Λόγος + Τέχνη

1

Είμαι το σκοτεινό αυλάκι
που η βάρκα σου χαράζει στο νερό

Είμαι η υπάκουη σκιά
που η φοινικιά σού ρίχνει στη ρίζα της

Είμαι η μικρή κραυγή
της πέρδικας
που τη βρήκαν τα βόλια σου

25

Ο φίλος μου δουλεύει
στη φυτεία του καουτσούκ

Χαϊδεύει ολημερίς τα λαστιχόδεντρα
τυλίγεται στην πράσινη σκιά τους
και ψηλαφίζει τα γυμνά τους κορμιά
Μα ξάφνου μπήγει το μαχαίρι του
κι αναβλύζει το αίμα το αίμα απ' τους προδομένους κορμούς
Ύστερα γίνονται πάλι τρυφερά τα χέρια του
και δένουν μ' αγάπη
την πληγή που κλαίει

Όλη νύχτα πλάι μου
ξαναρχίζει τα ίδια