In a Cinemanner of Speaking

Η απόλυτη ταινία παιδικής φιλίας και ενηλικίωσης. Ένας Stephen King λιγότερο ζοφερός απ' ότι τον έχουμε συνηθίσει, σε μια ιστορία που αφορά τέσσερις φίλους που αποφασίζουν να ψάξουν στο δάσος το πτώμα ενός παιδιού που χτυπήθηκε από τρένο. Κανένας δε θα γυρίσει ίδιος από αυτό το ταξίδι… Τα πάντα σε αυτήν την ταινία είναι άψογα – το κερασάκι στην τούρτα φυσικά το τραγούδι “Stand by me”.

Άλλη μια ταινία που περιγράφει τη δύναμη της παιδικής φιλίας και τον τρόπο που αυτή διαμορφώνει ανεξίτηλα τον ψυχισμό μας. Η μικρή μας πρωταγωνίστρια περνάει μια παράξενη παιδική ηλικία, καθώς έρχεται σε πολύ στενή επαφή με τον θάνατο, λόγω του γραφείου κηδειών του πατέρα της. Όταν ο πιο στενός της φίλος πεθάνει, η ηρωίδα μας θα μεταμορφωθεί συναισθηματικά και θα ωριμάσει. Εμείς οι θεατές βέβαια λιώνουμε στο κλάμα.

Από τις πιο ωραίες και δυνατές φιλίες που είδαμε ποτέ στη μεγάλη οθόνη. Οι δύο πρωταγωνιστές μας γνωρίζονται μέσα στη φυλακή και συνδέονται με τρόπο βαθύ και αληθινό. Τόσο αληθινό (spoiler) που η φιλία τους θα συνεχιστεί και έξω από τα τείχη της φυλακής.

Αν θέλαμε να ψάξουμε για εντελώς αταίριαστους ανθρώπους που η ζωή τα έφερε έτσι ώστε να γίνουν αγαπημένοι φίλοι, προφανώς θα καταλήγαμε στους «Άθικτους». Το διαμαντάκι αυτό του γαλλικού σινεμά φέρνει κοντά έναν τετραπληγικό ευκατάστατο κύριο με τον αντισυμβατικό νεαρό βοηθό του. Ίσως τελικά οι διαφορές τους να ήταν αυτές που τους ένωσαν και ο ένας πήρε από τον άλλον αυτά ακριβώς που χρειαζόταν.

Ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου είναι φυσικά ο σκύλος και δεν υπάρχει σπουδαιότερη ταινία από το «Χάτσικο» που να το αποδεικνύει. Βασισμένο σε πραγματική ιστορία, ο Χάτσικο συνόδευε καθημερινά τον ιδιοκτήτη του μέχρι τον σταθμό των τρένων, ώσπου μια μέρα αυτός δεν επέστρεψε… Ο σκύλος, ωστόσο, δεν εγκατέλειψε ποτέ τη θέση του, τον περίμενε στο σταθμό για πάντα.

Δυο αγαπημένες παιδικές φίλες με εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες και διαφορετική σταδιοδρομία, ξανασυναντιούνται στη Νέα Υόρκη, μένουν μαζί και αναπολούν τα παλιά. Γλυκιά (και ξεχασμένη) ταινία που πατάει και στην κωμωδία και στο δράμα, που αποτυπώνει έξοχα το ανεξίτηλο δέσιμο δυο ανθρώπων που επιβιώνει στο χρόνο και που χαρίζει στους θεατές ένα εξαιρετικό γλυκόπικρο φινάλε.

Αυτή ασφαλώς δεν είναι μια ταινία για τη φιλία, όμως υπήρξε άραγε ποτέ μεγαλύτερη κινηματογραφική φιλία από αυτήν του Φρόντο και του Σαμ; Είναι μάλλον προφανές ότι ο Φρόντο δε θα είχε φτάσει ποτέ μέχρι την Μόρντορ, αν δεν είχε δίπλα του τον Σαμ να τον στηρίζει, να τον φροντίζει και να τον σώζει από δύσκολες καταστάσεις. Ψύχραιμος, σταθερός, λογικός και με γνήσια αγάπη, ο Σαμ είναι το πρότυπο του καλού φίλου!

Το «Κάποτε στο Χόλιγουντ» σε άλλους άρεσε, άλλοι απογοητεύτηκαν, αλλά όλοι συμφώνησαν στο εξής: το bromance των δύο πρωταγωνιστών είναι ό,τι καλύτερο έχουμε δει στη μεγάλη οθόνη. Ο ένας ηθοποιός, ο άλλος ο κασκαντέρ και βοηθός του, αλλά επί της ουσίας είναι πολλά παραπάνω: είναι αυτός που τον στηρίζει, τον συμβουλεύει και που ακούει τα προβλήματά του. Μια υπέροχα δοσμένη φιλία, όσο πιο αγνή και αληθινή θα μπορούσε να είναι.

Last but not least, μια είναι η ταινία που αποτυπώνει τόσο δυνατά και γλαφυρά τη (γυναικεία) φιλία. Η Θέλμα και η Λουίζ θα ξεκινήσουν ένα ταξίδι αναψυχής που θα καταλήξει σε δίωξη από την αστυνομία. Στο ταξίδι αυτό θα στηρίξει η μία την άλλη, θα γνωρίσουν πραγματικά τον εαυτό τους, θα αναθεωρήσουν για τη ζωή που ζούσαν μέχρι τότε και θα συνειδητοποιήσουν ότι το να είναι μαζί είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Ένα υπέροχο road trip, μια ταινία αυτογνωσίας, που πραγματεύεται με ενδιαφέροντα τρόπο τον φεμινισμό και μας χαρίζει ένα απολαυστικό ζευγάρι ηρωίδων!