Βιβλιοθήκη

Ο ήρωας είναι αντιπαθητικός. Ο ήρωας μού είναι αντιπαθής. Είναι και στους γύρω του, αλλά αυτό δεν έχει τόση σημασία. Το βασικό είναι ότι ο Vásquez έχει χαρτογραφήσει με ολοκληρωμένο τρόπο μια περσόνα η οποία καταφέρνει να σε επηρεάσει. Ο ήρωας του συγγραφέα, ο Μαγιαρίνο, με την πένα του και λίγη σινική μελάνι μπορεί να προκαλέσει ακόμη και τον πολιτικό –ή και όχι μόνο– αφανισμό όσων δεν διστάζει να δει σαν «εχθρούς».

Είναι σταθερός στις συνήθειές του. Κάθε μέρα θα στείλει την «κατάλληλη» γελοιογραφία στην εφημερίδα με την οποία συνεργάζεται όλα αυτά τα χρόνια. Είναι σταθερός και στις πεποιθήσεις του. Ζει σαν ερημίτης, αλλά δεν παύει να νιώθει ότι βρίσκεται στο κέντρο των εξελίξεων. Δεν μπορεί να αντισταθεί σε μια λανθάνουσα μεγαλομανία που ορίζει τον τρόπο με τον οποίο σκιτσάρει και αντιμετωπίζει τους ανθρώπους.

Υπάρχει η μνήμη άραγε; Ή είναι απλώς μια σύνθεση ψηγμάτων; Κομμάτια που συνθέτουν ένα κολλάζ αναμνήσεων; Κομμένα και κολλημένα με τον τρόπο που επιθυμεί ο καθένας; Με έναν τρόπο που εξυπηρετεί τις μικρές ή μεγάλες σκοπιμότητές μας;

Ένα γεγονός χάνεται από τη μνήμη. Ένα γεγονός παραμένει χαραγμένο για πάντα στη μνήμη. Το ίδιο γεγονός χάνεται με τον ίδιο τρόπο που μπορεί να επιμένει. Μια νεαρή γυναίκα, στην προσπάθεια της να ανακαλέσει ένα παιδικό της βίωμα, θα φέρει τον Μαγιαρίνο αντιμέτωπο με το παρελθόν του. Αλλά κυρίως θα τον φέρει αντιμέτωπο με τον εαυτό του.

Όσα έχτιζαν οι γελοιογραφίες του όλα αυτά τα χρόνια γκρεμίζονται εν μια νυκτί. Όλα όσα πρέσβευαν για εκείνον. Μια πανοπλία που ξαφνικά γίνεται αβάσταχτη. Μια μικρή, τόση δα αμφιβολία αρκεί για να την τρυπήσει, και μαζί να θέσει υπό αμφισβήτηση υπολήψεις ατόμων που επηρεάστηκαν από το έργο του.

Η νουβέλα του Juan Gabriel Vásquez έχει έναν ήρωα που προκαλεί αντιπάθεια. Έναν ήρωα που ο τρόπος που ζει, που σκέφτεται και κυρίως ο τρόπος που εργάζεται είναι εξοργιστικός. Και εκεί οφείλεται η επιτυχία του βιβλίου. Γιατί τελικά, το παν είναι ένας χαρακτήρας να είναι τόσο βαθιά σκιαγραφημένος που να μπορεί να βάλει τον αναγνώστη σε σκέψεις. Να μπορεί να ενοχλήσει. Να σε βάλει να σκεφτείς. Να σε κάνει να ψάξεις μέσα σου για να αποβάλλεις στοιχεία του Μαγιαρίνο.

Ο Juan Gabriel Vásquez γεννήθηκε στην Μπογκοτά της Κολομβίας, το 1973, και σπούδασε Λατινοαμερικανική Λογοτεχνία στη Σορβόνη. Έχει εκδώσει πέντε μυθιστορήματα, δύο συλλογές διηγημάτων, καθώς και δύο συλλογές φιλολογικών δοκιμίων. Στα ελληνικά, κυκλοφορούν, από τις εκδόσεις Ίκαρος, τα μυθιστορήματά του: «Ο ήχος των πραγμάτων όταν πέφτουν» (2014), «Οι πληροφοριοδότες» (2015), «Η μορφή των λειψάνων» (2018) και «Οι υπολήψεις» (2019).