The Brand New Testament, του Jaco Van Dormael
Ο Jaco Van Dormael συστήνει στο κοινό μια εναλλακτική εκδοχή της ιστορίας της ύπαρξης του θεού. Ο θεός του είναι ένας αλαζόνας, κακότροπος και λιπόψυχος θνητός που ζει με την οικογένειά του σε κάποιο απόμακρο σημείο των Βρυξελλών και έχοντας ως εργαλείο έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή, ελέγχει τις ζωές των υπόλοιπων ανθρώπων με γνώμονα τον εγωισμό του και τις σαδιστικές του τάσεις. Πέρα από τις δυσκολίες στις οποίες υποβάλλει τους ανθρώπους, ο θεός κακομεταχειρίζεται και την ίδια του την οικογένεια. Η κόρη του, αγανακτισμένη από τη συμπεριφορά του πατέρα της, αποφασίζει να δραπετεύσει στον έξω κόσμο και να αναζητήσει έξι αποστόλους, αφού πρώτα έχει αποκαλύψει σε ολόκληρο τον πληθυσμό, την ακριβή ημερομηνία του θανάτου του.
O Van Dormael μας παρουσιάζει έναν θεό τιμωρό και αδίστακτο προς τους ανθρώπους, ο οποίος εκμεταλλεύεται κάθε ευκαιρία για να επιδοθεί σε κακόγουστα παιχνίδια εις βάρος τους. Μέσα από μια νιχιλιστική προσέγγιση του μύθου, παραλληλίζει τον θεό μ' έναν επιπόλαιο, αδαή και αποκρουστικό τύπο ανθρώπου, από τον οποίο εκλείπουν τα καλοκάγαθα, προστατευτικά χαρακτηριστικά που είναι αποτυπωμένα στη συνείδησή μας, ως αρετές του. Μ' αυτόν τον τρόπο στηλιτεύεται η παρέκκλιση της πραγματικής θρησκευτικής διδασκαλίας και η κατεύθυνση της πορείας της σε μονοπάτια που οι εκφραστές της την οδήγησαν για να την μετατρέψουν από μια αγνή πνευματική περιπλάνηση σε αξίες και ιδανικά, σ΄ ένα σωφρονιστικό σύνολο κανόνων που οφείλει κάποιος να υπακούει, κι όταν αυτό δε συμβαίνει να τιμωρείται. Μοναδική ελπίδα στην αντιμετώπιση αυτού του σκοταδισμού αποτελεί η μικρή κόρη του θεού, η οποία ξεφεύγει από την εποπτεία του και ξεκινά να γράφει μια «καινούργια διαθήκη», μια διαθήκη που όμως δεν αφορά τα δικά της επιτεύγματα, αλλά τη ζωή των έξι θνητών αποστόλων της.
Στην ταινία επιχειρείται μια απομυθοποίηση της ύπαρξης ενός αδιάσπαστου δόγματος, το οποίο οι άνθρωποι προσκυνούν με την πεποίθηση ότι θα τους οδηγήσει στη λύτρωση. Η προσοχή μεταφέρεται στην καρδιά του γήινου κόσμου, στον απλό άνθρωπο. Ο καθένας με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, τα πάθη του, τις εγγενείς ιδιοτροπίες του συνθέτει μια διαφορετική σελίδα στην «καινούργια διαθήκη». Σκοπός είναι ο εξανθρωπισμός της θρησκείας, χρησιμοποιώντας την με τρόπο όχι εκφοβισμού, αλλά εξωραϊσμού της ανθρώπινης ύπαρξης. Η θρησκεία στην ουσία μεταμορφώνεται στην εγκόσμια καλαίσθητη πραγματικότητα, στην γλυκόπικρη ροή της ζωής και στην εξύμνηση της κάθε ξεχωριστής ατομικής ιδιοσυγκρασίας. Όταν τελικά οι άνθρωποι καταφέρνουν να βρουν τον προορισμό τους και να πλησιάσουν την ευτυχία, δομείται ένα νέο είδος κόσμου, που όπως παρατηρούμε στην ταινία, αντιστρέφει τον προκαθορισμένο ρου προς τον θάνατο και επανέρχεται στην απόλαυση της ζωής.
Παρά την ενδιαφέρουσα θεματογραφία της, η ταινία αποτυγχάνει να διατηρήσει την εύστοχη αναζήτησή της σε όλη την διάρκεια, καθώς επιδίδεται σε πολλούς συναισθηματισμούς, περισσότερους απ όσους χρειάζεται. Η κάθε προσωπική ιστορία που εξιστορείται προσπαθεί να δημιουργήσει στο κοινό μια ακόμη πιο γλυκόπικρη αίσθηση της πραγματικότητας απ΄ ότι η προηγούμενη, χωρίς αυτό να καθίσταται απαραίτητο. Συχνά όμως, περιγράφονται χιουμοριστικές καταστάσεις που ελαφραίνουν τη διάθεση και προσεγγίζουν με αστείο τρόπο την προσπάθεια του θεού να διορθώσει την κατάσταση προς όφελός του. Στο βάθος της ταινίας κρύβεται η ανάδειξη της αδέσμευτης βούλησης ως κινητήρια δύναμη για τον αυτοπροσδιορισμό της ζωής, μακριά από τα δεσμά κάποιας ανώτερης θεϊκής δύναμης.
The brand new testament, του Jaco Van Dormael
Είδος: Μαύρη κωμωδία
Διάρκεια: 113'
