Άλλαι Τέχναι

Ο χώρος του πίνακα καταλαμβάνεται από μία γυναικεία φιγούρα ντυμένη στα λευκά, ξαπλωμένη σε ένα κρεβάτι στρωμένο με πλούσια σεντόνια. Το σώμα της γυναίκας προεξέχει του κρεβατιού, γεγονός που παραπέμπει σε στάση λιποθυμίας ή ανήσυχου ύπνου. Ένα δαιμόνιο πλάσμα βρίσκεται καθισμένο πάνω στο σώμα της γυναίκας κοιτάζοντας προς τον θεατή, ενώ πίσω του ένα άλογο με κάτασπρα μάτια χαμογελάει πονηρά, με βλέμμα γεμάτο υπονοούμενα. Η σύνθεση κυριαρχείται από το έντονο chiaroscuro, ενώ φωτίζονται μόνο τα σημαντικότερα σημεία της σύνθεσης: η γυναίκα, το δαιμόνιο πλάσμα και τα μάτια του αλόγου.

Η αρχική εντύπωση που δίνει η γυναίκα –λιπόθυμη, ίσως, και νεκρή– μας επιτρέπει να την συμπαθήσουμε. Ωστόσο, αν παρατηρήσουμε καλά το έργο θα δούμε πως ο Fuseli μάλλον ειρωνεύεται τη γυναίκα με εκλεπτυσμένο τρόπο παρά συμπάσχει στο δράμα της. Αν παρατηρήσουμε το ρούχο της, είναι απλό αλλά στα πρότυπα της μόδας της εποχής, ρούχο από λινό ή μετάξι, σίγουρα όχι κακής ποιότητας, λεπτό για να διαγράφει το αισθησιακό σώμα, στολισμένο με καρφίτσα. Το κρεβάτι ξεχειλίζει από πλούσια υφάσματα. Το πιο εντυπωσιακό όμως σημείο του σώματος της γυναίκας που φαίνεται να τονίζει ο ζωγράφος είναι τα μαλλιά της∙ στυλιζαρισμένα, υπερβολικά φτιαγμένα, χωρίς την παραμικρή αταξία. Τόσο ο γυναικείος ρουχισμός όσο και η κόμμωση χλευάστηκαν πολλάκις τον 18ο αιώνα στην μητροπολιτική Αγγλία (καθώς και στην κεντρική Ευρώπη). Διανοούμενοι της εποχής έγραφαν συνεχώς για το αδιανόητο γυναικείο καταναλωτικό φαινόμενο. Οι παντρεμένες γυναίκες κατηγορούνταν για αμέλεια της οικογενειακή φροντίδας, ενώ οι ανύπαντρες για «παράνομες» ερωτικές συνευρέσεις που δεν στοχεύουν στη δημιουργία οικογένειας και την αναπαραγωγή.