Serial Killers

Το πρώτο θετικό κλικ εντός μου για αυτήν τη σειρά έγινε μόλις είδα το όνομα Woody Harrelson ή αλλιώς Marty Hart. Ο άνθρωπος αυτός είναι ένας από τα πιο αδικημένα ταλέντα του αμερικάνικου κινηματογράφου (Ναι, Λεονάρντο ακόμη και από σένα). Όπου και αν έχει παίξει κλέβει την παράσταση -η παρουσία του στο “Hunger Games” ήταν σίγουρα η πιο απολαυστική απ' όλες- με ένα παρουσιαστικό που τις περισσότερες φορές σου τραβάει συνεχώς το βλέμμα, εν ολίγοις δεν χορταίνεις να τον παρατηρείς.

Το deal έκλεισε με την τελευταία ατάκα του ανακρινόμενου Matthew McConaughey, ως αστυνόμος Rusty Cohle: “You want the right answers? Then start asking the right fucking questions” με τη μουσική επένδυση από την εισαγωγή του “Young Men Dead” των Black Angels να απογειώνει απολαυστικά τη σκηνή. Αυτό ήταν. Συγνώμη Walter White… Αλλά το ουδείς αναντικατάστατος δεν μπορεί να βγήκε τυχαία.

Τα επόμενα επεισόδια έγιναν κανονικός εθισμός: Στυγνή λογική και μεταφυσικό εναλλάσσονται κατ' εξακολούθηση, η ανθρώπινη ηθική αποτελεί την καλύτερη δικαιολογία για όσους την ευαγγελίζονται στη θεωρία αλλά την αποποιούνται στην πράξη, η οργανωμένη εκκλησία ή αλλιώς ο ναός της προαναφερθείσας ηθικής μοιάζει ετοιμόρροπος μη μπορώντας να εφαρμόσει τα όσα διδάσκει στη λειτουργία του και ένας παραμορφωμένος δολοφόνος καραδοκεί παντού. Από το δεύτερο κιόλας επεισόδιο φάνηκε ότι ο σεναριογράφος της σειράς Nic Pizzolatto δεν θέλει μόνο να κεντρίσει το ενδιαφέρον και την ανυπομονησία σου για το τι έπεται, αλλά έχει σκοπό να τσεκάρει και το πόσο καλοί ντετέκτιβς είμαστε και εμείς ως θεατές αφήνοντας στοιχεία και ενδείξεις για την εξέλιξη της υπόθεσης διάσπαρτα παντού στο σήριαλ, κάτι που σε κάνει να νιώθεις σαν άλλος Θησέας: Μόλις βρεις την άκρη του μίτου, θα αρχίσεις να ξετυλίγεις ένα απίστευτο κουβάρι σημειολογικών αναφορών, ωδές τιμής στο απόκοσμο είδος της παράξενης και παράλογης φαντασίας.

Το ουσιαστικότερο και σημαντικότερο στοιχείο για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε καλύτερα το σύμπαν του True Detective είναι οι συνεχείς αναφορές στο βιβλίο “The Yellow King” του Robert W. Chambers. Από την αναγνώριση του δολοφόνου ως «Κίτρινος Βασιλιάς» μέσα στο σήριαλ μέχρι τις απαλές, κίτρινες αποχρώσεις της φωτογραφίας και τις ατόφιες ατάκες του βιβλίου ενσωματωμένες στην υπόθεση. Το Yellow King παρουσιάζεται ως ένα μεταφυσικό θεατρικό απόσπασμα το οποίο όποιος το διαβάσει ή το δει να διαδραματίζεται οδηγείται στην απόλυτη τρέλα. Οι λάτρεις του εξωπραγματικού θα αισθανθούν έντονα την παρουσία του H.P.Lovecraft, ενός από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς της φανταστικής λογοτεχνίας τρόμου του 20ού αιώνα, να παρακολουθεί τον Cohle στις μαρτυρικές του αναζητήσεις, την ίδια στιγμή που η αφοριστική στάση ζωής του αντιμάχεται και προκαλεί την βολεμένη ύπαρξη του Marty Hart. Θεωρίες καταρρέουν ενώ παράλληλα η μηδενιστική άρνηση των πάντων παίρνει σάρκα και οστά στο εξωπραγματικό πρόσωπο βιαστών ψυχής και σώματος. Άλλες πάλι φορές ο υπέρμετρος μελοδραματισμός και η σουρεαλιστική αλληγορία παραπέμπει όλο και πιο συχνά στο σύμπαν του “Twin Peaks” των Mark Frost και David Lynch, σειρά σταθμό για τους λάτρεις του σκοτεινού και παράφρονα κόσμου. Εάν σε όλο αυτό το σουρεαλιστικό σκηνικό τρόμου προσθέσουμε και το «πέρασμα» μερικών ηθοποιών εκ του καστ του “The Wire” τότε αντιλαμβάνεται κανείς πως ολόκληρο το σήριαλ έχει στόφα «εθιστικής σειράς», κάτι που με έκανε να συνειδητοποιήσω πόσο ασταμάτητα θα μιλάω για το επικό τέλος που έρχεται (τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές αναμένουμε το προτελευταίο επεισόδιο της σειράς) και κυρίως πόσες φορές ακόμη θα ξαναδώ κάθε επεισόδιο για να βρω εκείνη την αναφορά ή την καλά κρυμμένη εικόνα σαν αληθινός ντετέκτιβ.

Fun Fact 1: Αν θέλεις να εντρυφήσεις στο μυστηριώδες σύμπαν της σειράς ακόμη περισσότερο, μπορείς να διαβάσεις το βιβλίο “Galveston” του Nic Pizzolatto πολύ πριν τους φόνους του True Detective. Θα δεις πώς και γιατί ο πρωταγωνιστής του φτιάχνει τενεκεδένιες φιγούρες από κουτάκια μπύρας…

Fun Fact 2: Οι θεωρίες και τα πάρε δώσε για το τι και πώς άρχισαν από νωρίς για αυτήν τη σειρά στο διαδίκτυο και είναι απόλαυση να ανακαλύπτεις πόσο παρατηρητικοί είναι μερικοί άνθρωποι ή το πόσο διαφορετικά ερμηνεύουμε πολλοί άνθρωποι την ίδια σκηνή.

Fun Fact 3: Ρίξε μια ματιά στην επίσημη ιστοσελίδα του HBO για τα τραγούδια που ακούγονται σε κάθε επεισόδιο και ετοιμάσου για βουτιά στα σκοτεινά μονοπάτια της ψυχής και του μυαλού…

Αντέχεις;