Ο παγανιστικός ονειρόκοσμος του El Gato Chimney
Ξεκίνησε ως street artist, αλλά με το πέρασμα των χρόνων, αναζητώντας νέες τεχνικές προκειμένου να βελτιωθεί ως καλλιτέχνης, άρχισε να αφιερώνει περισσότερο χρόνο δουλειάς στο στούντιό του σε μια περίοδο εσωτερικής αναζήτησης για την απεικόνιση άϋλων εννοιών, όπως τα συναισθήματα και τα εσωτερικά οράματα.
Ο ίδιος στο βιογραφικό του σημείωμα αναφέρει πως στις σπουδές του συμπεριλαμβάνονται η αλχημεία, η μαγεία, η πρωτόγονη, η αρχαία και η μοντέρνα τέχνη, η λαογραφία, ο αποκρυφισμός, ο πνευματισμός και τα θαύματα του αρχαίου κόσμου. Στοιχεία, τα οποία άλλοτε περισσότερο κι άλλοτε λιγότερο κάθε φορά διακρίνονται σε όλα τα έργα του.
Οι εικονογραφήσεις του εκφράζουν ένα διττό μήνυμα. Από τη μία, τα ζωντανά λαμπερά χρώματα που χρησιμοποιεί, δίνουν την εντύπωση πως πρόκειται για συναρπαστικά παιδικά διηγήματα, χωρίς κάποιο βαθύτερο νόημα. Από την άλλη, διακρίνεται μια ταυτόχρονη σκοτεινή χροιά, δανεισμένη από τους λαϊκούς μύθους, όπου γιγαντόσωμα ανθρωπόμορφα πτηνά βγάζουν φωτιές από το στόμα τους, οι πιγκουίνοι είναι μέλη θρησκευτικών ταγμάτων και τα λιοντάρια μεταμορφώνονται σε ρίζες δέντρων.
Τα παγανιστικά σύμβολα είναι πανταχού παρόντα και οι φιγούρες του, πρερχόμενες πάντα από το ζωικό βασίλειο, συμμετέχουν σε θρησκευτικές τελετουργίες με εντυπωσιακή αμφίεση. Οι εφιάλτες του ζωντανεύουν με εκπληκτική δυναμική κι ο φωτεινός νεραϊδόκοσμος εναλλάσσεται άψογα με το ψυχρό κι ανήσυχο νυχτερινό σύμπαν.
Οι κάτοικοι της φανταστικής του χώρας είναι γέννημα των ποικίλλων εποχών και κουλτουρὠν, των ευρωπαϊκών λαϊκών παραμυθιών και των φυλών της Ωκεανίας. Είναι οι πρωταγωνιστές των μαγικών θρησκευτικών τελετουργικών, που από τη δημιουργία του ανθρώπινου είδους προσπάθησαν να συμφιλιωθούν με την ιδέα του θανάτου, γιορτάζοντας την ίδια τη ζωή.
Με τα φανταχτερά τους ρούχα και τις μυστηριώδεις μάσκες τους, συμμετέχουν σε πανάρχαιες ιεροτελεστίες, για την πρόληψη του κακού και την προσέλκυση της ευημερίας. Φιγούρες, απλά αντικείμενα, σύμβολα, που φαινομενικά συμπλέκονται σε απλές συνθέσεις, με μια πιο προσεκτική ματιά, φανερώνουν την πρωτόγονη τυφλή εμπιστοσύνη στην αθανασία και την υστεροφημία, η οποία εξασφαλιζόταν με την ουσιαστική συμμετοχή στις εκάστοτε θρησκευτικές λατρείες.
