Auditorium

Όταν υπάρχει μια καλή ευκαιρία για live, δεν πρέπει να την αφήνουμε να πάει χαμένη. Ιδιαίτερα όταν συμφέρει οικονομικά. Βέβαια, οι τρεις επικείμενες εμφανίσεις των Gravitysays_i δεν είναι μία κοινή περίπτωση live. Είναι μία ιδιάζουσα εμπειρία, αφενός λόγω της μουσικής κατεύθυνσης που ακολουθεί η μπάντα, αφετέρου λόγω του υλικού που έχει προκύψει απ’ τη δουλειά της.

Η επιλογή τους να παίξουν στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης δεν είναι καθόλου τυχαία. Αν κάποιοι έχετε παρευρεθεί στη μεγάλη αίθουσα στο Πλανητάριο, όπου τα φώτα σβήνουν κι ένα μικρό φωταγωγικό ταξίδι συντελείται, να είστε σίγουροι ότι η εμφάνισή τους θα είναι σαν αυτό το ταξίδι. Δεν πρόκειται για ένα live με εκρήξεις, χορευτικές διαθέσεις και υμνικά ρεφρέν. Απεναντίας, πάνω στη σκηνή, θα απορροφήσουν την ενέργεια του κοινού, για να την επιστρέψουν μεταμορφωμένη σε ένα μυστικό, που δεν μπορεί εύκολα να αποκαλυφθεί.

Το “Quantum Unknown” είναι ένας δίσκος που πρέπει να παίζεται και να ακούγεται ζωντανά. Είναι ένας άλλος δίσκος, τόσο για τη μπάντα όσο και για τους ακροατές. Η φιλοσοφία του είναι να απελευθερώσει τους ήχους του προς κάθε κατεύθυνση. Ακόμη κι αν ο ακροατής το προσεγγίσει στην αρχή διστακτικά λόγω του πειραματικού του χαρακτήρα, με τον καιρό θα αναθεωρήσει και θα παραδοθεί σε μια διαδρομή που ξεκινάει με το “More than A Matter of Instinct” και καταλήγει στο “Quantum Unknown (Riveted Eye)″. Μία διαδρομή αξέχαστη, καθώς στην πορεία της υπάρχουν πολλά σημεία από τα οποία μπορεί κανείς να κρατηθεί και να χαθεί μέσα τους.

Η γνωριμία με αυτόν τον δίσκο παραπέμπει σε μια γνωριμία εκ νέου ή αναζωογόνηση της σχέσης με κάποια από τα «γονίδιά» του: το ηλεκτρονικό ambient ηχόχρωμα, το “Meddle” των Pink Floyd (κυρίως το “Echoes”), που έχει αναθρέψει γενιές και γενιές, και τη μεσογειακή παράδοση που φέρει το σαντούρι. Αυτά, σε συνδυασμό με την προσωπική εκφραστικότητα των μουσικών, συνθέτουν ένα σύνολο ήχων που αδυνατούν να χωρέσουν και να καταταχθούν σε κάποιο ιδίωμα. Αν βάλουμε κάποια ταμπέλα σε αυτόν το δίσκο, τότε μάλλον τον υποβιβάζουμε, παραγνωρίζοντας την ουσία του.

Άλλωστε, οι σπουδαίοι δίσκοι δεν βασίζονται αποκλειστικά στη συνολική τους εικόνα, αλλά αναγνωρίζονται επίσης χάρη στις μεμονωμένες στιγμές τους. Αυτές, παρότι διαφέρουν από ακροατή σε ακροατή, μπορεί να είναι οι ίδιες για τους περισσότερους και να εκλαμβάνονται ως η κορωνίδα του δίσκου. Τέτοια, για παράδειγμα, μπορεί να είναι το “Every Man”, με τις ακουστικές του κιθάρες και τις αλλαγές που απογειώνουν, ή η κιθάρα που μπαίνει στο 4ο λεπτό του “Of Woe/Migratory Birds”, μεθώντας τον νου με τη μελωδική της παρουσία, ή ακόμη και η ιδιαίτερη φωνή του Μάνου, η οποία συντελεί καθοριστικά στη δημιουργία μιας ζεστής ατμόσφαιρας.

Αν τους γνωρίζετε κι έχετε ακούσει ήδη τον δίσκο, τότε έχετε ήδη σημειώσει την ημερομηνία του live στο πρόγραμμά σας. Έχετε προετοιμαστεί καταλλήλως και απλώς περιμένετε τη βραδιά τους. Αν πάλι δεν τους γνωρίζετε, αλλά είστε υπέρμαχοι πρωτοπόρων μουσικών που τολμούν να πειραματιστούν, παρουσιάζοντας κάθε φορά ένα προοδευτικό και φρέσκο υλικό, δεν έχετε παρά να κάνετε αυτή την επιλογή με κλειστά τα μάτια. 

Η ζωή βέβαια των Gravitysays_i δεν αρχίζει ούτε τελειώνει στο “Quantum Unknown”, αφού η μπάντα είχε δημιουργήσει νωρίτερα άλλους τρεις δίσκους με τους δικούς της όρους. Διαφορετικοί μεταξύ τους, ωστόσο με κοινό παρανομαστή τη διάθεση για εξέλιξη και καλαισθησία. 

ΑΚΟΥΣΕ:

https://innerear-gravitysaysi.bandcamp.com/album/quantum-unknown
https://gravitysaysii.bandcamp.com/

Θεσσαλονίκη (24/11): https://www.facebook.com/events/712503712240184/
Λάρισα (25/11): https://www.facebook.com/events/714323238720761/
Αθήνα (9/12): https://www.facebook.com/events/1777256315891370/