The Hunt, του Thomas Vinterberg
Ο πρωταγωνιστής μας (συγκλονιστικός ο Mads Mikkelsen, βραβευμένος στις Κάννες για την ερμηνεία του) κατηγορείται από ένα κοριτσάκι ότι το παρενόχλησε σεξουαλικά. Η μικρή, μπερδεμένη από την αγάπη της για τον δάσκαλο και δέσμια των ακατανόητων για την ηλικία της συναισθημάτων, λέει το συγκεκριμένο ψέμα. Ξαφνικά όλοι τείνουν να πιστέψουν την ιστορία και να δαιμονοποιήσουν τον μέχρι τότε συμπαθή δάσκαλο.
Η ταινία πατάει πάνω στη φράση «καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα». Είναι εξωφρενική η ευκολία με την οποία το ψέμα εξαπλώνεται και αδιανόητη η διαφορετική αντιμετώπιση που αμέσως εκλαμβάνει ένα μέλος της κοινωνίας από τα υπόλοιπα. Όλοι συμμαχούν εναντίον του και τον καταδικάζουν αναντίρρητα, «βλέποντας» έναν παιδεραστή απέναντί τους…
Πολλοί θεατές εκφράζουν τις ενστάσεις τους και θεωρούν την ταινία υπερβολική. Πως είναι δυνατόν το ψέμα της μικρής να πυροδοτήσει τη συγκεκριμένη ανεξέλεγκτη κατάσταση; Ο Vinterberg μας λέει με λιτό και υπέροχο τρόπο ότι η αμφιβολία αρκεί. Το μικρόβιο έχει μπει για τα καλά μέσα στο μυαλό του καθενός και εφόσον οι «πολλοί» είναι πεπεισμένοι για κάτι, αυτομάτως αυτό μετατρέπεται σε αλήθεια.
Ακόμη, ο σκηνοθέτης (που έφερε τα πάνω κάτω το 1998 με το αριστουργηματικό “Festen”) δηλώνει σε συνεντεύξεις του, ότι δεν τον ενδιέφερε να δημιουργήσει μια ταινία όπου ο θεατής θα περιμένει με αγωνία να μάθει αν τα λεγόμενα της μικρής είναι αληθή ή όχι. Από την αρχή, γίνεται αντιληπτή η αθωότητα του πρωταγωνιστή. Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να παρουσιάσει μια κοινωνία αποσαθρωμένη, αδυσώπητη και εκδικητική. Και το κάνει με τρόπο που σοκάρει. Χαρακτηριστικό δείγμα η σκηνή στο σούπερ μάρκετ, όπου απαγορεύουν στον Lucas να ψωνίσει καθώς είναι ο δακτυλοδεικτούμενος, ο παρίας, το μίασμα.
Τέλος, δεν μπορώ να μην αναφερθώ στο ευφυέστατο φινάλε της ταινίας. Η πιο τρανή απόδειξη ότι η κοινωνία δεν ξεχνάει. Ένας άνθρωπος αποδεδειγμένα αθώος, παραμένει στα μάτια όλων ένοχος. Κι αυτό υποδηλώνεται καταπληκτικά από τον σκηνοθέτη, όταν χρησιμοποιεί τον ήλιο πίσω από το πρόσωπο εκείνου που πυροβολεί άστοχα τον Lucas, με αποτέλεσμα να δημιουργείται σκιά και να μην βλέπουμε ποιός ήταν ο δράστης. Θα μπορούσε να ήταν ο οποιοσδήποτε. Και είναι ο οποιοσδήποτε. Ολόκληρη η κοινωνία που στιγμές νωρίτερα τον υποδεχόταν με θέρμη και τον αγκάλιαζε, τραβά τη σκανδάλη. «Χάσαμε την αθωότητά μας» δηλώνει ο σκηνοθέτης σε πρόσφατη συνέντευξή του. Τελικά χάσαμε πολλά περισσότερα. Hats off…
