Auditorium

Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο η Lana Del Rey είναι μία παρεξηγημένη περίπτωση της μουσικής σκηνής. Ίσως επειδή, εν μία νυκτί, απέκτησε φήμη και δόξα χάρη σε ένα ή δύο hit singles, ενώ κανένας δεν την γνώριζε; Υποθέτω ότι όλοι κάπως έτσι ξεκινάνε και, εντέλει, η μουσική της έχει αίσθηση και ομορφιά – κάτι που μπορώ να πω και για τη φωνή της, αφού στη χροιά της βρίσκω μια γαλήνη. Φυσικά, αυτή η γαλήνη δεν θα μπορούσε να λείπει από το “Lust for Life”, αλλά δεν ισχύει το ίδιο και για τον συνθετικό οίστρο.

Όταν άκουσα το “Honeymoon” προ διετίας, πίστευα –και ακόμη το πιστεύω– ότι η Lana είχε φτάσει τον pop ήχο της σ’ ένα επίπεδο αρκετά υψηλό και απαιτητικό. Εκείνος ο δίσκος έχει την αίγλη ενός πολύ όμορφου και γεμάτου soundtrack, το οποίο δύσκολα συναγωνίζονται άλλοι δίσκοι, που κινούνται ηχητικά στο ίδιο μήκος κύματος. Επίσης, όταν έχεις συνθέσει τραγούδια όπως τα “Salvatore” και “24” είναι αναμενόμενο να έχεις φτάσει στο αποκορύφωμα της έμπνευσής σου, το οποίο δεν θα μπορέσεις επαναλάβεις άμεσα. Συνεπώς, η δημιουργία ενός νέου δίσκου θα έπρεπε να κοιτάξει κατάματα τον προκάτοχό του και να πει: «μπορώ να ακουστώ δυνατός και ακμαίος, όπως εσύ».

Το “Lust for Life” δεν ανταποκρίνεται στο επίπεδο των “Ultraviolence” και “Honeymoon”. Αν σε εκείνους τους δίσκους έβρισκα 2 με 3 τραγούδια αδιάφορα, στον νέο δίσκο βρίσκω 10 τέτοια τραγούδια και δεν θα έλεγα ότι είναι και το καλύτερο ν’ ακούς μόνο αυτά που σου αρέσουν, προσπερνώντας όλα τα υπόλοιπα σαν να μην υπάρχουν. Μπορεί να μην θέλει ν’ αλλάξει πλεύση στον ήχο της (ή και δειλά δειλά να δοκιμάζει τη hip – hop πλευρά), και είμαι μαζί της σε αυτό, όμως χρειάζεται μια ζωντάνια, ώστε τα τραγούδια να αναπνέουν και παράλληλα να οξυγονώνουν τον εγκέφαλο.

Στα αυτιά μου, είναι εμφανής η διαφορά ανάμεσα στο “Cherry” και το “Changes”. Το πρώτο ακούγεται άγευστο, ενώ το δεύτερο έχει μέσα του κορυφώσεις που χρειάζονται στη μουσική της Lana. Ακόμα και το “Get Free”, που ενώ η μισή του ύπαρξη βασίζεται στο “Creep” των Radiohead, έχει κάτι το ιδιαίτερο που συναντάς στις δυνατές της συνθέσεις και είναι από τα πιο όμορφα τραγούδια του δίσκου. Και όσον αφορά τα singles, πιστεύω ότι το “Beautiful People Beautiful Problems” θα ήταν το καλύτερο που θα μπορούσε να προϋπαντήσει τον δίσκο, μαζί με το ομότιτλο.

Δυστυχώς, το “Lust for Life”, όσο και αν πουλήσει, δείχνει πως δεν θα καταφέρει να συνεχίσει το σερί επιτυχιών, παρότι η Lana έδιωξε την αύρα της κατάθλιψης από τους στίχους. Μένω στα ελάχιστα όμορφα τραγούδια του, και αναμένουμε την επόμενη άνοιξη.