Άλλαι Τέχναι

Πως ξεκίνησε η επαφή σου με τον χώρο της φωτογραφίας;
Η φωτογραφία είναι κάτι που από μικρή κέντριζε το ενδιαφέρον μου. Μου άρεσε το πώς αισθανόμουν κάθε φορά που κρατούσα την κάμερα. Βγάζοντας φωτογραφίες ήταν ο τρόπος μου να εκφράσω αυτά που ένιωθα.
Έγινε πάθος κυριολεκτικά σε μια μέρα… όταν, σε μια αναζήτηση στο ίντερνετ, έπεσα τυχαία πάνω σε μια φωτογραφία της Alexandra Sophie. Δεν είχα δει ποτέ την φωτογραφία ως μορφή τέχνης πριν από αυτό. Γοητεύτηκα από τον τρόπο που μπορούσε να συλλάβει μια συγκεκριμένη στιγμή. Ήθελα κι εγώ να δημιουργήσω τον δικό μου κόσμο με τη φαντασία μου, και η φωτογραφία ήταν ο τρόπος για να το κάνω.
Την επόμενη κιόλας μέρα, ξεκίνησα ένα set φωτογραφιών με θέμα την «Οφηλία».

Δείχνεις μια ιδιαίτερη προτίμηση στο πορτραίτο. Γιατί επέλεξες το συγκεκριμένο είδος και όχι κάτι άλλο;
Αγαπώ τις προσωπογραφίες. Με ενδιαφέρει πολύ να δημιουργώ χαρακτήρες στα πορτραίτα που κάνω και θέλω κάθε εικόνα να λέει μια ιστορία για αυτόν τον χαρακτήρα. 
Επίσης, νομίζω ότι έχει πολύ ενδιαφέρον να βλέπεις τη λάμψη που θα βγει από τα πρόσωπα, ανεξαρτήτως εξωτερικής εμφάνισης. Όταν οι σκέψεις είναι καλές, αυτό θα αποτυπωθεί στην εικόνα.

Στις περισσότερες φωτογραφίες σου το εικονιζόμενο πρόσωπο είσαι εσύ. Τι σημαίνει για σένα να φωτογραφίζεις τον ίδιο σου τον εαυτό;
Είναι ο τρόπος μου να βγάλω σε μια εικόνα τα συναισθήματά μου και, πολλές φορές, να ζήσω μέσα από τις συγκεκριμένες εικόνες ένα φανταστικό ταξίδι, παίρνοντας τον ρόλο του φανταστικού χαρακτήρα. Το βλέπω ως μια μορφή απόδρασης σ’ έναν κόσμο που δεν υπάρχει στην πραγματικότητα, αλλά έτσι μπορώ να τον απολαμβάνω, ελπίζοντας ότι θα μπορούσε να είναι αληθινός. 

Η δουλειά σου είναι έγχρωμη. Σε ενδιαφέρει καθόλου η χρήση του Α/Μ;
Τη συγκεκριμένη στιγμή όχι και τόσο. Νομίζω ότι τα χρώματα σε μια εικόνα μπορούν πιο εύκολα να δημιουργήσουν συναισθήματα… να νιώσεις, ανάλογα με το χρώμα, χαρά, μελαγχολία κλπ. Κάτι που δεν μου το βγάζει τόσο η ασπρόμαυρη.

Η δουλειά σου είναι μέρος ενός συγκεκριμένου project ή βλέπεις την κάθε φωτογραφία ως ανεξάρτητη από τις υπόλοιπες;
Υπάρχουν κάποιες φώτο που γίνονται για συγκεκριμένα projects, όπως για παράδειγμα οι «Νύμφες». Για τις υπόλοιπες, δεν έχω απαραίτητα την τελική λήψη στο μυαλό μου. Το θέμα και η διάθεση προκύπτουν ανάλογα με το περιβάλλον. Πάντα κάτι μπορεί να αλλάξει σε σχέση με την αρχική ιδέα που έχω σκεφτεί, από τη θέση του μοντέλου, από το φως ή τις καιρικές συνθήκες.
Ό,τι βλέπω, ό,τι ακούω, ό,τι αισθάνομαι, έχει προκύψει παρατηρώντας τους ανθρώπους και τον κόσμο γύρω μου. Όλα αυτά τα στοιχεία τα χρησιμοποιώ για να δημιουργήσω εικόνες.

Τι είναι για σένα καλή φωτογραφία;
Καλή φωτογραφία, για μένα, είναι αυτή που έχει την ικανότητα να αποπνέει συναίσθημα, έτσι που ο θεατής να αισθάνεται ανάλογη ευτυχία ή θλίψη με εκείνη που ένιωθε ο δημιουργός κατά τη δημιουργία της εικόνας.

Υπάρχει κάποιος φωτογράφος τη δουλειά του οποίου θαυμάζεις;
H Alexandra Sophie, σίγουρα είναι μία από αυτούς. Είναι αυτή που με ενέπνευσε να ασχοληθώ με τη φωτογραφία.
Ο Tim Walker είναι άλλος ένας αγαπημένος μου φωτογράφος. Λατρεύω τις γεμάτες φαντασία εικόνες του και την παιχνιδιάρικη αίσθηση που απορρέει από αυτές.
Και η Diane Arbus, επίσης αγαπημένη. Τα πορτραίτα της είναι ξεχωριστά. Η ιδιαιτερότητα των ανθρώπων που φωτογράφιζε αναδεικνύεται με υπέροχο τρόπο μέσα από τις εικόνες της. 

Περισσότερα για την Εύα Βαρβεροπούλου στη σελίδα της: http://www.evaphotography.eu/
Και στο Flickr: https://www.flickr.com/photos/evaphotography/ 

Συνέντευξη: Νίκος Πρίπορας