Βιβλιοθήκη

Ένας πλούσιος επενδυτής βρίσκεται κρεμασμένος σε έναν παλιό τόπο εκτελέσεων στο πεδίο λάβας του Γκάλγκαχρον. Ένα καρφί στερεωμένο στο στήθος του, καθιστά σαφές πως δεν πρόκειται γι’ αυτοκτονία. Όταν ερευνούν το σπίτι του νεκρού, ανακαλύπτουν ένα τετράχρονο αγόρι που δεν γνωρίζει γιατί βρίσκεται εκεί, τη φύλαξη του οποίου αναλαμβάνει η ψυχολόγος Φρέιγια και η υπηρεσία προστασίας ανηλίκων. Αναζητούν τους γονείς του, ενώ το παιδί δεν είναι σε θέση να τους δώσει να καταλάβουν την περιοχή που βρίσκεται το σπίτι τους, ούτε να τους πει τα ονόματά τους. Καθώς προσπαθούν να βρουν τον τρόπο με τον οποίο οι δυο υποθέσεις συνδέονται, ανακαλύπτουν πως και άλλοι άνθρωποι έχουν πεθάνει στο ίδιο σημείο. Θάνατοι που επήλθαν από αυτοκτονία: άραγε συνδέονται με κάποιο τρόπο με τη δολοφονία του επενδυτή; Ενώ η αστυνομία νομίζει πως έχει βρει τον δολοφόνο, ένα ακόμη πτώμα ανακαλύπτεται και ανατρέπει τα δεδομένα.

Ο «Τόπος εκτέλεσης» δεν είναι ένα απλό αστυνομικό μυθιστόρημα. Έχει κοινωνικές προεκτάσεις και παρουσιάζει θέματα που μαστίζουν τη σημερινή καθημερινότητα: τη θέση της γυναίκας και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται στον εργασιακό της χώρο﮲ τη σχέση ανάμεσα σε κάποιο νεοφερμένο, «άπειρο» εργαζόμενο και τον εργοδότη του﮲ την ομοφυλοφιλία﮲ την ενδοοικογενειακή βία﮲ την προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας, τον βιασμό και το πόσο δύσκολο είναι τελικά να αποδειχτεί ότι διαπράχθηκε﮲ και τέλος, την κοινοποίηση των προσωπικών στιγμών στο διαδίκτυο και τις σκοτεινές του πλευρές: εκεί, όπου οι θύτες δεν αφήνουν τα ίχνη τους και τα θύματα γίνονται έρμαια των αρρωστημένων ορέξεων που βιάζουν την ψυχή τους κάθε φορά που αναπαράγονται νοσηρά βίντεο που δεν έχουν λόγο ύπαρξης 

Πόσο κακό μπορεί άραγε να προκαλέσει ένας ανώριμος έφηβος σε μια οικογένεια; Οι θύτες δεν έχουν ηλικία, δεν έχουν φύλο, και όπως υποστηρίζει η συγγραφέας μέσα από τα λόγια του ήρωά της, Χούλνταρ, «η πράξη του παιδιού, είχε τόσο ολέθριες επιπτώσεις που δεν έπρεπε να το αφήσουν να γλιτώσει χωρίς συνέπειες».

Αριστοτεχνικός είναι ο τρόπος με τον οποίο η Sigurdardottir καταφέρνει να αλλάξει ριζικά τη γνώμη που έχουμε για τον δολοφονημένο επενδυτή. Η τέλεια εικόνα του ξαφνικά γκρεμίζεται, ενώ το παρελθόν του αναδύεται, σπρώχνοντας όλα τα κομμάτια στις σωστές θέσεις του παζλ. Πολλές φορές κάποιοι οπλίζουν το χέρι ενός αυτόχειρα και κάποιος άλλος βρίσκεται για να τους τιμωρήσει.

Η αγωνία κορυφώνεται σταδιακά, καθώς η συγγραφέας αποκαλύπτει σιγά σιγά τα στοιχεία που καθοδηγούν την αστυνομία και τον αναγνώστη προς τη σωστή κατεύθυνση. Οι χαρακτήρες των ηρώων της γίνονται ξεκάθαροι όχι μέσα από περιττές περιγραφές τους, αλλά από τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονται και μιλούν. Ενώνει με δεξιοτεχνικό τρόπο τις δύο υποθέσεις με στοιχεία, τα οποία στην αρχή μοιάζουν φαινομενικά αθώα και ασύνδετα μεταξύ τους.

Μια μεγάλη ανατροπή, αποκαλύπτεται λίγες σελίδες πριν από το τέλος﮲ μια ανατροπή, που δείχνει πως τα παιδιά πολλές φορές κρατούν μυστικά, που δεν τα αποκαλύπτουν με τα λόγια. Βρίσκουν όμως άλλους τρόπους, όπως για παράδειγμα μια ζωγραφιά ή το κρέμασμα μιας κούκλας. Στοιχεία, τα οποία, όταν τους δίνεται η δέουσα σημασία, συμπληρώνουν τα κενά που είχαν δημιουργηθεί και μας δείχνουν μια τελείως διαφορετική οπτική της ίδιας ιστορίας.