Άλλαι Τέχναι

Γεννήθηκε στις 12 Αυγούστου του 1916 στην Κωνσταντινούπολη, γόνος μίας ελληνοϊταλικής οικογένειας που σύντομα αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Τουρκία λόγω των γεγονότων του 1922. Αυτό θα οδηγήσει τον Μάριο και την οικογένειά του στο Παρίσι, όπου θα μεγαλώσει, θα σπουδάσει και θα περάσει το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής του ως εικαστικός δημιουργός. Σύντομα, το καλλιτεχνικό περιβάλλον του Παρισιού θα τον γοητεύσει και με την ενθάρρυνση της οικογένειάς του θα αφοσιωθεί στις εικαστικές τέχνες και θα συνδιαλεχθεί με τους κύκλους των Ευρωπαίων σουρεαλιστών.

 Το 1938 θα γίνει και η επίσημη έναρξη της καριέρας του ως καλλιτέχνης. Η πρώτη του ατομική έκθεση στην γκαλερί Billiet-Worms στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία, ενώ τον επισκέφτηκε το σύνολο σχεδόν των σημαντικότερων Ευρωπαίων σουρεαλιστών: Max Ernst, Salvador Dali, Marcel Duchamp και Breton, με τους οποίους είχε αποκτήσει στενές σχέσεις παρά το νεαρό της ηλικίας του.

Στον σουρεαλισμό εντοπίζονται τόσο οι εννοιολογικές όσο και οι τεχνικές ρίζες του Πράσινου, καθώς ανέκαθεν δημιουργούσε συνθέσεις που χαρακτηρίζονται από τον έντονο ονειρισμό τους, ενώ παράλληλα εισήγε μέχρι και το τέλος της καριέρας του υφές και τεχνικές που ανακαλούν αυτές του Max Ernst, μία από τις πιο σαφείς εικαστικές επιρροές του. Παρόλα αυτά, ο Πράσινος είναι ένας έντονα ιδιόμορφος καλλιτέχνης, καθώς σταδιακά αφήνει πίσω του αρκετά στοιχεία του σουρεαλισμού και οδεύει σε πιο παραστατικές εικαστικές λύσεις, κυρίως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Παράλληλα με το ζωγραφικό έργο του, αυτό που θα χαρακτηρίσει το εικαστικό προφίλ του Πράσινου είναι και η υψηλή κατάρτισή του στη χαρακτική, κάτι που οδηγεί στην εικονογράφηση δεκάδων σημαντικών συγγραμμάτων της Γαλλίας μετά τον Πόλεμο. Στην διάρκεια της καριέρας του εικονογράφησε βιβλία των Jean-Paul Sartre, Albert Camus, Apollinaire, Rimbaud και πολλών άλλων, αποτελώντας έναν εκ των πιο σημαντικών καλλιτεχνών του κλάδου. Χαρακτηριστικό είναι ότι η πρώτη του επίσκεψη στην Ελλάδα, το 1958, έγινε στη διάρκεια διακοπών με τον Albert Camus, με τον οποίο είχε πολύ στενή φιλική σχέση.

Στην Ελλάδα θα εκθέσει για πρώτη φορά το 1966, στην γκαλερί Μέρλιν της Αθήνας, και θα επιστρέψει αρκετές φορές για εκθέσεις καθώς και για να περάσει χρόνο και να γνωρίσει τον τόπο καταγωγής του, κάτι που θα επηρεάσει αισθητά και την καλλιτεχνική του παραγωγή. Εντέλει, όμως, στην Ελλάδα ποτέ δεν έγινε ιδιαίτερα γνωστός πέρα από τους κύκλους τους εικαστικών, έχοντας σαφέστατα μεγαλύτερη επιρροή στη Γαλλία, τη χώρα όπου μεγάλωσε.

Ο Μάριος Πράσινος θα συνεχίσει να δημιουργεί ακατάπαυστα μέχρι τον θάνατό του το 1985, έχοντας ένα έργο που συμπεριλαμβάνει τόσο μία πλούσια ζωγραφική παραγωγή όσο και εκατοντάδες τυπώματα, γλυπτά, φωτογραφίες, ταπισερί, και κάθε μέσο το οποίο στα χέρια του αποτέλεσε βάση για έμπνευση και δημιουργία. Είναι ένας από τους Έλληνες της διασποράς που κατάφερε να αναδειχθεί σε ιδιαιτέρως σημαντική προσωπικότητα του τομέα του, αν και στην Ελλάδα, δυστυχώς, δεν αναγνωρίστηκε αντίστοιχα η σημασία του.