Βιβλιοθήκη

«Πριν φτάσω ήμουν ήδη εκεί

Τα ίχνη μου και ο δρόμος προϋπήρχαν

Τ’ ακολούθησα

Βρήκα ένα σπίτι στις φλόγες

Μπήκα μέσα και του’ βαλα φωτιά.»

Γιάννης Αγγελάκας, «Πώς τολμάς και νοσταλγείς τσόγλανε;»

 «Μ’ αυτό το κατάφωρο μίσος μου για οποιαδήποτε Τέχνη δεν μπορεί παρά να οδηγηθώ από την πίσω της πόρτα στα κρυφά της σφαγεία, εκεί που ακόμη η αγάπη ελπίζει και ο έρωτας παίρνει μπρος σαν μοτόρι μηχανής του κιμά που περιμένει να περάσω στο χωνευτήρι του την καρδιά μου, πρησμένη από ψόφια λαγνεία, για να μου την ξαναπροσφέρει στις ματωμένες μου χούφτες. Μια λαμπερή τούφα από τα ξανθά μαλλιά της Μ.

Πριν συλλάβω οτιδήποτε, σκέφτομαι αμέσως την καταστροφή του. Για την ακρίβεια, η ανάγκη να καταστρέψω κάτι συγκεκριμένο μού δημιουργεί την επιθυμία να το γεννήσω.»

Γιάννης Αγγελάκας, απόσπασμα από το κείμενο «Εκτροφείο Ανάγωγων Σκιών» από το «Πώς τολμάς και νοσταλγείς τσόγλανε;»

«Θέλω να γνωρίσω όλους αυτούς που σκύβουν

Πάνω από ένα καθαρό κομμάτι χαρτί

Μέσα σε βρώμικες διαλυμένες κάμαρες

Γεμάτοι οργή κι απόγνωση

Αποφασισμένοι ωστόσο

Να το λεκιάσουν με λέξεις

Βρώμικες λέξεις

Άγιες λέξεις

Λέξεις κλειδιά

Ιδέες φαντάσματα

Λυτρωτικές φράσεις

Θέλω να γνωρίσω όλους αυτούς τους μανιακούς του λόγου

Να γλείψω το μελάνι από τα δάχτυλά τους

Να φιλήσω τα παραμορφωμένα τους μέτωπα

Να συμμαζέψω τις τσαλακωμένες τους ονειρώξεις

Να διορθώσω τα ορθογραφικά λάθη του έρωτά τους

Να τους καθησυχάσω

Να τους πείσω πως δε χρειαζόμαστε άλλο αίμα γι’ απόψε

Πως χορτάσαμε

Κι ύστερα να τους βάλω στο κρεβάτι

Και να τους νανουρίσω»

Γιάννης Αγγελάκας, «Θέλω να γνωρίσω όλους αυτούς που σκύβουν» από το «Πώς τολμάς και νοσταλγείς τσόγλανε;»

Κι αν βρεθείς σε στιγμή αδυναμίας και θέλεις ένα μάτσο λέξεις να σε συνθλίψουν όμορφα, άνοιξε το μικρό αυτό βιβλιαράκι που γράφτηκε για νοσταλγούς τσόγλανους και άσε τις λέξεις να σου κάνουν τα σαδιστικά τους κόλπα.

Α.

Για τον επίλογο:

«Κι ο πιο μεγάλος φόβος μου φοβάται

Μην και δεν τον φοβηθώ».