Scroll Top

Λόγος + Τέχνη

Τα βιβλία του μήνα: Φεβρουάριος 2018

feature_img__ta-biblia-tou-mina-febrouarios-2018
“There is no friend as loyal as a book” μας λέει ο αείμνηστος Ernest Hemingway και η συνταντική ομάδα του Artcore Magazine διαλέγει τους καλύτερους φίλους του Φεβρουαρίου.

Η γυναίκα στο παράθυρο, του A. J. Finn
Μετάφραση: Αναστάσιος Αργυρίου
Εκδόσεις Ψυχογιός
σελ. 512

 

Δεν είναι παράνοια αν πραγματικά συμβαίνει… 

Η Άννα Φοξ ζει μόνη της, κλεισμένη στο σπίτι της στη Νέα Υόρκη, του οποίου το κατώφλι αδυνατεί να διαβεί. Περνά τις μέρες της με τις αναμνήσεις παλιών ευτυχισμένων στιγμών, πίνοντας κρασί, βλέποντας παλιές ταινίες και… κατασκοπεύοντας τους γείτονές της.
Μια μέρα μετακομίζει στο απέναντι σπίτι η οικογένεια Ράσελ – ο πατέρας, η μητέρα και ο έφηβος γιος τους. Η τέλεια οικογένεια. Αλλά, όταν η Άννα, παρακολουθώντας από το παράθυρό της, βλέπει κάτι που δεν έπρεπε να δει, ο κόσμος της αρχίζει να καταρρέει και τα τρομερά μυστικά του να αποκαλύπτονται.
Τι συμβαίνει στην πραγματικότητα; Τι κινείται στη σφαίρα της φαντασίας; Ποιος διατρέχει κίνδυνο και ποιος έχει τον έλεγχο; Σ’ αυτό το διαβολικά ανατριχιαστικό θρίλερ, κανένας και τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται.

Έξυπνο, δυνατό και συγκινητικό, «Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ» είναι ένα θρίλερ που φέρνει στο μυαλό του αναγνώστη τις καλύτερες στιγμές του Χίτσκοκ.

Οι τέσσερις εποχές της Μέλισσας, του Κυριάκου Αθανασιάδη
Εκδόσεις Ψυχογιός
σελ. 448

 

Ηταν βάσανο να την κοιτάς τη Μέλισσα. Γιατί η πολλή ομορφιά είναι πράγμα σπαρακτικό, σαν ζωοδότης ήλιος που σου καίει το βλέμμα. Μα πώς να κάνεις αλλιώς; Πώς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω της; 
Όλο το νησί, εκείνο το μικρό και ξεχασμένο νησί του Ιονίου, είχε να λέει γι’ αυτήν. Και να ονειρεύεται. Μα είχε δίκιο ο μεγάλος της αδελφός: δεν έπρεπε να τη στεφανωθεί κανένας χωριάτης, αλλά μόνο κάποιος μεγάλος και τρανός. Γιατί η Μέλισσα θα γινότανε αρχόντισσα και θα διαφέντευε τον τόπο. 
Εκτός κι αν, τελικά, δεν τα κατάφερνε να ξεφύγει από την κατάρα. 
Ο μεγάλος τεχνίτης ονειρεύτηκε τη μικρούλα Ελένη μελένια, κι έτσι την ιστόρησε, έτσι τη ζωγράφισε και έτσι την παρέδωσε στο Βάθεμα, γι’ αυτό κι εκείνοι, όλοι στο χωριό, ξέχασαν τ’ όνομά της και πια την έλεγαν Ελένη, Μελένη, Μελένια. Και το Μελένια μετά δεν τους έφτασε, γιατί δεν ήταν μόνο μελένια η Ελένη, ήταν και πονετική, σε πόναγαν η ομορφιά της και το μέλι της, σε τάραζαν, σε σούβλιζαν, σε τσίμπαγαν, κι έτσι της το άλλαξαν κι αυτό, και την είπανε αλλιώς. 
Την είπαν Μέλισσα. 

Μια συγκινητική ιστορία αγάπης και μυστικών που νίκησε τον χρόνο και τη λήθη.

Χέρια μικρά, του Andres Barba
Μετάφραση: Βασιλική Κνήτου
Εκδόσεις Μεταίχμιο
σελ. 120 

Σε ένα ορφανοτροφείο θηλέων, καταφτάνει η εφτάχρονη Μαρίνα μετά τον θάνατο των γονιών της σε αυτοκινητιστικό. Η διαφορετικότητα του καινούργιου κοριτσιού αλλάζει τις ισορροπίες στο ίδρυμα. Καθώς η Μαρίνα παλεύει να βρει τη θέση της, επινοεί ένα παιχνίδι στους κανόνες του οποίου υποβόσκει μια έμμονη βία. Η επιθυμία, σαν αίνιγμα ή σωτηρία, ιδωμένη εναλλάξ μέσα από την οπτική της Μαρίνας κι αυτήν των άλλων κοριτσιών, με υπνωτιστικό, λυρικό ρυθμό, μας υποβάλλει μια αίσθηση διφορούμενου και τρομερού• γιατί ο φόβος είναι ακόμα πιο φοβερός στον βαθμό που είναι αόριστος.

Μια στις τόσες ένα μυθιστόρημα δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα, δημιουργεί μια νέα πραγματικότητα, σαν μια ρωγμή στο υποβλητικό σκοτάδι μέσα μας. Όπως έκανε ο Κάφκα. Ή ο Μπρούνο Σουλτς. Τώρα το κάνει ο Ισπανός συγγραφέας Αντρές Μπάρμπα με το τρομακτικό «Χέρια μικρά».

Ένα συγκλονιστικό αντίδοτο για την πεποίθηση της κοινωνίας μας στην παιδική αθωότητα και αγνότητα.

Η συγγραφική του τέχνη είναι δυσανάλογη της ηλικίας του.

O Μπάρμπα διεισδύει στο μυαλό των παιδιών με τέτοια αλλόκοτη ακρίβεια, που καταλήγει σχεδόν δυσοίωνη… Πέρα από την υποβλητικότητά τoυ όμως το βιβλίο είναι ένας στοχασμός πάνω στην ίδια τη γλώσσα και στη δύναμή της να καθηλώσει ή να απελευθερώσει τη σκέψη και τη συμπεριφορά.

Ένα σκοτεινό, υποβλητικό έργο με πρωταγωνίστριες μικρά κορίτσια και θέμα τη θλίψη και τη βασανιστικά επώδυνη ανάγκη να ανήκεις.

O Αντρές Μπάρμπα ανατέμνει ιδιοφυώς την ανθρώπινη συνθήκη.

Λαχτάρα που περίσσεψε από χτες, του Γιάννη Σκαραγκά
Εκδόσεις Κριτική
σελ. 512

Το καινούργιο βιβλίο του Γιάννη Σκαραγκά είναι ένα απρόβλεπτο ιστορικό μυθιστόρημα για την καταστροφική δύναμη που έχουν οι λέξεις σε έναν γάμο, σε μια χώρα, σε μια ολόκληρη εποχή. Βρισκόμαστε στην Αθήνα της Μπελ Επόκ, όταν οι γυναίκες αρχίζουν να διεκδικούν τη χειραφέτησή τους. Μία από αυτές είναι η Δανάη, ένα κορίτσι που μεγαλώνει στην Αλεξάνδρεια της δεκαετίας του 1880 με τη φιλοδοξία να ιδρύσει ένα λογοτεχνικό περιοδικό φτιαγμένο αποκλειστικά από γυναίκες. Λαχταράει μια νέα ζωή κι έτσι αποφασίζει να ακολουθήσει τον άντρα της, έναν Έλληνα ψυχίατρο, στην Αθήνα. Μια πόλη που σπαράζεται από τον διχασμό, τις μεγάλες ιδέες και τις ίντριγκες της Ευρώπης. Η Ελλάδα της εποχής είναι η χώρα της πτώχευσης του 1893, των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων του 1896, των Ευαγγελικών, της διαμάχης για το γλωσσικό ζήτημα, του Πολέμου του 1897, με τις ολέθριες συνέπειες από τους περιορισμούς του Διεθνή Οικονομικού Ελέγχου. Διαμορφώνεται πλέον σε πεδίο ανταγωνισμών, όπου οι πράκτορες και οι εκπρόσωποι των Μεγάλων Δυνάμεων προσπαθούν παρασκηνιακά να επηρεάσουν τις αποφάσεις του Παλατιού. Μέσα σε αυτό το ζοφερό σκηνικό, η Δανάη εξελίσσεται σε παθιασμένη και ασυμβίβαστη διανοούμενη. Κατορθώνει να γοητεύσει και να συνεργαστεί με φυσιογνωμίες που δίνουν τον δικό τους αγώνα για μια άλλη πατρίδα, απαλλαγμένη από πληγές και ψευδαισθήσεις: τον Εμμανουήλ Ροΐδη, τον Άγγελο Σικελιανό, τον Γρηγόριο Ξενόπουλο. Ωστόσο, προσωπικά πάθη και μυστικά κλονίζουν την ίδια και τον γάμο της.

Στα κείμενα του [Γιάννη Σκαραγκά] το απλό αποκτά κρισιμότητα, και τα σύμπλοκα γεγονότα και συναισθήματα γίνονται ιστορίες που φωτίζουν την ανθρώπινη εμπειρία της απώλειας και της εξιλέωσης. Η ποιητική του γραφή είναι βαθιά και σπάνια σε συναισθηματικές διακυμάνσεις και ένταση.

[…] Ένα λογοτεχνικό ύφος περίτεχνο και με απαιτητικό ενίοτε βάρος.

Κορίννα ή η Ιταλία, της Madame de Staël
Μετάφραση: Τούλα Τόλια
Εκδόσεις Πόλις
σελ. 656

Mε το έργο της «Κορίννα ή η Ιταλία», η Μαντάμ ντε Σταλ (1766-1817) έγραψε ένα από τα πιο παράξενα και πλούσια μυθιστορήματα της εποχής της, το οποίο γνώρισε διαχρονικά τεράστια επιτυχία. Η συγγραφέας επινόησε μια νεαρή γυναίκα, έξοχη ποιήτρια και μουσικό, στοχαστική και γενναιόδωρη, με οξεία πολιτική και κοινωνική σκέψη, την Κορίννα, στην οποία και έδωσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Η Ιταλία είναι το ιδανικό πλαίσιο για μια ιστορία έρωτα με κακό τέλος ανάμεσα σ’ αυτή την εκπληκτική ύπαρξη και έναν Σκωτσέζο, απόλυτα προσαρμοσμένο, παρά τη νιότη του, στο κοινωνικό καλούπι της κάστας του. Ο Όσβαλντ δεν δέχεται το ωραίο χωρίς χρησιμότητα• η Κορίννα διατρανώνει, σε μια πρώιμη μορφή του, το δόγμα η τέχνη για την τέχνη. Στη διάρκεια των περιπάτων και των ταξιδιών τους, οι δύο νέοι ανταλλάσσουν απόψεις μεταξύ τους αλλά και με τους φίλους τους, Ιταλούς, Άγγλους και Γάλλους, αφήνοντας να διαφανούν τα εθνικά τους χαρακτηριστικά και κατ’ επέκταση οι έντονες, ενδιαφέρουσες και κάποτε μοιραίες διαφορές στη νοοτροπία τους. Μέσα από τις συζητήσεις και τους πολιτικοκοινωνικούς τους διαξιφισμούς αναδύεται ένα ευρωπαϊκό πολιτισμικό και πολιτικό δίκτυο το οποίο καταλήγει στο σαλόνι της Κορίννας. To βιβλίο ερεθίζει πνευματικά τον αναγνώστη, πολλαπλασιάζοντας την απόλαυσή του: η ομορφιά των τεχνών, η φιλοσοφική και θρησκευτική σκέψη, ο στοχασμός για τη λογοτεχνία, την ποίηση, το θέατρο και την αισθητική, του προσφέρονται αφειδώς, με πλαίσιο μερικές από τις πιο όμορφες ιταλικές πόλεις, κυρίως τη Ρώμη, αλλά και τη Νάπολη, την Καμπανία, τη Βενετία, τη Φλωρεντία.

Η μορφή των λειψάνων, του Juan Gabriel Vásquez
Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης
Εκδόσεις Ίκαρος
σελ. 680

Οι θεωρίες συνωμοσίας είναι σαν τα αναρριχώμενα φυτά, Βάσκες: πιάνονται από οτιδήποτε για ν’ ανέβουν, και συνεχίζουν ν’ ανεβαίνουν μέχρι να τους πάρεις αυτό που τα στηρίζει.
Το 2014, ο Κάρλος Καρβάγιο συλλαμβάνεται σ’ ένα μουσείο της Μπογκοτά για την κλοπή του υφασμάτινου κοστουμιού του Χόρχε Ελιέσερ Γκαϊτάν, του φιλελεύθερου πολιτικού ηγέτη που δολοφονήθηκε το 1948.
Ο Καρβάγιο, με τα μυστήρια αυτά του παρελθόντος που τον στοιχειώνουν, αναζητά διαρκώς τα σημάδια που θα δώσουν νόημα στις αναζητήσεις του. Κανείς, όμως, ούτε ο πιο στενός του περίγυρος, μπορεί να υποπτευθεί τους βαθύτερους λόγους της εμμονής του.
Τι συνδέει τις δολοφονίες του Τζον Φ. Κένεντι και του Χόρχε Ελιέσερ Γκαϊτάν, ο θάνατος του οποίου καθόρισε την ιστορία της Κολομβίας; Πώς μπορεί ένα έγκλημα που έλαβε χώρα το 1914, αυτό του αρχηγού του Φιλελεύθερου Κόμματος Ραφαέλ Ουρίμπε Ουρίμπε, να σημαδέψει τη ζωή ενός ανθρώπου στον 21ο αιώνα;
Για τον Καρβάγιο, όλα συσχετίζονται και δεν υπάρχουν συμπτώσεις. O Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες, ως αφηγητής και κεντρικός ήρωας του μυθιστορήματος, αποφασίζει να διεισδύσει στα μυστικά των πιο σκοτεινών πτυχών από το παρελθόν της Κολομβίας.

Αφηγούμενος την ιστορία ενός εγκλήματος, ο συγγραφέας καταφέρνει να φωτίσει μια συλλογική ψευδαίσθηση, για να μας δείξει ότι το μυθιστόρημα δεν αποζητά να φανερώσει κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά είμαστε. 

Οι καλοί, της Hannah Kent
Μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου
Εκδόσεις Ίκαρος
σελ. 488

Κομητεία του Κέρι. Ιρλανδία, 1825. Συντετριμμένη από τον θάνατο του συζύγου της, Μάρτιν, η Νόρα βρίσκεται ολομόναχη να φροντίζει τον εγγονό της, Μίχολ, ένα παιδί ανήμπορο να περπατήσει και να μιλήσει. Πού είναι ο υγιής, ευτυχισμένος εγγονός της που γνώρισε όταν η κόρη της ήταν ακόμη ζωντανή;
Η Μαίρη έρχεται να βοηθήσει τη Νόρα στο σπίτι, ενώ διαδίδονται σκοτεινές ιστορίες για ανεξήγητες ατυχίες, ασθένειες, αλλά και φήμες που θέλουν τον Μίχολ να σπέρνει την κακοτυχία στην κοιλάδα.
Αποφασισμένες να απαλλαγούν από το κακό και να βοηθήσουν τον Μίχολ, η Νόρα και η Μαίρη επιστρατεύουν τη βοήθεια της Νανς, μιας ηλικιωμένης περιπλανώμενης γυναίκας που κατέχει τη γνώση και τα μυστήρια της παλιάς μαγείας.
Καθώς οι τρεις γυναίκες ελπίζουν να επαναφέρουν τον Μίχολ, ο ιδιαίτερος κόσμος τους με τα έθιμα, τα πιστεύω και τις τελετουργίες δημιουργεί γύρω τους έναν ασφυκτικό κλοιό· θα οδηγηθούν σ’ένα επικίνδυνο μονοπάτι και θα αναγκαστούν να αμφισβητήσουν όλα όσα γνωρίζουν.
Η Hannah Kent μετά την μεγάλη επιτυχία που γνώρισε το λογοτεχνικό της ντεμπούτο, «Έθιμα ταφής», επανέρχεται με το μυθιστόρημα «Οι Καλοί».
Βασισμένο σε αληθινά γεγονότα από την Ιρλανδία του 19ου αιώνα, το εκπληκτικό-νέο μυθιστόρημα της Hannah Kent παρουσιάζει την ιστορία τριών γυναικών, που ένωσαν τις δυνάμεις τους για να σώσουν ένα παιδί από μια προληπτική κοινωνία.
Τοποθετημένο σ’ έναν χαμένο κόσμο που υπακούει στους δικούς του κανόνες, «Οι Καλοί» της Hannah Kent είναι ένα εντυπωσιακό μυθιστόρημα για την απόλυτη πίστη και τη γεμάτη αφοσίωση αγάπη.

1
Μοιράσου το