την ταινία που μιλούν για ωδή στον καπιταλισμό, το αμερικάνικο όνειρο και τον άκρατο καταναλωτισμό. Χαζομάρες. Ο Scorsese μας προσκαλεί σε ένα θεότρελο ταξίδι μιας προσωπικότητας που έχει χάσει τον δρόμο της. Ακολουθήστε τον δίχως να χάσετε τονδικό σας.

Κλείνω το κείμενό μου με τα λόγια του Λεονάρντο Ντι Κάπριο από πρόσφατη συνέντευξή του που αναφερόταν στη συγκεκριμένη ταινία:

Στο τέλος ο διάσημος ηθοποιός επαίνεσε τον Scorsese επειδή γυρίζει «ζωντανές ταινίες που συζητιούνται και προκαλούν αντιπαραθέσεις».