Άλλαι Τέχναι

Σε τρεις λέξεις συνοψίζεται όλο το νόημα της «Ντροπής» του Steve McQueen: σεξ- μελαγχολία- αποξένωση. Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του σκηνοθέτη μετά το “Hunger” εντυπωσιάζει και επιβεβαιώνει όλες τις αναφορές που τον χαρακτηρίζουν ως πολλά υποσχόμενο κινηματογραφιστή. Ο τρόπος που ο McQueen μας εισάγει στην πλοκή είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακός. Δεν υπάρχει αρχή μέση και τέλος, άπλα μια μικρή δόση της καθημερινότητας του 30χρονου Brandon(Michael Fassbender).Πιο συγκεκριμένα, ο Brandon, όντας γοητευτικός και επιτυχημένος επαγγελματικά μένει και εργάζεται στην Νέα Υόρκη. Φαινομενικά τα έχει όλα, αλλά ταυτόχρονα βρίσκεται παγιδευμένος στην ψυχαναγκαστική προσωπικότητά του. Βρίσκεται σε μια κατάσταση ακόρεστης σεξουαλικής όρεξης και καταφέρνει να επιβιώνει μέσα από τυχαίες σεξουαλικές συνευρέσεις της μιας βραδιάς προσπαθώντας να βρει τον εαυτό του, ή μάλλον να ξεχάσει αυτό που πραγματικά είναι. Η ζωή του όμως θα διαταραχτεί όταν έρχεται η μικρότερη αδερφή του (Carey Mulligan) να μείνει για λίγο καιρό μαζί του.

Η σεξουαλικότητα του Brandon είναι το πρώτο μέλημα του σκηνοθέτη κάτω από τα φώτα της μοναχικής και μελαγχολικής Νέας Υόρκης. Το σεξ φαίνεται αποστειρωμένο και διαδικαστικό, ίσως και άρρωστο σε πολλές σκηνές, αλλά αυτός είναι μάλλον ο στόχος του. Παρουσιάζεται μια πραγματικότητα που όλοι έχουν ζήσει χωρίς καμία «ντροπή». Ο θεατής δε χρειάζεται να γνωρίζει τι έγινε και ποιος είναι ο λόγος που ο Brandon βυθίζεται στην δική του άβυσσο γιατί δεν είναι αυτός ο σκοπός της ταινίας.

Στην αυστηρά τακτοποιημένη ζωή του εισβάλει η Sissy που είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτόν. Μια γυναίκα πλήρως οδηγούμενη από τα συναισθήματά της. Εκείνη χρειάζεται απεγνωσμένα την στοργή του και αυτός αντιδρά αρνητικά γιατί δεν αντέχει την ευθύνη του να τον χρειάζονται. Ωστόσο όταν εκείνη τραγουδάει το “New York New York” σε μια απίστευτη ερμηνεία αυτός βουρκώνει, δείχνοντας ότι είναι ευάλωτος και ότι πίσω από την υποφαινόμενη αυστηρή προσωπικότητά του κρύβεται ένας διαφορετικός άνθρωπος.

Η ερμηνεία του Michael Fassbender είναι αυτή που στιγματίζει και καθορίζει την επιτυχία της ταινίας. Δικαιολογημένα κέρδισε το βραβείο καλύτερου ηθοποιού στο φεστιβάλ της Βενετίας. Ταυτόχρονα η Carey Mulligan είναι εξαιρετική, διανύοντας τα πιο σημαντικά βήματα στην ως τώρα καριέρα της. Η σκηνή που ερμηνεύει το “New York” είναι άκρως συγκινητική και αξίζει να αναφερθεί ότι κινηματογραφήθηκε σε πραγματικό χρόνο. Ο James Badge Dale και ο Michael Fassbender δεν είχαν ακούσει ποτέ την Curey να τραγουδάει και έτσι οι αντιδράσεις τους ήταν αληθινές. Η σκηνή γυρίστηκε με τρεις κάμερες που είχαν εστιάσει στον καθένα από τους πρωταγωνιστές. Εν κατακλείδι, το “Shame” είναι μια ταινία που πρέπει κανείς να παρακολουθήσει χωρίς ντροπή και χωρίς να είναι προκατειλημμένος λόγω της αδιαμφισβήτητης σεξουαλικής ωμότητας που εμπεριέχει. Enjoy!