Λόγος + Τέχνη

Δοκιμιογράφος, πολιτικός στοχαστής, λογοτέχνης, ακατάβλητος χιουμορίστας, ο Gilbert Keith Chesterton (1874-1936) υπήρξε ξεχωριστή φυσιογνωμία των αγγλικών γραμμάτων. Γεννήθηκε στο Κάμπντεν Χιλ του Κένσινγκτον σε ευκατάστατη μεσοαστική οικογένεια, φοίτησε στο σχολείο St Paul’s και αργότερα στη Slade School of Fine Art, ενώ παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα λογοτεχνίας στο University College του Λονδίνου. Η δημοσιογραφία υπήρξε προνομιακό πεδίο για τον Τσέστερτον. Αρθρογράφος στην εφημερίδα Daily News, και με εβδομαδιαία στήλη γνώμης στην Illustrated London News, έγραψε περίπου τέσσερις χιλιάδες άρθρα – τα περισσότερα δημοσιευμένα στο έντυπο G.K.’s Weekly, που ίδρυσε και διηύθυνε ο ίδιος από το 1925 έως τον θάνατό του. Έγραψε επίσης μονογραφίες για εξέχουσες μορφές της αγγλόφωνης λογοτεχνίας, με κορυφαία τη μελέτη του για τον Κάρολο Ντίκενς. Τα κείμενα κοινωνικής κριτικής και οι πολιτικο-ιστορικές του αναλύσεις, συγκεντρωμένα, μεταξύ άλλων, στα βιβλία του “The Defendant” (1901), “Twelve Types” (1902), και “Heretics” (1905), αποκαλύπτουν έναν φλογερό και ανεδαφικό μεταρρυθμιστή. Πολιτικά ξεκίνησε ως φιλελεύθερος, αλλά, μετά από μια σύντομη ριζοσπαστική περίοδο υποστήριξε την αναδιανομή της γης. Χαρακτηριστική για την πολιτική του σκέψη είναι η πραγματεία του “What’s Wrong with the World” (1910). Αξιοσημείωτο είναι το λογοτεχνικό του έργο – η συλλογή διηγημάτων “The Club of Queer Trades” (1905), καθώς και το αλληγορικό μυθιστόρημα «Ο άνθρωπος που τον έλεγαν Πέμπτη» (1908). Ανάμεσα στα πιο επιτυχημένα του έργα συγκαταλέγονται τα αφηγήματα με ήρωα τον ιερέα-ντετέκτιβ Πατέρα Μπράουν, τα οποία συνδυάζουν τη μυθοπλασία και το χιούμορ με την οξύτατη ματιά πάνω στην κοινωνία της εποχής του.