Auditorium

Εδώ και μερικά χρόνια διανύουμε μια περίοδο αναβίωσης ήχων του παρελθόντος. Νέες μπάντες με δυνατά ντεμπούτα μέχρι ενός σημείου, επιχειρούν να αυτοθεωρηθούν ως εξώγαμα των Black Sabbath και άλλων καλλιτεχνών, κυνηγώντας τη δόξα ενός φαντάσματος και όχι την προσπάθεια να αναδείξουν τον πραγματικό τους εαυτό. Οι Magic Circle κινούνται παράλληλα και με απόσταση απ’ όλη αυτήν τη μόδα. Κυκλοφόρησαν ένα καλό ντεμπούτο και τώρα επιστρέφουν με ένα διάδοχο, «απαιτώντας» από τους ακροατές τους να μην στέκονται ήρεμοι, ήσυχοι και φρόνιμοι.

Ονόματα όπως οι Black Sabbath, οι Trouble, oι Pentagram και οι Cathedral των ultra disco – heavy hits, αποτελούν κάποιες από τις επιρροές τους στον δίσκο. Με ειλικρίνια, όμως, σας λέω ότι είναι προτιμότερο για τον οποιονδήποτε να αδιαφορήσει για το ποιος πραγματικά μπορεί να είναι ο πνευματικός κηδεμόνας των Αμερικανών. Εδώ, τα τραγούδια θέλουν να πουν τις δικές τους ιστορίες. Το καθένα ξεχωριστά και όλα μαζί θέλουν να δημιουργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες για να γίνει το απόλυτο πάρτι, αναμειγνύοντας τα heavy στοιχεία με το hard rock.

Μέσα στην υπερβολή που με διακατέχει, όταν συναντώ ένα δίσκο που με κυριεύει με το συναίσθημά του, θα χαρακτήριζα το “Journey Blind” ως επικό. Επικό από την άποψη του ανθεμικού, του magnifique συνόλου από συνθέσεις που δε κυλάνε μόνο και μόνο για να τελειώσουν, αλλά για να ξυπνήσουν τη ναρκωμένη rock libido. Επικό, επειδή ο ρυθμός ενός τραγουδιού, είτε διαρκεί 3 λεπτά είτε 7, θα αλλάξει δύο – τρεις φορές και καμιά στιγμή δε θα πάει χαμένη. Επικό, επειδή, ενώ δεν κινείται σε αχαρτογράφητα νερά, ακούγεται σαν μία φρέσκια πρόταση που δεν αντιγράφει το χθες και αυτό, άλλωστε, είναι το ζητούμενο σε κάθε νέα κυκλοφορία. Επικό, επειδή στα “The Damned Man” και “Lightning Cage”, οι κιθάρες θέλουν απεγνωσμένα να ποτιστούν με οινόπνευμα και να πετάξεις πάνω τους ένα αναμμένο σπίρτο.

Αγαπητέ αναγνώστη, αν έχεις φτάσει μέχρι αυτό το σημείο, έχεις αποφασίσει να ακούσεις τον δίσκο και σου αρέσει, πρέπει να ξέρεις δύο πράγματα για σένα που ίσως να μην τα γνώριζες. Πρώτον, αν δεν έχεις την παραμικρή γνώση του ήχου και νιώσεις μέσα σου ένα σκίρτημα, είσαι ο πιο τυχερός άνθρωπος στο κόσμο. Δεύτερον, αν κατέχεις μια ελάχιστη γνώση του ήχου, αλλά δε συγκινήθηκες μέχρι τώρα, κρύβεις μέσα σου ένα rock n’ rocllίστα που αναζητάει τη δόση του σε κάτι τέτοιους δίσκους, έστω και αν είναι να συμβεί μία στο τόσο.

ΑΚΟΥΣΕ:
http://listen.20buckspin.com/album/journey-blind-2

Journey Blind, των Magic Circle (2015)
Μουσικό είδος: Heavy/Doom/Hard Rock
Δισκογραφική: 20 Buck Spin