Βιβλιοθήκη

Ένα σπίτι απαλλαγμένο από πόρτες και περιττές λεπτομέρειες, όπου ο ένας χώρος αποτελεί συνέχεια του άλλου· ένα σπίτι, που επιλέγει εκείνο τον ενοικιαστή του κι όχι το αντίθετο, και για να μείνει κάποιος εκεί, πρέπει να ακολουθήσει ορισμένους κανόνες: δεν επιτρέπονται βιβλία, παιδιά, κουρτίνες, κατοικίδια και η λίστα από τα πρέπει και τα «μη» συνεχίζεται, ενώ οι περίεργες ερωτήσεις, σαν αυτή που αναφέρεται στην εισαγωγή του άρθρου, μοιάζουν να μην τελειώνουν ποτέ. Δυο γυναίκες, η Τζέιν και η Έμα, η μία στο παρόν και η άλλη στο παρελθόν, εγκλωβίζονται σε αυτή την περίεργη τελειότητα και συγχρόνως στο μυαλό του αινιγματικού και ταυτόχρονα γοητευτικού αρχιτέκτονα που το εμπνεύστηκε και τον ερωτεύονται. Καθώς οι μέρες περνούν, η ιστορία της ζωής της Έμας επαναλαμβάνεται με πρωταγωνίστρια την Τζέιν αυτή τη φορά που προσπαθώντας να λύσει το μυστήριο, κάνει ακριβώς τα ίδια βήματα με την Έμα κι ακολουθεί τα ίδια επικίνδυνα μονοπάτια με το προηγούμενο κορίτσι.

Ο J. P. Delaney, ένας συγγραφέας που έχει στο ενεργητικό του πολλά βιβλία με διαφορετικά ψευδώνυμα, καταφέρνει να δημιουργήσει μια αινιγματική προσωπικότητα που θυμίζει τον εαυτό του. Στο «Προηγούμενο Κορίτσι», δημιουργεί ένα χαρακτήρα τελειομανή και, με πολλές αναφορές σε όρους της ψυχολογίας που φαίνεται να κατέχει πολύ καλά, μας ξεδιπλώνει την πολύπλοκη προσωπικότητά του. Η πλοκή του βιβλίου, μοιάζει με ένα τεράστιο παζλ, τα κομμάτια του οποίου είναι σκορπισμένα σε κάθε σελίδα, και όταν φτάνουμε στο τέλος, αρχίζουν να μπαίνουν ένα ένα στη θέση τους αποκαλύπτοντας τη μεγάλη ανατροπή. Δημιουργεί χαρακτήρες ρεαλιστικούς αναλύοντας την ψυχοσύνθεσή τους και φανερώνοντας σιγά σιγά τα μυστικά τους. Μας παρασύρει μέσα στο μυαλό των ηρώων του, χανόμαστε στο λαβύρινθο της σκέψης τους και εγκλωβιζόμαστε σε ένα γαϊτανάκι γεμάτο από ψέματα, ανασφάλειες, εμμονές, μίση και διεστραμμένες εκδηλώσεις αγάπης. Ο πρωτότυπος τρόπος αφήγησης του Delaney ξεδιπλώνει την ιστορία μέσα από το μυαλό των δύο ηρωίδων του: του προηγούμενου και του επόμενου κοριτσιού. Καθώς οι αφηγήτριες εναλλάσσονται, η μία συνεχίζει την ιστορία από εκεί που την άφησε η άλλη με τη μόνη διαφορά ότι το προηγούμενο κορίτσι γνωρίζει το τέλος που προσπαθεί να ανακαλύψει η Τζέιν. Παθολογικά ψέματα, ανάγκη για προσοχή, τελειομανία, ψύχωση, είναι μερικά μόνο από τα χαρακτηριστικά της ψυχολογίας των ηρώων στα οποία προσπαθεί να εστιάσει ο συγγραφέας. Μέσα από τα λόγια της ψυχολόγου Κάρολ, ο J. P. Delaney αναλύει την ψυχολογία ενός τελειομανούς ανθρώπου, που επαναλαμβάνει ξανά και ξανά τις ίδιες κινήσεις, προσπαθώντας να διορθώσει τα λάθη που έκανε τις προηγούμενες φορές. Όπως έλεγε και ο Einstein, παράνοια είναι να κάνουμε το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά και να περιμένουμε διαφορετικά αποτελέσματα.

Στο «Προηγούμενο Κορίτσι», ο συγγραφέας μας παρουσιάζει μια υποθετική πτυχή του μέλλοντος. Μας περιγράφει ένα «έξυπνο σπίτι», που μπορεί να εντοπίσει τις αλλαγές της διάθεσης των ενοίκων του και να τη βελτιώσει· ένα σπίτι που υποβάλει τους ανθρώπους που το κατοικούν σε τεστ αξιολόγησης το οποίο είναι υποχρεωμένοι να απαντήσουν για να συνεχίσουν να επωφελούνται από τις λειτουργίες του· ένα απλό και ταυτόχρονα τόσο πολύπλοκο σπίτι που ασκεί στους ενοίκους του την ίδια γοητεία που τους ασκεί ο δημιουργός του. Καθώς γυρνάμε τις σελίδες, η αγωνία κορυφώνεται. Ο συγγραφέας με αριστοτεχνικό τρόπο και ζωντανή αφήγηση μας παρουσιάζει την ψυχική δύναμη ενός ανθρώπου που επιλέγει να αφήσει πίσω του την εύκολη κι απλή ζωή που του προσφέρεται απλόχερα, κι ακολουθεί εν γνώσει του το δύσκολο μονοπάτι για να μην προδώσει τις ηθικές του αξίες, αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό. Μας παρουσιάζει επίσης τη «δύναμη» ενός ανθρώπου που έχει ανάγκη για προσοχή, ο οποίος χτίζει έναν ολόκληρο ψεύτικο κόσμο καταστρέφοντας παράλληλα τις ζωές των ανθρώπων που απειλούν να καταστρέψουν το τέλειο ψέμα του· και ενώ νομίζουμε πως έχουμε καταλάβει ποιος είναι αυτός που κρατάει τα ηνία, η ιστορία επαναλαμβάνεται με διαφορετικό τέλος αυτή τη φορά. Άραγε ποιος ελέγχει ποιον τελικά;