Σάλεμς Λοτ, του Stephen King
«Η πόλη ήξερε για το σκοτάδι. Ήξερε για το σκοτάδι που πέφτει στη γη όταν η περιστροφή την κρύβει από τον ήλιο, και για το σκοτάδι της ανθρώπινης ψυχής».
Καλώς ήλθατε στο Σάλεμς Λοτ, μία μικρή επαρχιακή κωμόπολη με τρομερά μυστικά που ξεπερνούν κάθε φαντασία. Ο Μπεν Μίαρς, διάσημος συγγραφέας, επιστρέφει εκεί όπου έζησε τα παιδικά του χρόνια, με σκοπό να γράψει ένα νέο βιβλίο το οποίο θα βασίζεται στις δικές του εμπειρίες στο Λοτ. Ο ερχομός του Μπεν, καθώς και άλλων δύο μυστηριωδών ανδρών θα σηματοδοτήσει την αρχή της φρίκης για τη μικρή αμερικανική πόλη. Τα περίεργα γεγονότα αρχίζουν να συσσωρεύονται αποκαλύπτοντας έναν πραγματικό εφιάλτη από τον οποίο κανένας κάτοικος του Λοτ δεν θα είναι ασφαλής.
Συνήθως λέμε ότι κάθε συζήτηση για βιβλία με βρικόλακες αρχίζει και τελειώνει με ένα όνομα και ένα έργο: Bram Stoker και «Δράκουλας». Και δικαιωματικά: πρόκειται για ένα από τα πλέον πρωτοποριακά μυθιστορήματα τρόμου, έχει αναμφισβήτητη κλασική αξία, και είναι (και πιθανότατα θα είναι) παντός καιρού. Εδώ, ο King επιχειρεί να συνδυάσει το αριστούργημα του Stoker με τη νατουραλιστική λογοτεχνία του Frank Norris αλλά και τα κόμικς τρόμου που διάβαζε ως παιδί. Το αποτέλεσμα; Εκπληκτικό. Εάν, λοιπόν, ψάχνετε να προσθέσετε κάτι ακόμη στη συζήτηση περί βρικολάκων, αυτό είναι το «Σάλεμς Λοτ».
Πρόκειται για ένα βιβλίο αριστοτεχνικά γραμμένο και αποτελεί μόλις το δεύτερο έργο του αδιαφιλονίκητου Βασιλιά του τρόμου, μετά την «Κάρι». Αν και η «Κάρι» αποτελεί από μόνη της ένα εξαιρετικό συγγραφικό ντεμπούτο, μοιάζει σχεδόν να «ωχριά» μπροστά στην ορμή του «Σάλεμς Λοτ».
Το Σπίτι των Μάρστεν μας κοιτάζει αφ’ υψηλού εδώ και σχεδόν πενήντα χρόνια- όλα μας τα πταίσματα, τις μικρές αμαρτίες μας, τα ψέματα. Σαν είδωλο.
Το Σάλεμς Λοτ είναι μία μικρή πόλη, μία συνηθισμένη πόλη, όπου σπάνια γίνεται κάτι το συνταρακτικό και ως αποτέλεσμα, οι κάτοικοι «γαντζώνονται» πάνω από το παραμικρό γεγονός ως αφορμή κουτσομπολιού και ενδιαφέροντος. Κοντολογίς, είναι μία πόλη σαν αμέτρητες άλλες στον πλανήτη. Εδώ, τα τέρατα δεν περιορίζονται στα κάστρα τους στην Τρανσυλβανία, αλλά κάλλιστα μπορούν να μολύνουν μία ήσυχη κωμόπολη και να επωφεληθούν από την αφέλεια των κατοίκων της. Σύντομα, οι κάτοικοι του Λοτ δεν θα είναι πουθενά ασφαλείς, ούτε καν στα ίδια τους τα σπίτια: ο τρόμος που στοιχειώνει την πόλη τους μπορεί να μπει από τα παράθυρα, από φαινομενικά κλειστές πόρτες, να γλιστρήσει από χαραμάδες και να χωρέσει από κλειδαρότρυπες.
Με μία μαεστρία που λίγοι κατέχουν, ο King κατορθώνει να περιγράψει άρτια τη μικρή πόλη του Λοτ, σε ένα εκπληκτικό δείγμα αυτού που ονομάζουμε “small town horror”. Κάθε χαρακτήρας έχει λόγο ύπαρξης στη διήγηση και έχει τη δική του ιστορία. Οι χαρακτήρες είναι ολοζώντανοι και μέσω αυτών, ο King καταφέρνει να θίξει πολλά από τα ζητήματα που μαστίζουν την αμερικανική (αλλά όχι μόνο) κοινωνία: αλκοολισμός, ενδοοικογενειακή βία, και άλλα.
«Τίποτα», είπε ο Χανκ Πίτερς, με τη λέξη να βγαίνει κομματιασμένη από τα δόντια του που κροτάλιζαν. «Δεν είδα τίποτα και ούτε θέλω να το ξαναδώ».
Στο μυθιστόρημα του King, η μάχη μεταξύ του υπερφυσικού και της ανθρώπινης λογικής έχει κεντρικό ρόλο. Άνθρωποι καθημερινοί, οικογενειάρχες, άνθρωποι του μεροκάματου, με όνειρα και φόβους, σαν εμένα κι εσάς, έρχονται αντιμέτωποι με κάτι το φρικτό, το ακατανόητο, κάτι που υπερβαίνει κατά πολύ τη σφαίρα της λογικής. Ένα άσχημο προαίσθημα δίνει τη θέση του στην ανησυχία, την οποία διαδέχεται ο φόβος και έπειτα, ακολουθεί ο τρόμος ή η δυσπιστία. Μέχρι να είναι πολύ αργά.
Σε όλα αυτά αξίζει να προσθέσουμε ότι η εν λόγω έκδοση «προσθέτει» στο μυστήριο και στην ατμόσφαιρα. Πρόκειται για μία ειδική έκδοση, εικονογραφημένη με εντυπωσιακότατες φωτογραφίες του Jerry Uelsmann, αλλά και εμπλουτισμένη με περισσότερες από 150 σελίδες διαγραμμένων σκηνών και δύο διηγημάτων που αποτελούν πρίκουελ και σίκουελ του «Σάλεμς Λοτ», τα «Τζερούσαλεμς Λοτ» και «Ένα για τον δρόμο» αντίστοιχα. Όλα αυτά εμπλουτίζουν την ήδη ανατριχιαστική ατμόσφαιρα και προσφέρουν στον αναγνώστη μία ακόμα πιο σφαιρική εικόνα του έργου. Στο «Τζερούσαλεμς Λοτ», για παράδειγμα, ερχόμαστε αντιμέτωποι με έναν τρόμο παλαιότερο: ο King είναι φανερά επηρεασμένος από τη Μυθολογία Κθούλου, τον H. P. Lovecraft, τον Clark Ashton Smith, αλλά και από τον Robert Bloch, το γριμόριο του οποίου (“De Vermis Mysteriis”) παίζει κεντρικό ρόλο στην «αρχή του κακού» που βασανίζει το Λοτ.
Tο «Σάλεμς Λοτ» είναι ένα τολμηρότατο εγχείρημα του Βασιλιά, το οποίο ξεχειλίζει από ανατριχίλα και προφανείς κλασικές επιρροές. Πρόκειται για ένα εκπληκτικό βιβλίο, το οποίο θα σας μεταφέρει άρτια στη μικρή κωμόπολη του Λοτ, όπου θα παρατηρήσετε τις ζωές των ηρώων σαν μέσα από μία κλειδαρότρυπα, έχοντας παράλληλα τεράστια αγωνία για την τύχη τους. Με λίγα λόγια, δεν πρόκειται να σας αφήσει αδιάφορους και, εάν είστε λάτρεις της λογοτεχνίας τρόμου, το «Σάλεμς Λοτ» αξίζει δικαιωματικά μία θέση στη βιβλιοθήκη σας.
Σάλεμς Λοτ, του Stephen King
Μετάφραση: Μιχάλης Μακρόπουλος
Εκδόσεις Κλειδάριθμος
σελ. 768
