Άλλαι Τέχναι

Ώσπου το γνωστό αρθρόποδο τσιμπάει το δέρμα του νεαρού και αυτός αποκτά δυνάμεις παραπλήσιες του Πίτερ Πάρκερ, ερχόμενος έτσι σε θέση υπερασπιστή της ανθρωπότητας -στην πραγματικότητα όσων αγαπά- απέναντι στα μοχθηρά σχέδια του Κίνγκπιν. Στη μάχη του αυτή συμπράττουν όμοιοι του από παράλληλα σύμπαντα, συγκεντρώνοντας τις καταβολές τους κατά του κοινού εχθρού.

Στους συνοδοιπόρους του περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων η αγαπημένη κομιξικά Γκουέν Στέισι, ένας νουάρ Σπάιντερμαν σε τόνους Μπόγκαρτ, ένα σπάιντερ-γουρουνάκι βγαλμένο από τα looneytunes και φυσικά ο πρωτότυπος Σπάιντερμαν, μα πλαδαρός και οκνηρός. Μία ένωση δυνάμεων που συνδράμει τον Μάιλς στον ανένδοτο αγώνα του, τη σπουδαιότερη αναμέτρηση της ζωής του: αυτή με τις ορμόνες του, με το σώμα του που αλλάζει και με εκείνον τον τύπο έξω από τη θύρα του ιερού του χώρου που του μοιάζει κάπως εξωτερικά και τον φορτώνει με αχρείαστα λόγια αγάπης και πνιγηρές εκδηλώσεις ενδιαφέροντος. Γιατί αυτό είναι ο έφηβος: ένας νέος άνθρωπος καταρτισμένος ώστε να αντιλαμβάνεται τις καμπυλώσεις του χωροχρόνου, τις θεωρίες της κβαντικής φυσικής και των χορδών, όχι όμως ότι οι δύο «μεγάλοι» με τους οποίους αναγκαστικά συμβιεί ξενυχτούν καρδιοχτυπώντας για τη δική του ευτυχία. Ακόμα και αν δεν μπορούν να βρουν τα κατάλληλα λόγια για να το εκφράσουν.

Ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου του υπερηρωικού σινεμά, όπως επιχειρείται με την παρούσα ταινία, έρχεται να αγγίξει τις βασικές αρχές του είδους, όπως ξεπήδησε από τις χρωματιστές σελίδες των κόμικ και τις οργιώδεις φαντασίες των προπατόρων. Η κυκλοφορία της ταινίας λίγο καιρό μετά το θάνατο του Stan Lee και σε μία εποχή που το σύμπαν της Μάρβελ αγκομαχεί ανάμεσα σε απρόσφορες απόπειρες ανανέωσης και σε εκδηλώσεις αυτοαναφορικής μεγαλομανίας, η δημιουργική ομάδα της ταινίας αναζητά παθιασμένα αυτό που διαχρονικά βρίσκεται στον πυρήνα των περιπετειών του Ανθρώπου-αράχνη, όπως και των περισσοτέρων αντίστοιχων αυτού.

Αυτό το λεπτό αίσθημα της άνευ όρων συντροφιάς που οι ήρωες των σχεδίων –κινούμενων και μη– κρατούν στους θεατές και αναγνώστες. Η απλόχερη αίσθηση του συνανήκειν, πολύτιμη για ένα κοινό εφηβικό που συχνά βρίσκει εαυτό απομονωμένο από τους συνομηλίκους του. Μία ανακούφιση στην πανανθρώπινη μοναξιά του εφήβου που δε μπορεί να συμβαδίσει με τα κοινώς παραδεδεγμένα ως ενδιαφέροντα της γενιάς του. Ένα απάνεμο καταφύγιο από τον ορυμαγδό που προκαλεί η έκρηξη συναισθημάτων σε αυτά τα δαιδαλώδη χρόνια.

Η συνύπαρξη διαφορετικών ηρώων και ο συνδυασμός περισσότερων τεχνικών animation, μαζί με τις συνεχείς αναφορές στον κόσμο των κόμιξ θυμίζει ότι όπως και αν την παρουσιάσει κάθε δημιουργός, ανάλογα και με τις δικές του καταβολές, ο πυρήνας της ιστορίας παραμένει ο ίδιος. Ωστόσο, ο επιχειρούμενος φόρος τιμής του Αραχνοσύμπαντος δεν έχει τη μυρωδιά της ναφθαλίνης ή την αύρα της ολομέτωπης επίθεσης νοσταλγίας. Εντάσσοντας τους γνώριμους άξονες σε μία αφήγηση ολόφρεσκη και τολμηρή, διευρύνει τους ορίζοντες της ιστορίας, παραχωρώντας και μία ουσιαστική θέση στη δημοφιλή θεματική της διαφορετικότητας μέσω του κεντρικού χαρακτήρα.

Ακόμα και αν τίποτα από τα παραπάνω δεν αρκεί για να κεντρίσει το ενδιαφέρον του κοινού, η εικονοπλασία θα το κάνει. Το απαστράπτον οπτικό αποτέλεσμα είναι το λιγότερο καλειδοσκοπικό και ικανό δείγμα των απέραντων δυνατοτήτων που προσφέρει το animation στους σύγχρονους ορεξάτους δημιουργούς. Ο συνδυασμός της εντυπωσιακής εικόνας με μία clean cut εκδοχή του χιούμορ που συναντά κανείς στον Deadpool, περίπου στους τόνους των ξεκαρδιστικών Lego Movies, αποπνέει μία ακατανίκητη αίσθηση δημιουργικής τόλμης και πνευματώδους διάθεσης που οδηγεί την ταινία σε δυσθεώρητα ακόμα και για το σύγχρονο προηγμένο σινεμά animation ύψη απόλαυσης.

Το «Spider-Man: Μέσα στο Αραχνο-Σύμπαν» αποδεικνύεται λοιπόν ένα αφάνταστα φιλόξενο τόσο για τις καινοτόμες ιδέες όσο και για την παράδοση του κόσμου των υπερηρώων. Μία ουσιαστική επανεκκίνηση βαλτωμένων ιδεών και μία πρόσκληση σε μικρούς και μεγάλους για ταξίδι σε έναν κόσμο στον οποίο ο καθένας μπορεί να είναι ήρωας. Αρκεί να θυμάται πως δεν είναι μόνος.

Spider-Man: Into the Spider-Verse, των Bob Persichetti, Peter Ramsey, Rodney Rothman
Είδος: Animation
Διάρκεια: 117'

*Aναδημοσίευση από το cinedogs.gr, κινηματογραφικό συνεργάτη του Artcore magazine