Auditorium

Lumiere Brother είναι ο κατά κόσμος Θανάσης Χριστοδούλου, γνωστός από την συμμετοχή του στους Serpentine (υπήρξε ιδρυτικό μέλος) αλλά και αδερφός της Μόνικα.

Από το 2007 ακολουθεί σόλο καριέρα και το 2010 μας χαρίζει τον πρώτο του προσωπικό δίσκο “Fiction” μέσω της Archangel. Ο Θανάσης Χριστοδούλου γράφει μουσική που βρίθει κινηματογραφικών αναφορών και χαρακτηρίζεται από indie pop ρομαντικές μελωδίες. Ο πρώτος δίσκος “Fiction” αποτελείται από δεκατρία κομμάτια και είναι μια πρόσκληση σε ένα κινηματογραφικό ταξίδι στις γαλλικές ταινίες των 60s, στις αντίστοιχες του Tim Burton, στα ρεφρέν των Beatles αλλά και στις συνθέσεις του Debussy και του Satie. Όλα τα παραπάνω συνθέτουν μια παραμυθένια ατμόσφαιρα, η οποία απογειώνεται και με την πλήρη απουσία της κιθάρας σε όλο το δίσκο. Πρόκειται για έναν καθαρά indie και πιανιστικό pop δίσκο, μελωδικό και ονειροπόλο.

O Lumiere Brother γράφει ο ίδιος τους στίχους, τη μουσική, ερμηνεύει και παίζει σχεδόν όλα τα όργανα: πιάνο, μελόντικες, ακορντεόν, πλήκτρα, μεταλλόφωνο, μπάσο και κρουστά και έτσι η απουσία της κιθάρας περνά απαρατήρητη. Οι υπόλοιποι μουσικοί που συνεργάστηκαν για το δίσκο είναι η Danae Eco, η γνωστή μας πλέον Nalyssa Green, ο Junkie Jesus και ο Vagg.

Τραγούδια όπως το “Fast backwards”, το “Kate's Summer”, το “Phonographs”, το “Black Keys”, το “Μy toys are lost” ανακήρυξαν τον δίσκο από τους πιο ελπιδοφόρους της ανεξάρτητης αγγλόφωνης ελληνικής σκηνής το 2010.

ΑΚΟΥΣΕ

• https://soundcloud.com/lumierebrother/07-audiotrack-07-mp3
• https://soundcloud.com/lumierebrother/lumiere-brother-my-toys-are

Στα μέσα του 2013 κυκλοφορεί ο δεύτερος δίσκος του Lumiere Brother “Twenty One” μέσω της Inner Ear, ο οποίος περιλαμβάνει έντεκα τραγούδια. Ο τίτλος του δίσκου έχει διττή σημασία καθώς σχετίζεται είτε με τον μύθο για το βάρος της ψυχής (21 γραμμάρια) είτε με το τυχερό παιχνίδι 21. Θα έλεγε κανείς ότι ο Lumiere Brother τραγουδάει για το ανθρώπινο δίλημμα σχετικά με την αναζήτηση ενός ανώτερου ψυχικού κόσμου και την υλιστική πλευρά της ζωής. Αν και στο επίκεντρο των συνθέσεων έχουμε πάλι το πιάνο, αυτή τη φορά ακούμε και έντονες κιθάρες, φυσαρμόνικες και pop up-tempo μελωδίες. Δεν είναι τόσο μελαγχολικός ο δίσκος, αλλά φρέσκος και ανέμελος με αρκετά «χιτάκια», ότι πρέπει για το καλοκαίρι, όπως τα τραγούδια “Between the lines” και “Compass”.

ΑΚΟΥΣΕ

• https://soundcloud.com/innerearrecords/lumiere-brother-compass

Αυτό δε σημαίνει ότι λείπουν από το δίσκο οι μελαγχολικές μπαλάντες ή οι πιο μελωδικές συνθέσεις. Τραγούδια όπως το “Memory Fight” ή το “Behind You” επιβεβαιώνουν τα βασικά θέματα του δίσκου, που είναι το «βίωμα» του περίεργου απωθημένου (σε καταλαβαίνουμε!), το πυρετώδες κυνήγι για την ικανοποίηση του ανεκπλήρωτου ονείρου και η αναζήτηση του χαμένου, αθώου και συναισθηματικά φορτισμένου εαυτού μας. Ηχογραφήθηκε σε μορφή σπιτικού demo μέσα σε δέκα συνεχόμενες μέρες με τον ίδιο παραγωγό, αυτόν του πρώτου δίσκου, τον Ottomo (Νίκος Αγγλούπας).

Ο δίσκος “Twenty One” μοιάζει σαν ένα καλοδουλεμένο soundtrack των αναμνήσεων, καλών και κακών, του καλλιτέχνη. Μένει να δούμε, αν θα καταφέρει να γίνει το soundtrack και της δικής μας ζωής.

ΑΚΟΥΣΕ
https://soundcloud.com/innerearrecords/lumiere-brother-behind-you