Naomi Okubo: Η τέχνη του καμουφλάζ
Οι απρόσωπες γυναικείες φιγούρες στις δημιουργίες της μαγνητίζουν την προσοχή και παραμένουν ευδιάκριτες ανάμεσα σε στρώματα τολμηρών αποχρώσεων. Τα μέσα που χρησιμοποιεί κυρίως η Okubo είναι το λάδι και το ακρυλικό σε καμβάδες από βαμβάκι. Η επιδεξιότητά της στην ανάμειξη πολύπλοκων μοτίβων είναι απαράμιλλη. Αποτυπώνει με ευκολία στα υφάσματα, υφές και εντυπωσιακές λεπτομέρειες στοιχείων της φύσης: βουνοκορφές, αειθαλή δέντρα, φυλλώματα του γρασιδιού.
Οι γυναίκες στους πίνακές της με μια πρώτη ανάγνωση έχουν διακοσμητικό ρόλο, καθώς δεν αποκαλύπτουν στον θεατή τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του προσώπου τους. Με αυτό το τέχνασμα ο θεατής μπαίνει στη θέση των γυναικών αυτών, ενώ μεταφέρεται στον ίδιο ένα συναίσθημα που είναι ταυτόχρονα ευχάριστο αλλά και κλειστοφοβικό. Στους πίνακές της απεικονίζεται μία ιδιαίτερη αίσθηση του εαυτού της, που πολλές φορές θυμίζει μια λιγότερο σκοτεινή εκδοχή της ηρωίδας Sadako από την κινηματογραφική ταινία ''The Ring''.
Σύμφωνα με δήλωσή της, η αιτία για την απρόσωπη απεικόνιση των κεντρικών χαρακτήρων της βρίσκεται στη σημασία που συνήθως δίνει ο κοινωνικός περίγυρος στην εξωτερική μας εμφάνιση. Η ίδια έχει παρατηρήσει ότι η συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντί της αλλάζει, κάθε φορά που αλλάζει και η εξωτερική της εμφάνιση, γεγονός που τη βοήθησε να «διαπιστώσει τη δύναμη της μόδας και τον φόβο για το παρατηρητικό βλέμμα του άλλου».
Στην προσπάθειά της να κατανοήσει βαθύτερα το θέμα της εμφάνισης, συνειδητοποίησε ότι υπάρχουν αρκετές παράμετροι, όπως η επιρροή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, που τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο όσο και στην Ιαπωνία κατακλύζονται καθημερινά από κατασκευασμένες εικόνες μιας «ιδανικής εμφάνισης» κι ενός συγκεκριμένου τρόπου ζωής. Η υπερκατανάλωση αυτών των εικόνων έχει ως συνέπεια τον εθισμό μας σε αυτές, σε σημείο να αδυνατούμε να διαχωρίσουμε την αληθινή πραγματικότητα από την επινοημένη.
Η κεντρική ιδέα των έργων της είναι επηρεασμένη από την ιαπωνική κουλτούρα, όπου η ενσυναίσθηση παίζει κυρίαρχο ρόλο, ενώ η συχνή χρήση των λουλουδιών συμβολίζει την ίδια την γυναίκα και ό,τι αυτή αντιπροσωπεύει στην ιαπωνική κοινωνία. Η Okubo αποτυπώνει επανειλημμένα το ίδιο πρόσωπο σε όλους τους πίνακες, ανεξαρτήτως από το αν είναι μόνο ένα ή περισσότερα, υποδηλώνοντας με τον τρόπο αυτό την εσωστρέφεια που χαρακτηρίζει τους συμπατριώτες της, η οποία και εκδηλώνεται μέσω μιας ασυνείδητης συνήθειας, του καμουφλάζ, της τάσης δηλαδή να κρύβουν τον πραγματικό τους εαυτό.
Η Naomi Okubo έχει επηρεαστεί από καλλιτέχνες όπως ο Matisse, ο Edouard Vuillard, η Cindy Sherman και ο Andy Warhol. Η μητέρα της ήταν και εκείνη ζωγράφος και συνήθιζε να την πηγαίνει σε μουσεία όπου και ζωγράφιζαν μαζί. Οι εκάστοτε πολιτικο-κοινωνικές συνθήκες παρόλο που δεν αντικατοπτρίζονται στα έργα της, επηρέασαν σε αρκετά σημαντικό βαθμό τις ιδέες της.
Διαβάζει βιβλία, παρακολουθεί κινηματογράφο κι ακούει ραδιοφωνικές εκπομπές πολιτικού περιεχομένου, θεωρώντας πως οι δημοσιογράφοι, οι κριτικοί και οι καθηγητές εκφράζονται πιο ελεύθερα σε αυτό το μέσο. Αυτό που έχει συνειδητοποιήσει μέσα από την πορεία της, είναι η σημασία του να μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε και να ερμηνεύουμε τις καταστάσεις όχι αποκλειστικά μέσω των προσωπικών μας βιωμάτων και της νοοτροπίας της χώρας στην οποία μεγαλώσαμε, αλλά και μέσα από το πρίσμα της κουλτούρας άλλων χωρών, προκειμένου να διευρύνουμε την οπτική μας και να μάθουμε περισσότερα για τον εαυτό μας και τον κόσμο που μας περιβάλλει.
Περισσότερες πληροφορίες μπορεί να βρει κανείς στην ιστοσελίδα της Naomi Okubo.