Victoria, του Sebastian Schipper
Το “Victoria” είναι μια ταινία που ξεκάθαρος σκοπός της είναι η διέγερση των αισθήσεων του θεατή και η γέννηση άβολων, αγωνιωδών αισθημάτων σ' ένα περιβάλλον έντονης κινητικότητας και καταιγιστικών εναλλαγών. Παρακολουθούμε ένα δράμα που κινηματογραφήθηκε κυριολεκτικά μέσα σε τρεις ώρες και έχει ως επίκεντρο έναν γυναικείο χαρακτήρα, ο οποίος εμπνέει αρχικά έναν χαριτωμένο και ενθουσιώδη ερωτισμό, μια φανερή διάθεση για αναζήτηση εμπειριών και βιωμάτων σε τέτοιο βαθμό, ώστε κατά την εξέλιξη της υπόθεσης αμφισβητείται η ηθική νομιμότητα των επιλογών του.
Η δράση της ταινίας εκτυλίσσεται στη σκοτεινή πραγματικότητα του μεταμεσονύκτιου Βερολίνου, μέσα στα πλαίσια μιας συντροφιάς ατόμων, η οποία διασκεδάζει στο περιθώριο και διαταράσσει την ησυχία μιας πόλης που κοιμάται και ετοιμάζεται για την επόμενη μέρα. Μια συντροφιά, η οποία δοκιμάζεται, όταν εμφανίζεται μια εκκρεμότητα από το παρελθόν για να την βάλει σε περιπέτειες και στην ουσία να την οδηγήσει στην απόλυτη αποσύνθεση. Το συναισθηματικό δέσιμο της Victoria μ' ένα μέλος της παρέας κι ένα τυχαίο περιστατικό θα την αναδείξουν διεκπεραιώτρια αυτής της δέσμευσης και έμπιστο μέλος της ομάδας.
Η Victoria καθώς ανοίγεται και αποκαλύπτει στοιχεία της προσωπικής της ζωής στον Sonne, αφήνεται σ' αυτόν ως έρμαιο και είναι έτοιμη να τον ακολουθήσει οπουδήποτε. Η εμπιστοσύνη της είναι και το κλειδί της ταινίας καθώς μετατρέπει την Victoria σε πρωταγωνιστή των επακόλουθων γεγονότων. Τοποθετεί τον εαυτό της σε μια μάχη από την οποία δεν μπορεί και δεν επιθυμεί να διαφύγει.
Η όλη μαγεία της ταινίας έγκειται στον έντεχνο, σκηνοθετικό τρόπο με τον οποίο εναλλάσσονται δύο εκφάνσεις του ανθρώπινου ψυχισμού. Από τη μια παρατηρούμε τη συναισθηματική απελευθέρωση που απορρέει από την εκπλήρωση μιας ενοχλητικής υπόσχεσης και εκφράζεται μέσω της ψυχεδέλειας και της χωρίς όρια μουσικής εκτόνωσης, και από την άλλη την κατακρήμνιση των όποιων συναισθημάτων απελευθέρωσης και ανακούφισης, μπροστά στον ζωντανό φόβο της αιχμαλώτισης και της αφαίρεσης αυτής της έως τότε δεδομένης ελευθερίας. Η κινηματογράφηση της ταινίας εκτυλίσσεται ως ένα συνεχόμενο κινούμενο πλάνο κάτι που την μετατρέπει σ' έναν ταχύ μαραθώνιο δράσης και μαζί με τους χαρακτήρες παρασέρνει κι εσένα σ' ένα αγωνιώδες παιχνίδι κορύφωσης που σε κάθε σοκαριστικό σημείο του, αφήνει το στίγμα του στη διάθεσή σου. Οι συνθέσεις του Nils Frahm συντροφεύουν ιδανικά κάθε στιγμή του δράματος και, όπως κάθε πετυχημένο soundtrack, καθιστούν την ηχητική αισθητική ως μοχλό κατεύθυνσης των συναισθηματικών σου αντιλήψεων για τα τεκταινόμενα και την τελική κατάληξη.
Τελικά, το “Victoria” είναι ένα δράμα που σε πολλές περιπτώσεις μετατρέπεται σε thriller, το οποίο καταδεικνύει με σκληρό τρόπο την αβεβαιότητα των προσωπικών επιλογών, την ενδεχόμενη τραγική κατάληξή τους και τη σύγχυση που προκαλεί η συναισθηματική έλξη αλλά και ανεπάρκεια σε ατομικό επίπεδο. Αποτυπώνει γλαφυρά τον εφήμερο χαρακτήρα δεδομένων καταστάσεων, τα αισθήματα πλήρωσης που γεννιούνται μέσω της συμμετοχής σ' ένα ενεργό παιχνίδι τυχαιότητας σε συνδυασμό με την εναπόθεση κάθε ελπίδας στα χέρια κάποιου άλλου ατόμου που στην παρούσα φάση δείχνει να είναι ολόκληρος ο κόσμος σου.
Victoria, του Sebastian Schipper (2015)
Διάρκεια: 138'
Είδος: Δράμα
